به گزارش خبرگزاری فارس از سراوان، شهید مولوی فیض محمد حسین‌بر فرزند گل‌محمد در شهر گشت از توابع بخش مرکزی شهرستان سراوان در خانواده‌ای متدین و متعهد به اسلام و مومن به دنیا آمد.
وی بعد از طی دوران تحصیل ابتدایی به دلیل روحیه خداجویی و خداشناسی به سوی مدارس و حوزه‌های علمیه روی آورد و تحصیل خود را در این مقطع از تحصیلات علوم دینی از مدرسه دینی زنگیان نزد استاد سید عبدالعزیز ساداتی از یاوران مقام معظم رهبری شروع کرد و پس از کسب علوم مقدماتی در این روستا و به دلیل عطش خداجویی که در وی وجود داشت برای تکمیل تحصیلات خود به همراه فرزند گرامی استاد خود مولوی سید عبدالصمد ساداتی به پاکستان سفر و در همانجا به درجه علمی مولوی نایل آمد.
دفاع از حقوق مظلومان از خصوصیات بارز شهید بود
روحیه عدالت و حرمت به حقوق دیگران در کنار صراحت لهجه و حمایت از مظلومین از جمله شاخص‌ترین صفات وی بود که آینده این شهید بزرگوار را رقم زد.
وی پس از طی دوران تحصیل و به دلیل علاقه‌ای که به موطن خود یعنی ایران عزیز داشت به مملکت خویش بازگشت. دوری از خانواده و مشقات سفر و غربت اسباب پختگی خاطر و فکر ایشان را فراهم آورده بود.
پس از ورود به زادگاهش شروع به فعالیت‌های اساسی در رابطه با اسلام کرد. تلاش گسترده‌ای در تقویت بنیه حوزه علمیه عین‌العلوم گشت انجام داد و با انتشار نشریه به مردم آگاهی می‌داد.
طلاب از نحوه تدریس و بیان مطالب وی آنچنان به وجد می‌آمدند که در تمام رشته‌های درسی خود از وی مشورت می‌گرفتند و حتی به منزل ایشان برای حل مشکلات درسی‌شان مراجعه می‌کردند.
این تسلط علمی بر مسائل سبب شد تا از ابهت و محبوبیت خاصی در بین اساتید و طلاب حوزه برخوردار شود.
صراحت لهجه و روحیه عدالت‌محوری که در وجود این شهید بزرگوار بود در کنار این تسلط علمی سبب شد تا به عنوان قاضی شرع در حل اختلافات منطقه بلوچستان نیز فعالیت کند و از اطراف و اکناف مردم برای رفع مشکلات خود به وی روی می‌آوردند.
روحیه مهمان‌نوازی، مظلوم‌پروری و مهربان بودن از دیگر صفات نیک و خصال پسندیده مولوی فیض‌محمد حسین‌بر بود که در کنار ساده زیستن، زندگی ایشان را زیباتر و روزگارش را پربارتر ساخته بود.
ارتباط نزدیک با مردم روز به روز بر محبوبیت شهید مولوی حسین‌بر می‌افزود
ارتباط گیری صحیح و همراه با خوی و خصلت‌های پسندیده و معاشرت و مباشرت‌های خوب در کنار خوش صحبتی و اشراف به مسائل روز باعث شده بود تا طبقات مختلف جامعه را از جمله مسئولان، فرهنگیان، معلمان و متعلمین پیر و جوان را در کنار خود جمع کند.
فعالیت‌های مختصری نیز در طبابت داشت و کارهایی از قبیل تزریقات آمپول و وصل سرم را برای اهالی به صورت رایگان انجام می‌داد.
بازدید از اقوام و اقربا، همسایگان و نیازمندان سبب شده بود تا مردم وی را به عنوان حلال مشکلات خود ببینند به طوری که منزل وی همیشه از حضور میهمان و طرفین دعوا و... مملو بود.
جوانان از اینکه مولوی فیض‌محمد حسین‌بر خطبه نکاح آنها را می‌خواند برخود می‌بالیدند و آن را برای خود افتخاری می‌دانستند.
حاصل ازدواج این شهید بزرگوار، پنج فرزند بود که فرزند آخر چهره مبارک آن شهید را مشاهده نکرد و دست مهربان پدر بر سر او کشیده نشد.
مهربانی با فرزندان و خانواده، همسایگان و مراجعان در کنار خصایل پسندیده دیگر و روحیه شادی که ایشان داشت روز به روز وی را بارزتر و متشخص‌تر می‌کرد.
آشنایی با دیدگاه‌ها و عقاید سیاسی حضرت امام خمینی (ره)
در سال‌های 1353 و 1354 با دیدگاه‌ها و نظرات سیاسی امام خمینی (ره) آشنا شد و تحولی ایجاد شد که شاید کمتر کسی در آن زمان از قشر روحانی پیدا می‌شد در کنار مسائل دینی به مسائل سیاسی و اجتماعی نیز بپردازد.
این شهید معظم مشی‌های سیاسی را می‌شناخت و در مورد نظریه‌پردازان آن نیز آگاهی وسیعی داشت.
کتب علمی و ادبی را مطالعه می‌کرد و آگاهانه در جلسات تدریس و سخنرانی از آنها بحث به بیان می‌آورد و در واقع تدریس و نطق ایشان آمیزه‌ای از مسائل علوم دینی و دنیوی برای تنویر بیشتر افکار مخاطبان و اقشار جامعه بود.
کسی که الهی شد از جان و مال مضایقه نخواهد کرد و آن را در راه معبودش «خدا» خواهد ساخت تا عمر جاودانه بیابد.
سیطره و احاطه‌ای که ایشان بر اطراف خود داشت باعث شده بود که ظالم یارای مقاومت در مقابل وی را نداشته و به ناچار حقوق مظلومین را پرداخت می‌کرد.
شهادت ایشان که به دست خوانین منطقه و با حمایت ایادی استکبار در این منطقه مرزی صورت گرفت مردم گشت را یتیم ساخت، آن روز هوا گرفته و انگار دنیا ماتم زده بود چرا که موت‌العالم موت‌العالم.
معمولاً این شهید بزرگوار، هر شب پس از تلاوت آیاتی چند از کلام‌الله مجید و مطالعه کتاب‌های مورد علاقه در خانه خشتی و گلی خود سر بر بالین خواب می‌گذاشت و برای نماز تهجد و عبادات شبانه مجدداً بیدار می‌شد و تا دیگر شب نمی‌خسبید.
اما شبانگاه 22 اردیبهشت ماه سال 1360 پس از انجام کارهای نیک و پسندیده خود به خواب رفت و دیگر بیدار نشد.
شهادت در راه آرمان‌های اسلامی، آرزوی قلبی مولوی حسین‌بر بود
چند روز قبل از شهادت، یکی از معاندین نظام مقدس و این شهید بزرگوار به درب خانه ایشان مراجعه که فرزند بزرگ خانواده (دکتر محمود حسین‌بر) درب را گشوده و از وی می‌پرسد آقا هست؟ در جواب وی فرزند ایشان می‌گوید بله به زبان بلوچی اطلاع می‌دهند.
پس از سلام و احوالپرسی شهید با این شرور، وی را تهدید و می‌گوید که مولوی عمرت به پایان رسیده و چند روزی دیگر زنده نیستی که در جواب می‌گوید، زندگی و مرگ انسا‌ن‌ها در دست خداست و هر نفسی چشنده موت است. پس چرا هراس و ترس داشته باشم و کسی که به خاطر آرمان و اهداف اسلامی و خدایی کشته شود شهید است و این آرزوی قلبی بنده است.
از این سخنان شهید یاد شده ترس به اندامش می‌افتد و می‌گوید که فیض‌محمد تو از مرگ و از اینکه کشته شوی نمی‌ترسی؟ در جوابش می‌گوید نه.
سرانجام ایادی و دست‌پرورده‌های استکبار در شبانگاه 22 اردیبهشت ماه سال 60 در حالی‌که مولوی فیض‌محمد حسین‌بر پس از فعالیت‌های یومیه در خواب عمیقی فرو رفته بود به خانه وی هجوم آورده و ایشان را به شهادت می‌رسانند.
از این افراد شرور که تعداد زیادی از آنها کل محله را محاصره کرده بودند، سه نفر وارد خانه مولوی شده و پس از شلیک تیری در سر ایشان، امکان هرگونه مقاومت را از وی می‌گیرند و جسد مبارک این شهید بزرگوار را به دم درب آورده و رو به قبله می‌خوابانند و سه نفری ایشان را به رگبار می‌بندند که تعداد 30 عدد فشنگ به وی اصابت می‌کند و ایشان به درجه رفیع شهادت نائل می‌شوند.
خون ایشان همچون جویی به سمت باغچه‌های حیاط منزل روانه شده بود و صحنه‌ای روحانی را به ذهن انسان‌های پاک و مؤمن متبادر می‌ساخت.
شهادت مولوی حسین‌بر مردم منطقه گشت را یتیم کرد
شهید شدن مولوی حسین‌بر، مردم و مسئولان نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران را ماتم زده کرد و اهالی گشت را یتیم ساخت.
شدت این واقعه به حدی بود که مقامات کشوری و لشکری، روحانیون اهل تشیع و تسنن این اقدام تروریستی را محکوم کردند.
وی در کنار تدریس در حوزه علمیه گشت، به عنوان معلم و آموزگار مدارس ابتدایی و راهنمایی نیز فعالیت می‌کرد و با دستگاه‌های انقلابی همچون جهاد و بسیج سپاه پاسداران انقلاب اسلامی همکاری تنگاتنگ و نزدیکی داشت.
بعد از شهادت این بزرگوار و به منظور مقام شامخ شهید چندین طرح از سوی دولت و نظام جمهوری اسلامی بنام ایشان نامگذاری شد که از جمله می‌توان به راه‌اندازی مجتمع فرهنگی بین راهی شهید مولوی حسین‌بر توسط بنیاد حفظ و نشر آثار دفاع مقدس، مدرسه شبانه‌روزی شهید مولوی حسین‌بر، نامگذاری خیابان شهید مولوی حسین‌بر از سوی شهرداری و المان شهید مولوی حسین‌بر از سوی شهرداری نام برد.
==================
گزارش از محمد ذاکر میرکزهی
==================
انتهای پیام/75002/ن40/ث3001
