به گزارش خبرگزاری فارس از شهرستان ساری، بی‌تردید یکی از مهم‌ترین و اساسی‌ترین چالش‌های فراروی ورزش مازندران، عدم تأمین منابع مالی است. امر بسیار مهمی که امروزه بسیاری از باشگاه‌های ورزشی را به سوی شرکت‌ها و مؤسسات بزرگ اقتصادی به‌عنوان اسپانسر راهنمایی می‌کند.
با این وجود، تمهید شرایط برای حضور و مشارکت اینگونه شرکت‌ها و مؤسسات بزرگ صنعتی و اقتصادی در فرایند تأمین مالی تیم‌های ورزشی همواره یکی از دغدغه‌های اساسی دست‌اندرکاران ورزش مازندران بوده و هست.
ورزش مازندران و مشکلات ساختاری
در همین راستا بسیاری از مسئولان و مدیران ورزشی عقیده دارند که عقب‌ماندگی صنعتی و فقدان مؤسسات و شرکت‌های بزرگ تولیدی و اقتصادی که بتوانند منابع مالی مورد نیاز باشگاه‌های ورزشی را تأمین کند یکی از مهم‌ترین دلایل عدم شکل‌گیری باشگاه‌های بزرگ و موفق در استان است.
این در حالی است که تجربه سال‌های گذشته نشان می‌دهد این مؤلفه هرگز نمی‌تواند دلیل مبرهنی بر توجیه مشکل فوق باشد. چرا که همه ما به یاد داریم در سال‌های گذشته اشخاص و شرکت‌هایی در قالب سرمایه‌گذار در فرایند مدیریت و تأمین منابع مالی برخی از باشگاه‌ها و تیم‌های ورزشی حضور یافتند که اندکی بعد به‌واسطه گرفتار شدن در چنبره مشکلاتی که به لحاظ ساختاری ورزش مازندران را رنج می‌دهد، از گردونه ورزش فاصله گرفتند و به قول معروف: «عطایش را به لقایش بخشیدند».
در همین راستا چگونگی حضور و انصراف سلامیان، سرمایه‌گذار تیم کشتی سلام جویبار و ماجرای کسالت‌آور باشگاه نساجی مازندران و کارشکنی‌هایی که با هدف فراری دادن سرمایه‌گذار این باشگاه ریشه‌دار صورت گرفته، نمونه‌های بارز این فرایند غیربهینه به شمار می‌روند که در این مجال اندک قصد واکاوی آن را نداریم.
از سویی دیگر در حالیکه در تمام نقاط دنیا باشگاه‌ها به‌عنوان یک بنگاه اقتصادی از رهگذر فعالیت ورزشی و حرفه‌ای خود منافع زیادی را به سیستم اقتصادی جامعه تزریق می‌کنند، در جامعه ما به لحاظ پاره‌ای معضلات ساختاری تیم‌های ورزشی و باشگاه‌ها در عمل به مصرف‌کنندگانی بزرگ منابع مالی تبدیل شده‌اند که مترصد دریافت اعتبارات دولتی هستند که عموما به‌صورت قطره چکانی به سیستم ورزش تزریق می‌شود.
با این وجود سؤال اساسی در این مقوله آن است که چرا سرمایه‌گذاران حقیقی و حقوقی و شرکت‌ها و مؤسسات بزرگ اقتصادی به عنوان اسپانسر باشگاه‌ها و تیم‌های ورزشی در مازندران حضور مؤثر و موفقی ندارند؟ چرا حضور و مشارکت اینگونه سازمان‌ها در فرایند توسعه ورزش استان همانند سایر استانها نهادینه نشده است؟
قابلیت بنگاه‌های اقتصادی مازندران برای سرمایه گذاری در ورزش
نگاهی به وضعیت و کیفیت مشارکت شرکت‌ها و سازمان‌های دولتی و خصوصی به عنوان اسپانسر در فرایند مدیریت باشگاه‌های سایر استانها به وضوح بیانگر این واقعیت است که به رغم اعتقاد برخی از مدیران که ضعف بنیه اقتصادی و توان مالی مؤسسات و شرکت‌های دولتی و خصوصی به‌واسطه عدم استقرار صنایع مادر در مازندران را عامل مهم نهادینه نشدن فرهنگ اسپانسری و سرمایه‌گذاری در باشگاه‌های ورزشی می‌دانند، باید گفت در شرایط کنونی بسیاری از مؤسسات، شرکت‌ها و سازمان‌های اقتصادی استان نظیر بانک‌ها و مؤسسات مالی و اعتباری، شیلات مازندران، برق مازندران، مخابرات استان و شرکت صنایع چوب و کاغذ مازندران قابلیت و ظرفیت سرمایه‌گذاری در ورزش را همانند شرکت گاز استان دارا هستند.
امر مهمی که در صورت تمهید شرایط از سوی مدیران ارشد استان به‌ویژه اهتمام جدی مسئؤلان ورزشی مازندران تحقق آن چندان دور از ذهن نخواهد بود. به عنوان مثال چگونه است که در استان بوشهر بانک صادرات استان به عنوان سرمایه‌گذار تأمین مالی باشگاه شاهین بوشهر را برعهده می‌گیرد، اما این رویداد در مازندران به رویایی دست نیافتنی می‌ماند که هیچ کس مایل نیست پیرامون آن حتی سخن بگوید.
چرا برق منطقه‌ای شیراز، کارخانه آلومینیم اراک، شرکت مس کرمان و یا وزارت نفت در آبادان تأمین منابع مالی تیم‌های ورزشی شهرستان خود را بر عهده می‌گیرد، اما اینگونه مؤسسات در مازندران چنین رویکردی ندارد.
چه اشکالی دارد بندر امیرآباد به‌عنوان منطقه ویژه اقتصادی با توجه به گردش مالی بسیار مطلوب و یا شیلات مازندران که صید ماهیان باارزش خاویاری دریای مازندران را در گستره استان به‌صورت انحصاری مدیریت می‌کند (که البته معلوم نیست چه منفعتی از رهگذر این فعالیت نصیب استان می‌شود) و همچنین راه آهن شمال و یا صنایع چوب و کاغذ مازندران در یکی از باشگاه‌های ورزشی استان سرمایه‌گذاری کنند.
ضرورت اصلاح پندارهای ناصواب
برای نهادینه شدن فرهنگ مشارکت سازمان‌ها و شرکت‌های اقتصادی دولتی و خصوصی لزوماً باید اقداماتی به‌طور همزمان در دستور کار قرار گیرد که در این میان اهتمام جدی مدیریت ارشد استان و تصمیم‌سازان ورزش مازندران به منظور تمهید شرایط و ایجاد انگیزه‌های مادی و معنوی برای حضور سرمایه‌گذاران در فرایند توسعه ورزش استان و همچنین تلاش برای تغییر این باور غلط که سنگ‌اندازی و فراری‌دادن سرمایه‌گذاران ورزشی در استان یک رویه مرسوم است از جمله رویکردهایی است که می‌تواند به اصلاح برخی پندارهای ناصواب پایان دهد.
از سویی دیگر از مدیران شرکت‌ها و مؤسسات بزرگ اقتصادی استان انتظار می‌رود که به جای حذف صورت مسأله و شانه خالی کردن از مسئولیت مهمی که در قبال مردم مظلوم استان بر دوش دارند، اندکی متعهدانه‌تر و هوشمندانه‌تر عمل کنند چرا که توسعه ورزش در حقیقت مقابله با آسیب‌ها و ناهنجاری‌هایی است که نسل همه ما را تهدید می‌کند.
===================
گزارش از کوروش غفاری چراتی
انتهای پیام/ب10/گ1003
