به گزارش خبرگزاری فارس از اصفهان، سوئیس یک کشور اروپایی است که از نظر صادرات داروهای حیاتی جایگاه خوبی را در دنیا دارد، اما این در حالی است که تنها 45 درصد از داروها مورد نیاز خود را تولید میکنند و ایران یک کشور خاورمیانه‌ای است که با وجود تولید 96 درصد از تولیدات دارویی، اما هم‌چنان در تأمین داروی مورد نیاز بیماران خود دچار مشکل شده و بند واردات دارویی است.
به دلیل جویا شدن از نحوه تولید و کیفیت داروهای تولیدی ایران و قضایایی که مابین تولیدات و صادرات دارویی ایران است با محمد مؤمنی رئیس انجمن داروسازان اصفهان به گفت‌وگو نشستم که به شرح ذیل آمده است.
*فارس: چطور امکان دارد که تنها چهار درصد با استقلال کامل دارویی فاصله داشته باشیم، اما هم‌چنان بند واردات دارویی هستیم؟
اگر تنها چهار درصد از تولیدات دارویی ایران وارداتی است، اما این داورها جزو داروهای حیاتی برای بیماران خاص و داروهایی کاربردی در اتاق عمل است که واردات آن هزینه‌بر و به صرفه اقتصادی نیست.
ایران در حالی 96 درصد به تولیدات دارویی رسیده که بیشترین گروه دارویی را مکمل‌های دارویی، ویتامین‌ها و آنتی‌بیوتیک‌ها به جز چند قلم آنتی‌بیوتیک که در جراحی استفاده می‌شود، تشکیل می‌دهد که واردات آن ضمن اینکه زمان زیادی نمی‌برد هزینه زیادی را هم دربر نداشت.
این در حالی که کشوری مثل سوئیس، 45 درصد تولیدات دارویی خود را روی داروهای حیاتی متمرکز کرده است و بیش از اینکه وابسته باشد به استقلال دارویی رسیده است.
*فارس: چه تحلیلی را بر وضعیت تولید کمی داروهای ایرانی دارید؟
وضعیت فعلی کشور در مقایسه با قبل از انقلاب اسلامی که تنها چند قلم دارو تولید می‌شد خیلی بهتر شده است و حتی اگر با 10 سال پیش بنگریم، رضایت‌بخش است.
*فارس: همان‌طور که می‌دانید زمانی که از مسئولان درباره مشکلات پرسیده می‌شود بلافاصله وضعیت فعلی را با قبل از انقلاب یا اوایل آن مقایسه میکنند و همین سبب شده که با وجود اشکالات کاری زیاد از وضعیت فعلی احساس رضایت کنند و این موضوع مسئولان را از بازنگری به امور و پیشرفت در کار بازداشته است؟
در این ارتباط به یک مثال بسنده کنم در یک کلاس وقتی می‌خواهند سطح سواد دانش‌آموزان را تعیین کنند فراگیری شاگردان همان کلاس را که از یک معلم در یک وضعیت یکسان آموزش می‌بینند، مد نظر قرار می‌دهند و شاگرد زرنگ را از تنبل تشخیص می‌دهند، بنابراین برای سنجش وضعیت کمی و کیفی تولیدات دارویی کشور بهتر است که تولیدات را در زمان‌های مختلف و با تولیدات دیگر مقایسه کنیم و به طور مثال تولیدات دارویی در مقایسه با تولیدات نساجی، خودرو یا تولیدات صنایع غذایی که همه از یک دولت بودجه می‌گیریم، بهتر است.
*فارس: چرا شما از الگوهایی مثل کشور سوئیس برای تولیدات دارویی خود استفاده نکرده‌اید، همیشه مبنای کار به گونه‌ای بوده که تولیدات باید از ابتدا در ایران آغاز شود که اگر این کار انجام می‌شد و براساس آن تنها 20 درصد به تولید داروهای حیاتی رسیده بودیم، شاید مشکلات فعلی را در تأمین داروهای مورد نیاز نداشتیم و نیاز به خروج این مقدار ارز کشور نبود؟
اگر چه از الگوهای خارجی برای تولیدات دارویی خود استفاده نکردیم اما اینکه هم‌اکنون رتبه علمی ایران در دنیا 17 است و تعداد مقالات علمی ایران در سال از 60 مقاله ماهانه به 600 مقاله ارتقاء یافته است، امیدوارکننده است.
هر چند در مسئله مدیریت ضعیف هستیم یا در بسیاری از مشاغل تحصیلات فرد با مدیریت آن سنخیت ندارد و این مسئله گریبانگیر تمام حوزه‌ها است، اما همیشه ایران از ابتدای انقلاب تاکنون تحت تحریم‌های شدید بوده است و همین موضوع شاید فرصت الگوبرداری از کشورهایی اروپایی را به ایران نداده است.
*فارس: به کیفیت داروهای تولید ایران چه نمره‌ای می‌دهید؟
اگر از 100 بخواهم نمره بدهم، نمره 90 را می‌دهم و به طور قطع می‌گویم که تمام داروهای مصرفی خودم و خانواده‌ام از نمونه ایرانی آن است، نمی‌شود گفت که داروهای ایرانی با مدل آلمانی آن هیچ تفاوتی ندارد، اما نمی‌توان گفت که مدل ایرانی آن غیرقابل استفاده است و آلمانی آن "وحی منزل".
*فارس: چرا با وجود کیفیت بالایی دارویی اما بیشتر پزشکان به بیماران خود توصیه میکنند که بهتر است داروهای خارجی را مصرف کنید؟
پزشکان ما هم قربانی هجمه تبلیغات خارجی شدند و همان‌طور که همیشه گفته شده جنس خارجی بهتر از ایرانی است.
*فارس: چرا با وجود اینکه داروها زمانی به بازار عرضه می‌شود که مطالعات بالینی و حیوانی و آزمایش‌های انسانی آن انجام شده اما زمانی که به مصرف‌کننده می‌رسد با عوارض شدیدی رو به رو است؟
این موضوع از چند جنبه قابل بررسی است، اول اینکه ایران در ساخت و فرمولاسیون که 100 پله دارد روی پله پنجم ایستاده و تازه اول کار هستیم، دوم اینکه بسیاری از بیماران از نظر روحی به داروهای مصرفی خود وابسته‌اند و زمانی که به هر دلیل دیگر نمی‌توانیم از کارخانه سابق و مورد نظر دارو خریداری کنیم و مجبور به داروی جایگزین آن با نام دیگر می‌شویم، بیماران در مقابل مصرف داروی جدید مقابله میکنند.
سوم اینکه بیماری که از همان ابتدا به تجویز پزشک داروهای سنگین را مصرف می‌کند دیگر تجویز داروی سبک و جایگزین برای درمان وی کارساز نیست، زمانی که دوز بالای داروی خارجی برای بیماران تجویز می‌شود دیگر داروی ایرانی پاسخ‌گو نیست.
*فارس: روابط بین‌الملل ایران و سیاست‌های خارجی تا چه اندازه‌ای بر تولیدات دارویی ایران تأثیر داشته است؟
هر چند مسائل سیاسی کشور در حوزه دارویی کشور بی‌تأثیر نبوده است اما بیش از اینکه ایران از نبود دارو متضرر شود کشورهایی که تاکنون به ایران دارو صادر می‌کردند و هم‌اکنون به دلیل تحریم از این اقدام پیشگیری میکنند متوجه ضرر مالی زیادی می‌شوند.
اگر چه تحریم‌ها سبب می‌شود که در تهیه داروهای مورد نیاز بیماران دچار سختی و مشکل شویم اما به دلیل اینکه کشورهای آزاد زیادی در دنیا هست، می‌توان با تعاملات بیشتر و هزینه بالاتر داروها را تأمین کرد.
*فارس: هم‌اکنون با چه مشکلاتی مواجه هستید؟
بزرگ‌ترین مشکلی که در جریان تحریم‌ها به ویژه تحریم برخی بانک‌های کشور متوجه مسئولان داروساز کشور و اصفهان شده است، اختلالاتی که در حواله پول داریم، زمانی که با افزایش قیمت دلار در جهان روبه‌روایم چطور امکان دارد که افزایشی در قیمت داروها به نسبت تورم کشوری که بر مسئولان داروساز وارد می‌شود، داده نشود.
==============
گفت‌وگو از عاطفه قلع‌ریز
==============
انتهای پیام/خ10/ط4000
