به گزارش خبرگزاری فارس از مشهد، رمضان ماه تجمیع نگاه‌هایی است که شاید در ماه‌های دیگر سال کم‌تر می‌توان دید و حس کرد.
این شاید گواهی بر همه خوبی‌های این ماه باشد که آرام آرام برگههای روزشمار آن به صفحات و برگههای آخر می‌رسد.
اگر هنوز و در کش و قوس زندگی ماشینی و گیر و دادهای روزمره لحظه‌ای برای درنگ بر خوبی‌ها نیافته‌ای، امروز شاید بهترین فرصت برای درک این حس باشد.
امروز مردم مشهد نیز همانند دیگر شهرهای کشور در جشن گلریزان زندانیان جرایم نقدی حاضر می‌شود تا ثابت کنند ایرانی حس حضور در کمک به هم نوع را جایگزین هیچ حس دیگری نمی‌کند حال آنکه این حس حضور در عرصه‌های گوناگون باشد، از حس حضور و کمک برای زندانیان جرایم نقدی تا حس کمک برای به آغوش کشیدن کودکان آذری ....
گزارشی را که در ادامه می‌خوانید گفته‌های ناگفته زندانیان جرایم نقدی است آنان که امید به زندگی و به آغوش کشیدن کودکان خود را آرزو دارند.
ر.س گفت: مرغداری در حوالی مشهد در سال 80 به صورت مشارکتی تاسیس کردیم که هنگام نخستین بازدهی در ماه اول پس از تاسیس 2 سالن این مرغداری دچار حریق و حدود 100 میلیون تومان خسارت مالی وارد شد که به دلایل نداشتن بیمه، سیستم امنیتی مناسب مانند دوربین مدار بسته و گرفتن ودیعه رهن مرغداری و فرار کردن شریک سبب شد تا من و همسرم مسئولیت‌های پرداخت بدهی‌ها را برعهده بگیریم.
این زندانی گفت: از بدهی‌های حاصله از آتش‌سوزی به یک طلبکار در قالب 2 فقره چک 49 میلیون بدهی باقی مانده بود که با اعلام شکایت وی از 21 اردیبهشت امسال دستگیر شدم که این بدهی با محاسبه جریمه دیرکرد، مبلغ بدهی به 88 میلیون رسیده است.
وی که دارای خانواده‌ای معتقد و با جایگاه اجتماعی مناسب است، از مسئولان قضایی خواست تا در رابطه با پرداخت محکومیت مالی شرایط تقسیط با مبالغ ماهیانه متوسط تعیین شود تا من هم بتوانم عید فطر در کنار خانوادم باشم.
این زندانی به حضورش در شورای کارگری و انجام امور خیاطی اشاره کرد و ادامه داد: مزیت حضورم در این شورا اختصاص مرخصی آخر هفته در کنار خانواده است تا کم‌تر پسر 10 ساله‌ام احساس دلتنگی کند و اینکه خانواده‌ام متوجه حضورم در زندان نشوند.
وی از شرایط حضورش در زندان گلایه داشت و افزود: من دارای محکومیت مالی هستم اما هم اتاقی‌هایم با جرایم و آسیب‌های مختلف اجتماعی هستند که اگر فردی مستعد پذیرفتن ناهنجاری‌های اجتماعی باشد امکان کشیده شدن به این راه برایش به راحتی مهیا می‌شود.
این زندانی جرایم نقدی از خیّران و مسئولان جشن گلریزان در استان خواست تا با کمک به این فرد زمینه‌های حضورش را در کنار خانواده فراهم کنند چرا که پسر 10 ساله‌اش وابسته به مادر و همسر جانباز او که شیمیایی جنگ است نیاز به انجام اعمال جراحی دارد.
ف.ت اهل یکی از شهرستان‌های خراسان‌رضوی است که دارای 3 فرزند است و پس از ازدواج تحمیلی مقیم مشهد می‌شود دارای اعتقادات باثبات فردی و خانوادگی، کم‌سواد و در سطح رفاهی پایینی قرار دارد که برای گذران امور زندگی خود در یکی از شرکت‌های نظافتی فعالیت می‌کرد.
این زندانی گفت: برای مخارج زندگی از فردی 10 میلیون تومان می‌گیرم و به علت بی‌سوادی سفته 25 میلیونی را امضا می‌کنم.
وی ادامه داد: از 31 فروردین امسال در حالی که پذیرای مهمانان همسرش از شهرستان بوده، دستگیر و روانه زندان مشهد می‌شود که از آن روز تاکنون فقط فرزندانش به ملاقات او می‌روند و یا به صورت تلفنی با او ارتباط دارند.
این زندانی ادامه داد: تاکنون هیچ گونه اقدامی از سوی همسرم و خانواده او صورت نپذیرفته است و علاوه بر این آنان خواهان جدایی و فروپاشی نظام خانواده‌ام هستند.
وی اظهار داشت: دوست دارم زودتر از این مکان آزاد شوم چون 1 ساعت حضور در اینجا برایم چندین سال می‌گذرد و تمام نگرانی‌ام علاوه بر بیماری ریوی پسر کوچک‌ترم که نیاز به پرستاری دارد، رسیدن به آرامش و رهایی از هم‌نشینی با مجرمان مختلف اجتماعی است.
این زندانی جرایم نقدی در پایان گفت: حضورم در زندان سبب شد تا آبروی خانوادگی‌ام در خانواده و زادگاهم برود به گونه‌ای که برداشت‌های منفی در مورد من می‌شود از مسئولان و خیّران ستاد دیه خواستارم تا اقدامات آزادی من با سرعت بیشتری انجام شود.
انتهای پیام/ح10/ط4000
