به گزارش خبرگزاری فارس از یاسوج، شرایط امروز کشور ما به لحاظ فشارهای طاقتفرسای کشورهای غربی در زمینههای مختلف ایجاب میکند تا با حمایت از تولید و سرمایهگذاری بتوانیم بخش زیادی از نیازهایمان را در داخل مملکت تولید کنیم.
این در حالی است که در همان کشورهای توسعهیافته که مشکلات به مراتب کمتری نسبت به ما دارند نیز شاهد هستیم که یک سرمایهگذار به شدت مورد استقبال قرار میگیرد و همه شرایط برای فعالیتش مهیا است و در واقع این کشورهای پیشرفته نیز خود را بینیاز از سرمایهگذاری نمیبینند.
از طرف دیگر وضعیت بیکاری و مطالبه کار و شغل از سوی جوانان تحصیلکرده و آموزشدیده میطلبد تا یک کارآفرین و سرمایهگذار را نه تنها سنگ جلوی پایش نگذاریم بلکه با همه وجود شرایط را برایش تسهیل کنیم.
اما این قصه در استان کهگیلویه و بویراحمد داستان جالبتری دارد که با نشستن پای صحبتهای کارآفرینان و سرمایهگذاران میتوان به وضعیت نه چندان مناسب این بخش در این استان پی برد.
تمرکز رسانهها به پوشش اخبار به اصطلاح دولتی و تمایل به انعکاس اخبار مسئولان همه ما را از مشکلات بخش خصوصی و موانع تولید و سرمایهگذاری که نسخه شفابخش نظام اسلامی در برهه کنونی بوده و مورد تاکید رهبر اندیشمند انقلاب نیز میباشد، غافل کرده است.
در حالیکه رئیس سازمان اقتصاد و دارایی فرصت ادارات و دستگاهها برای پاسخ دادن به توافقنامهها و استعلامات سرمایهگذاران را 15 روز میداند ولی مدارک و اسناد یک سرمایهگذار برق صنعتی نشان میدهد که وی علیرغم تجربه 16 ساله در زمینه ساخت تابلوهای برقی، چندین سال است در کهگیلویه و بویراحمد درگیر راهاندازی واحد صنعتی خود است.
آنگونه که عباسعلی توتونکوبان در جمع خبرنگاران گفته و البته مدارک و اسنادش نیز این را تایید میکند، در تاریخ 29 آبانماه سال 84 با امضای رئیس سازمان صنایع و معادن استان کهگیلویه و بویراحمد جواز تاسیس واحد صنعتی تولید انواع تابلوهای برقی صادر و وی برای دریافت تسهیلات به بانک صنعت و معدن معرفی میشود.
* سختگیری و گیر دادنهای مسئولان بهانه است
توتونکوبان میگوید: در حالیکه در اسفند سال 87 یک قسط مانده به آخر را دریافت کردم و واحد تولیدی خود را به مراحل نهایی رساندم ولی به یکباره با تغییر مسئول صنایع و رفتن وی از سازمان صنایع و معادن و آمدن مدیر جدید با نامهای که وی در تاریخ سوم خرداد سال 88 نوشته خواستار عدم پرداخت اقساط بعدی به اینجانب و استرداد یکباره تسهیلات میشود.
در نامهای که توتونکوبان یک نسخه از آن را در اختیار خبرنگاران قرار داده است نوشته شده که با توجه به عدم تکمیل طرح باید تسهیلات یکجا برگشت داده شود، ولی توتونکوبان این حرفها را بهانه میخواند و تاکید میکند: مگر میشود در حالی که من چند ماه قبل و بر اساس برنامه زمانبندی یک قسط مانده به آخر را در اسفند سال 87 گرفتم و بانک باید قسط آخر را نیز پرداخت کند، با چنین اتهامی مواجه شوم.
این سرمایهگذار برق صنعتی، این کارها را سنگاندازی میخواند و میگوید: بستر سرمایهگذاری در کهگیلویه و بویراحمد فراهم است ولی دید مسئولان پایین بوده و رابطهها پررنگتر از ضوابط است.
وی در ادامه نشست خود با خبرنگاران از وجود دو سرمایهگذار بومی دیگر در تولید برق صنعتی خبر میدهد و اشاره میکند که این سنگاندازیها برای این است که این دو سرمایهگذار دیگر را جلو بیندازند در حالی که من از سال 67 در این کار هستم و با توجه به سرمایهگذاریهای خودم در این شهر غریب امکان رفتن از این شهر و دل کندن از سرمایه خود را در یاسوج ندارم.
توتونکوبان ادامه میدهد: وقتی که من در سالها پیش وارد این کار تولیدی شدم هیچکس زیر بار این کار نرفت و من با ریسک فراوان پذیرفتم ولی امروز با بیمهری مسئولان و عدم حمایت و حتی سنگاندازی آنان مواجه شدم.
وی خود را اولین سرمایهگذار برق صنعتی در کهگیلویه و بویراحمد خواند و گفت: امروز مسئولان این استان بعد از سالها این سنگ را جلوی پای من میاندازند که کارگاه شما در وسط شهر است و شما باید تسهیلاتی که گرفتید را یکجا پس دهید در حالی که خودشان به من جواز تاسیس دادند و موافقتنامه و این حرفها.
توتونکوبان این اقدام مسئولان را ظلم در حق خود میداند و میگوید: آیا انصاف این است که بعد از سالها کار تولیدی و اشتغالزایی بیش از 10 نفر و هدر دادن سرمایههای خودم امروز با چنین مشکلاتی مواجه شوم؟
این سرمایهگذار برق صنعتی با تاکید مجدد، این گیر دادنهای مسئولان را بهانه میخواند و تصریح میکند: دور تا دور کارگاه ما واحدهایی چون کابینتسازی، تعمیرات، سیمپیچی و کارگاههایی از این دست است، چطور میشود که فقط کارگاه توتونکوبان مشکل محیط زیستی دارد؟
توتونکوبان گفت: اگر وساطت استاندار و شخص آیتالله ملکحسینی نبود، چوب حراج به ساختمان ملکی و تجهیزات این واحد صنعتی میزدند و آن را به مزایده میگذاشتند.
* اگر ساختمان کارگاه را اجاره میدادم اکنون سودی چند برابری داشتم
وی ادامه داد: در قالب حرفهایی به ظاهر منطقی چون مشکلات زیست محیطی و سر و صدا و این سری چیزها این طرح را با همه مزایا و اثرگذاریاش تخریب میکنند و جلوی پیشرفت آن را میگیرند.
توتونکوبان با ابراز تاسف از این برخورد مسئولان با یک سرمایهگذار، برخوردهای سلیقهای و دلخوریها و غرضهای شخصی را از عوامل سنگاندازی دستاندرکاران با واحد صنعتی خود میداند.
این سرمایهگذار صنعتی میافزاید: رسانهای کردن این مشکلات بعد از سالها به این دلیل بوده که دیگر طاقتم طاق شده و صبرم لبریز.
توتونکوبان با اشاره به اهمیت طرح خود در این استان ادامه میدهد: اگر کسی کار من را در این استان بتواند انجام دهد من زندگی خود که سالها در این شهر هزینه کردم را میگذارم و به شهر خودم اصفهان برمیگردم.
وی خود را پشیمان از سرمایهگذاری دانست و بیان کرد: آن روز همه به من گفتند که در این استان کننده کار نیست و کسی حاضر به ریسک نیست ولی من با عشق و علاقه از سال 67 شروع کردم ولی اکنون به آخر خط رسیدم و کفگیرم به ته دیگ خورده است بهطوری که نه تنها همه کارگرانم بیکار شدند بلکه اعضای خانوادهام نیز سرگردان و بیکار شدهاند.
توتونکوبان افزود: من میتوانستم ساختمانهایی که برای این واحد صنعتی در یکی از بهترین نقاط شهر ساختم را اجاره بدهم و یا استفادههای دیگر بکنم ولی برای اشتغالزایی و عشق به کار و کارآفرینی وارد محیط تولید شدم و این عاقبت کار من است که همه شما میبینید.
وی در پایان با یک جمله پایانی از رسانهها برای انعکاس مشکلات بخش خصوصی و پوشش اخباری به جز اخبار مسئولان تقدیر میکند و میگوید: بالاخره با این سختگیریها و سنگاندازیها، مقاومت من هم تمام میشود و من قید این کار را میزنم ولی آیا چرخها با چنین تفکری از سوی مسئولان خواهد چرخید؟
به هر حال آنچه در بالا به آن اشاره شد حرفها و گفتههای فردی است که از سال 67 به استان ما آمده و با سرمایهگذاری در واحد صنعتی تولید انواع تابلوهای برقی کار خود را آغاز کرد، خبرگزاری فارس آمادگی انتشار پاسخهای مسئولان را در این زمینه دارد و امیدوار است که دیگر پای صحبتهای اینچنینی هیچ سرمایهگذاری چه بومی و چه غیربومی در استانی که نیاز به تولید و سرمایهگذاری دارد، نشیند و همواره خبرهای امیدبخشی را از تولید و حمایت مسئولان از سرمایهگذاری مخابره کند.
----------------------
یادداشت از کریم بنام
----------------------
انتهای پیام/ی10/چ3000