به گزارش خبرگزاری فارس از قم کتاب «آیتالله العظمی محمدعلی اراکی؛ شیخ فقها و اسوه علم و تقوا» دارای 9 فصل اصلی از جمله گشت و گذاری در باغ دانش و دیانت، دانشاندوزی، تواناییهای علمی و آموزشی، همگامی و همراهی با مشاهیر مبارز، فضیلتهای اخلاقی و خصال عالی، خانواده و فرزندان، خاموشی مشعل مرجعیت، گزیدهای از بیانات، مواعظ و نصایح و با برنامهسازان تشکیل شده است.
مباحثی مانند زادگاه و وطن، منطقهای کمنظیر، جرعه نوشی از چشمه حکمت و عرفان، کسب فیض از قله فقاهت، مصاحبت با مدرسی وارسته و مبارز، دیدگاههایی درباره حوزه و حوزویان، نگاشتههای گرانسنگ، تشخیص درست، کسالت و رنجوری در زیرمجموعه فصلهای این کتاب مطرح شده است.
در مقدمه این کتاب آمده است: آیتالله اراکی با زندگی زاهدانه و سلوک عاری از تقید و تکلفی که داشت همواره مورد توجه بزرگان بود و آنها همواره به زهد و تقوا و درایت علمی و عملی ایشان اشاره کرده و در گفتار و نوشتار خود به این مهم تاکید میورزیدند.
در ادامه خاطر نشان شده است: او انسی مخصوص با شب و خلوت آن و حضور دوست و جدایی از هر چه غیر اوست داشت و عمر طولانی و با برکتش را بدون کمترین خدشه و شائبهای، در طهارت و نزهت و قداست و معنویت به سر آورد، راه خدا را با گامی استوار و ارادهای خللناپذیر طی کرد و یک قرن دل و جان منور و پاکیزه خود را در برابر جلوههای رنگارنگ دنیای فانی تسلیمناپذیر و تسخیرناپذیر نگاه داشت تا فارغ از هر امر دیگری دل بر آستان حضرت دوست نهد.
در پیشگفتار این کتاب تصریح شده است: در روایتی که از ناحیه مقدس امام عصر(عج) صادر شده، آن ذخیره الهی از پیروان خود خواسته در حوادثی که با آن روبهرو میشوند، به راویان حدیث مراجعه کنند، چرا که آنان از سوی حضرت مهدی(عج) حجتی بر مردمند. چنانکه آن امام همام از سوی خداوند حجتی بر آنان است. همچنین حضرت امام حسن عسکری(ع) فرمودهاند بر مردم است که از فقهایی پیروی کنند که مهار نفس خود را به دست گرفته، دین خود را صیانت و با خواهشهای نفسانی مخالفت کنند و فرمانبردار مولای خود باشند.
در بخشی دیگر از این پیشگفتار یادآور شده است: مرجعیت فقهای شیعه، مقامی است که بر اساس سفارشهای ائمه و تأکیدهایی که به دو نمونهاش اشاره کردیم، پس از غیبت کبری عینیت پیدا کرد و پیروان اهل بیت(ع) با اتکا بر مبناها و ضوابطی که ستارگان درخشان آسمان امامت ترسیم کرده بودند، مجتهدانی را مرجع امور شرعی و احکام دینی خود قرار دادهاند که غیر از برجستگیهای علمی، فقاهت و عدالت، ویژگیهایی چون زهد، تقوا، قناعت و خودسازی را در وجود خویش شکوفا ساخته و در تشریح مسائل، به نیازهای زمان و تحولات عصر خویش توجه داشته و پرسشهای جدید را با ابتکار و فراست خود پاسخ گفتهاند.
در ادامه تصریح شده است: شیعیان، فرامین این بزرگان و قلههای اجتهاد را به گوش جان شنیده و از فداکاری و جان نثاری در راه اهداف پاک و مقدسشان دریغ نکردهاند و از قرن سوم هجری تاکنون، هیچگاه ارتباط تنگاتنگ مردم با مراجع بزرگوار دچار خلل نگشته است. البته تردیدی نیست که عالمان متعهد و حوزههای علوم دینی در طول تاریخ تشیع، پایگاهی محکم در برابر شبیخونهای بیگانگان و شیاطین بودهاند و هرگاه مردم را با مرجعی وارسته، با فراست، شجاع و پارسا آشنا کردهاند، محصولات با برکت و نویدبخشی برای امت مسلمان به ارمغان آوردهاند.
در بخشی دیگر از این پیشگفتار تصریح شده است: آیتالله العظمی شیخ محمدعلی اراکی از سلسله عالمان پرهیزکار و آگاهی است که در تاریخ معاصر فقه شیعی، حدود یک قرن چون خورشیدی درخشان، پرتوافشانی کرد. او که تندیس دانش، پرهیزکاری و اخلاص بود، در راهبری دینی امت اسلامی بهسوی سعادت و پاکی و رشد معنوی و اخلاقی، همت مضاعفی از خود نشان داد. فقیهی که در فهم روح دین، مذاق شریعت و قدرت انطباق مسائل نو با احکام الهی، اعلم بود؛ مجتهدی که شرایط اجتماعی و سیاسی زمان خویش را خوب میشناخت و چندین دهه با عالمان مبارز و مجاهد، مأنوس و هم مباحثه بود و در هیچ دورهای به سرنوشت جامعه اسلامی بیتوجه نبود و پاسداری از ارزشهای دینی و دستاوردهای قرآن و عترت را از اهم فرایض میدانست.
در ادامه خاطر نشان شده است: آیتالله اراکی بزرگمردی از تبار صالحان بود که در عصر تیرگیها طلوع کرد و افقهای تازهای را نمایان ساخت. او که خود از فقیهان فرزانه عصر خویش به شمار میرفت، در حدود چهار دهه تدریس، مجتهدان و دانشوران و مدرسان بسیاری را تربیت کرد. در روزگاری که آیتالله حاج شیخ عبدالکریم حائری برای خنثی کردن یورشهای فکری و فرهنگی استبداد، استعمار و مادیگری از نوع شرقی و غربی، نگهبان حریم نور قرار گرفت و حوزه علمیه قم را بنیان گذاشت، شخصیتهایی چون آیتالله اراکی با همتی وافر به یاری او شتافتند و استاد خود را در این تلاش سترگ یاری دادند.
کتاب آیتالله العظمی محمدعلی اراکی شیخ فقها و اسوه علم و تقوا به همت غلامرضا گلیزواره گردآوری و نگارش شده و به همت مرکز پژوهشهای اسلامی صدا و سیما منتشر شده است.
انتهای پیام/ش10/د1000