آیت الله سید مرتضی محمودی امروز در گفتوگو با خبرنگار فارس در جنوب استان تهران اظهار داشت: دوران دفاع مقدس از طلاییترین دورههای تاریخ ایران اسلامی است که برای همیشه در اذهان باقی میماند و در تارک ایران میدرخشد.
نماینده ولی فقیه شهرستان ورامین که از شاهدان عینی حادثه تلخ در مدرسه فیضیه قم بوده، گفت: پیروزی مراجع و روحانیون در مخالفت با برخی از مفاد لایحه انجمنهای ایالتی و ولایتی که بر خلاف قانون اساسی و شریعت به تصویب هیئت حاکمه رسیده بود، ترس رژیم را در پی داشت، به گونهای که نفوذ روزافزون روحانیون در میان اقشار مختلف جامعه و گسترش اعتراضات مردمی، رژیم را مجبور به عقبنشینی کرده بود تا تسلیم خواستههای مراجع شوند.
وی افزود: مدتی بعد کارگزاران رژیم تصمیم گرفتند از طریق برگزاری رفراندوم (اصول ششگانه انقلاب سفید) به اهداف خود برسند، ولی سلسله تحریمهای رفراندوم و عید نوروز از سوی مراجع تقلید به ویژه حضرت امام (ره) که در رأس گروه قرار داشتند، باعث شد بار دیگر رژیم نتواند به اهداف خود برسد، و به این نتیجه رسیدند که برای سرکوب عوامل و بنیان اصلی قیام، یعنی مرجعیت، به اخلال در برنامهها، هتک حرمت آنها و ضرب و شتم آنها برآیند و در نتیجه در روز دوم فروردین 1342 که مصادف با روز شهادت امام صادق (ع) بود، به مدرسه فیضیه حمله کردند.
محمودی عنوان کرد: پس از مسئله انجمنهای ایالتی و ولایتی و اعلام عید نوروز به عنوان عزای عمومی از طرف علما، حضرت امام (ره) در اعلامیهای اعلام کردند که اسلام و مسلمین امسال عید ندارند، در روزهای اول سال 1342 که مصادف با شهادت امام جعفر صادق (ع) بود، رژیم شاه با حمایت ساواک برای سرکوب علما و روحانیون، چندین اتوبوس از افراد «گارد جاویدان» را با لباس مبدل «روستایی و کارگر» به قم اعزام کرد تا علاوه بر اخلال در مراسم مدرسه، به ساحت علما و روحانیت در ملاء عام توهین کنند.
نماینده ولی فقیه در شهرستان ورامین ادامه داد: اخلالگران ابتدا به منزل امام (ره) رفتند و در سخنرانی که در منزل امام خمینی (ره) برپا بود، با فرستادن صلواتهای نابههنگام مانع سخنرانی شدند که با مواضع قاطع امام (ره) در رسیدن به اهداف خود ناکام ماندند.
وی بیان داشت: در بعد از ظهر همان روز مراسم دیگری که در مدرسه فیضیه به همت مرحوم آیتالله العظمی گلپایگانی برگزار بود، اخلالگران این بار ترفند جدیدی داشتند، یک نفر در حیاط مدرسه فیضیه سیگاری روشن کرد و نفر دیگر که با او هماهنگ بود، در وسط سخنرانی آقای انصاری شروع به اعتراض کرد و دلیلی شد تا این دو در ظاهر با یکدیگر درگیر شوند و این امر سبب جرقه در گیریها شد.
محمودی افزود: اخلالگران شروع کردند به نفع رضاخان و به نفع ولیعهد شعار دادن، بعد هم مردم را مجبور کردند که «جاوید شاه، جاوید شاه» بگویند که در این حین درگیری پررنگ شد.
امام جمعه ورامین ادامه داد: صحنههایی از خشونت، بیحرمتی به مقدسات، پاره کردن قرآنها، تخریب حجرهها، ضرب و شتم طلاب و به پایین انداختن برخی طلاب از پشت بام فیضیه را در یاد دارم، یک طلبه به نام سید یونس را از طبقه بالای فیضیه به پایین پرت کردند که آن صحنه یکی از دلخراشترین صحنههایی است که در ذهن دارم.
وی تصریح کرد: درگیریها تا سه ربع بعد از مغرب ادامه داشت و در آن هنگام رئیس شهربانی در سوت خود دمید و گفت بس است و آن روز تلخ تمام شد.
وی اضافه کرد: آقای انصاری را از درب پشت فیضیه که در مقابل رودخانه واقع شده بود، فراری دادند و مرحوم آیتالله العظمی گلپایگانی را نیز تعدادی از طلاب در حجرهای بردند تا به ایشان آسیبی نرسد، بنده نیز به اتفاق پسر عمویمان و حاج علی صافی و آیتالله صافی گلپایگانی که از هم دورهایهای ما بودند، از درب فیضه خارج شدیم، البته در مقابل درب، نیروهای گارد به ما ناسزاهای زیادی گفتند که ما فقط سرعت را بیشتر کردیم تا با آنان درگیر نشویم.
محمودی بیان کرد: مجروحان عازم بیمارستان نکونام شدند اما صبح روز بعد، رژیم شاه تمام مجروحان را از بیمارستان بیرون کرد، و به دستور مرحوم آیتالله العظمی گلپایگانی پزشک به منزل مجروحان فرستاده شد تا آنان بهبود یابند.
امام جمعه ورامین گفت: حضرت امام (ره) در ارتباط با این حادثه تلخ خیلی سریع موضع گیری کرده و با صدور بیانیهای از حادثه دیدهها دلجویی کردند در ضمن حضرت امام (ره) از این حادثه استفاده کردند و مبلغان را موظف کردند تا در سخنرانیها از تلخی حادثه و ظلم شاه با طلاب بگویند.
وی ابراز داشت: همان گونه که گفتم در آن سال، ایام شهادت امام صادق (ع) همزمان بود با اوایل سال و ایام نوروز که این امر سبب شده بود جمعیت زیادی در ایام تعطیلات برای زیارت به قم بیایند.
محمودی تأکید کرد: انعکاس آن حادثه تلخ در بین زائران سبب شد تا مردم عام نیز به چهره پلید شاه واقف شوند وشاه که در ظاهر، هر چند وقت یکبار به حرم امام رضا (ع) میرفت و خود را نوکر مردم میخواند، به واسطه این حادثه از چشم مردم افتاد و دست او برای مردم رو شد و این موضوع تبدیل به آن شد که تلخیهای آن روز به شیرینی تبدیل شود.
نماینه ولی فقیه در شهرستان ورامین اذعان داشت: به طور حتم، از آن روز بود که مردم چهره پلید شاه را دریافتند و آن وقایع سبب شد مردم به فکر اصلاح مملکت بیفتند.
وی تاکید کرد: به نظر بنده اگر مردم در 15 خرداد 1342 قیام کردند یکی از دلایلش همین حادثه فیضیه بود؛ یعنی در فروردین 1342 مردم آگاه شدند و آن بصیرت سبب قیام خونین 15 خرداد و قیام 15 خرداد سبب ایجاد جرأت در بین مردم شد؛ مردم نشان دادند بدون سلاح نیز میتوانند در برابر ظالم پیروز شوند.
گفتنی است، یکی از سازمانهای مهم در مبارزه با استبداد دوران محمدرضا پهلوی، حوزه علمیه قم و مراکز دینی و علمی این شهر مقدس بود که به رهبری علما و مراجع بزرگ، به ویژه حضرت امام خمینی (ره) هدایت میشدند.
رژیم پهلوی که از وحدت و انسجام روحانیت و اجتماعات آنها به شدت در هراس بود، با اقدامات امنیتی، همواره مراقب اوضاع این مراکز بوده و با گماردن مأموران مخفی و اخذ گزارشها، مرتب وضعیت حوزهها را تحت نظر داشت.
از مهمترین مراکز اجتماع طلاب دینی، به ویژه طلاب جوان و انقلابی در همان ابتدای شکلگیری حرکتهای ضد استبدادی، مدرسه فیضیه قم بود، این مدرسه با تربیت صدها طلبه و دانشمند دینی به رشد و ارتقای فکری و فرهنگی جامعه خدمات زیادی ارائه کرده و همواره مرکز اتفاقات و تصمیمگیریهای مهم بوده است.
انتهای پیام/ب۱۰