به گزارش خبرگزاری فارس از همدان به نقل از ستاد خبری نوزدهمین جشنواره تئاتر کودک و نوجوان از همدان، قطبالدین صادقی هنرمند و پژوهشگر تئاتر در این نشست توضیح داد: مشکلات تئاتر کودک ناشی از چهار گرایش نسنجیده است.
به گفته وی، وجود گرایشهای تجاری، ایدئولوژیزدگی، حضور افراد بیتجربه و اجرای نمایش توسط افرادی که بدون در نظر گرفتن شرایط جامعه و تنها بر اساس مطالعاتشان نمایش کودک اجرا میکنند از بزرگترین آسیبهای تئاتر کودک در ایران است.
این استاد دانشگاه که در تالار کانون پرورش فکری همدان سخن میگفت، تصریح کرد: وجود گرایشهای تجاری باعث اجرای آثاری سطحی و شتابزده در تئاتر کودک میشود و عدهای این گونه نمایشی را به عنوان ناندانی مورد استفاده قرار میدهند.
وی در توضیح دومین آسیب تئاتر کودک و نوجوان ادامه داد: برخی افراد نمایش کودک را ابزاری برای نشر یک سری افکار میدانند که متعلق به بچهها نیست و اغلب کارهایشان در حد موعظه و نصیحت است.
وی ادامه داد: از سوی دیگر برخی افراد تازهکار، تئاتر کودک را مقدمهای برای ورود به تئاتر بزرگسال میدانند در حالی که تئاتر کودک بسیار سختتر از بزرگسال است.
صادقی اضافه کرد: علاوه بر این مشکلات، عدهای که چند جزوه خواندهاند و میخواهند خواندههایشان را پیاده کنند، بدون در نظر گرفتن مخاطب و نیازهای او دست به اجرای تئاتر میزنند؛ در حالی که تئاتر کودک خلاقیتی مبتنی بر پیشرفتهترین روشهای آموزشی است که درس پرورش تخیل، کار و خلاقیت جمعی و مسئولیت میدهد.
وی با اظهار تأسف از نبود تشکیلاتی برای مهندسی تئاتر کودک در ایران خاطرنشان کرد: در تمام کشورها فرهنگستان هنر، معیارها و روشها را مهندسی میکنند اما در ایران چنین اتفاقی نمیافتد البته این مهندسی میتواند توسط مراکز پژوهشی هم صورت بگیرد اما در ایران هیچ حمایتی از پژوهشگران انجام نمیشود و این عدم حمایت، باعث دلسردی و بیانگیزگی آنها میشود.
این استاد دانشگاه در ادامه از کمبود امکانات سختافزاری به عنوان دیگر مشکلات تئاتر کودک و نوجوان نام برد و گفت: تا زمانی که از شرایط و امکانات لازم برخوردار نیستیم، نمیتوانیم انتظار نمایشهای با کیفیت را داشته باشیم.
وی درباره مشکلات کیفی نمایشهای شرکتکننده در این دوره از جشنواره تئاتر کودک و نوجوان گفت: در بسیاری از نمایشها امر ارتباطگیری و مشارکت با مخاطب مورد بیتوجهی قرار گرفته بود؛ در حالی که این دو فاکتور جزو مهمترین اصول تئاتر کودک هستند.
صادقی در بخش پایانی سخنانش، از کمرنگ بودن عنصر طنز به عنوان یکی دیگر از کمبودهای تئاتر کودک و نوجوان ایران یاد کرد و گفت: کودک نیازمند تئاتری پرتحرک است چراکه تئاتر برای کودک در ادامه بازی است و نمیتوان توقع داشت تماشاگر کودک مانند بزرگترها در سکوت روی صندلی بنشیند و نمایش ببیند چون او بیقرار است و دوست دارد در نمایش مشارکت کند.
گفتنی است، دومین نشست آسیبشناسی کارگردانی و بازیگری تئاتر کودک و نوجوان با گفت و شنود سخنرانان و حاضران در جلسه، به کار خود پایان داد.
انتهای پیام/ل30/چ3000