به گزارش خبرگزاری فارس از همدان، بهرام جلالی‌پور پیش از ظهر امروز در کارگاه اقتباس و دراماتورژی در تئاتر کودک و نوجوان اظهار داشت: اجزای یک نمایش شامل قصه، پرسوناژ (شخصیت) و زبان است که در این بین زبان به دو بخش گفتار پرسوناژها و گفتار نویسنده تقسیم می‌شود.
وی ادامه داد: در گفتار نویسنده ما گفتار مستقیم را نمی‌بینیم بلکه این گفتارها به صورت شرح صحنه بیان می‌شود اما عنصر آخری که در قصه دخیل است عنصر فضا است که زمان و مکان را در بر می‌گیرد.
مدرس تئاتر با تأکید بر کم کردن گفتارها در نمایش خاطرنشان کرد: چیزی که باید در یک نمایش به آن بیش از پیش دقت کنیم این نکته است که در یک نمایش برای اینکه تأثیر آن را در تماشاگر بالا ببریم باید کم سخن بگوییم و بیشتر با علائم و نشانه‌ها کار کنیم.
وی تصریح کرد: نخستین ویژگی یک قصه خوب این است که یک قصه ابتدا، میانه و انتها داشته باشد اما در آثار مدرن ما ساختار‌هایی را می‌بینیم که تعدادی نمایش ابتدا دارد اما پایانی برای آن تعریف نشده که اصطلاحاً به آن‌ها پایان باز گفته می‌شود.
جلالی‌پور اذعان کرد: مخاطب امروز ما کم‌حوصله است و دوست دارد زودتر نتیجه را متوجه شود و همه این مسائل در نمایش اثرگذار است.
وی خاطرنشان کرد: با توجه به مخاطبان می‌توانید قصه را پیچیده‌تر کنید چرا که با افزایش سن افراد می‌توانیم قصه را طور دیگری بیان کنیم و به نتیجه برسانیم.
مدرس تئاتر ادامه داد: از عناصر بسیار مهم در تئاتر کودک و نوجوان مشارکت مخاطبان است و شما باید در مشارکت عکس‌العمل‌های مخاطب را پیش‌بینی کنید.
وی در پایان سخنانش گفت: بخش بسیار مهمی از آثار دراماتیک کودک و نوجوان از بحث کلاسیک تبعیت می‌کند و بنیان درام به کشمکش است که در آن کشش و کشمکش مطرح می‌شود و در نهایت به نتیجه می‌انجامد.
انتهای پیام/غ20/چ3000
