ه گزارش خبرگزاری فارس از راور، برگزاری مراسم عزاداری حضرت اباعبدالله‌الحسین و یاران وفادارش که در محرم سال 61 هجری در سرزمین کربلا مظلومانه به شهادت رسیدند، حادثه‌ای نیست که به فراموشی سپرده شود یا مختص به زمان، مکان و حتی افراد خاصی باشد.
مسلمانان و به ویژه شیعیان هر ساله با فرا رسیدن ماه محرم مراسم عزاداری برای سرور و سالار شهیدان را با شکوهی خاص و البته طبق سنت‌های مخصوص مناطق خود اجرا می‌کنند و سعی و تلاش همه بر این است که ضمن حفظ سنت‌ها و ارزش‌ها، همگام با پیشرفت جوامع تغییراتی در نحوه عزاداری‌ها نیز ایجاد شود.
آن چه هدف اصلی تمام این مراسم و آیین‌ها را تشکیل می‌دهد، کسب شناخت و معرفت از مکتب امام حسین (ع) و معرفی ایشان به عنوان نماد شجاعت، ایثار، مقابله با ظلم و بیان اهداف قیام بزرگ ایشان، برپای داشتن نماز، اقامه عدل، احیای امر به معروف و نهی از منکر است.
حرکت‌های خودجوش مردمی در محرم
در شهرستان راور از قدیم رسم بر آن بود که چند روز مانده به ماه محرم جوانان راوری در حرکتی خودجوش و مردمی با برپایی خیمه‌های اباعبدالله الحسین (ع) و سیه‌پوش کردن مساجد و حسینیه‌ها، درون و بیرون این اماکن را با پرچم‌های مشکی و سرخ با نوشته‌های «یا اباعبدالله الحسین (ع)»، «یا ابوالفضل العباس (ع)»، «یا حسین (ع)» و ... تزیین می‌کنند.
شهرستان راور همانند بسیاری از نقاط ایران سنت‌ها و آیین عزاداری مختص خود را دارد و هر ساله هنگام ماه محرم بسیاری از مردم از اقصی نقاط ایران به راور می‌آیند تا در عزاداری امام حسین (ع) شرکت کنند.
از جمله سنت‌های قدیم می‌توان به گذاشتن دیگ‌هایی خالی در کنار هر مسجد یا حسینیه اشاره کرد تا مردم نذورات خود را برای طبخ آش یا غذای نذری درون آن بگذارند و اکنون نیز این رسم در برخی از نقاط شهر راور به قوت خود باقی است.
مرثیه‌خوانی همزمان چند هیئت
آماده کردن بساط چای و شکستن قند و بیرون آوردن استکان‌ها از انبار مساجد و حسینیه‌ها و شست‌وشوی آنها نیز از دیگر اقداماتی است که در آستانه ماه محرم در راور انجام می‌شود.
در مراسم سینه‌زنی، مردمان این دیار به گروه‌ها و دسته‌هایی تقسیم می‌شوند و در این گروه‌ها به سینه‌زنی می‌پردازند یا مرثیه‌ای را از حفظ می‌خوانند و گروه مقابل به مرثیه جواب می‌دهد و یا هر دو گروه و با هم مرثیه‌سرایی می‌کنند.
جا دارد از دنیای مجازی، مردمان دیگر شهرها را به راور دعوت کنیم، چرا که عزاداری در راور و به ویژه در روستاها رنگ و بوی دیگری دارد.
یا اباعبدالله بعد از یک هزار و 400 سال با همه بی‌کسی و بی‌چیزی آمده‌ایم تا بگوئیم در این برهوت دل‌تنگی در این جهان غریب در کنار دریای همیشه بی‌تاب و شرم‌زده از روی شما، برایتان می‌نویسم از شما برای شما.
اباعبدالله پدر همه بچه‌های تشنه
ای سالار شهیدان شنیده‌ایم کمتر دست رد به سینه کسی می‌زنید و شاید هم هرگز نزنید از شما می‌خواهیم ما را در کنار خود بپذیرید، بابی انت و امی.
از شما می‌خواهیم این تشنگی سیری‌ناپذیر را با دستان عاشقانه و گرم و مهر نوازتان از ما بگیرید و ما را با نوری از انوار معرفت و دوستی خود و برادران و پدر بزرگوار و پسران شهیدتان سیراب گردانید.
یا ثارالله، خون من رنگین‌تر از خون دیگر شیعیان شما نیست، کم رنگ‌تر هم نیست، تاریک‌تر هم نیست. همه ما از کودکی با دوستی شما، حب ولایت شما، حب امامت شما، دوستی نوری از 14 نور آسمانی بزرگ شده‌ایم.
پس ما را در پناه خود گیرید و دستان مهربانتان را بر سرمان قرار دهید، ای پدر همه شیعیان، پدر همه بچه‌های تشنه، پدر همه جوانان داغدار، مرا، ما را، همه ما عزاداران خود را دست گیرید.
=================
گزارش از محسن سلیمانی
=================
انتهای پیام/2446/ی40/د1000
