به گزارش خبرگزاری فارس از زنجان، این مراسم ظهر امروز با حضور ساکنان مجتمع، خانواده این شاعر بزرگ زنجانی و جلال رحمتی مجسمه‌ساز برگزار شد.
در ابتدای این مراسم مجسمه‌ساز این سردیس در سخنانی که همراه با فروتنی به این شاعر نامی بود، گفت: این کار کوچک است و توانستم با این طرح بخشی از دین خود را به استاد منزوی ادا کنم.
جلال رحمتی با اشاره به ساخت این مجسمه در کمترین زمان ممکن افزود: خارج از زنجان کار می‌کردم و در بین کارها از کمترین فرصت برای اتمام تندیس استاد منزوی استفاده می‌کردم.
این مجسمه‌ساز زنجانی تصریح کرد: باید کارهای بزرگ‌تری برای زنده نگه داشتن یاد این شاعر بزرگ ایران زمین در زنجان و کشور انجام دهیم.
برادر مرحوم منزوی نیز با بیان اینکه این اقدام از سوی اهالی هنر زنجان ارزشمند و ماندگار است، گفت: احساس می‌کنم قلب شعر و غزل در این محیط کوچک و پر از صمیمیت می‌تپد.
بهروز منزوی از جلال رحمتی مجسمه‌ساز این تندیس، حسین نجاری، شاعر غزل‌نویس و نیز حامد رحمتی شاعر سپید‌نویس زنجان به پاس تلاش در نصب این تندیس در این نقطه از شهر قدردانی کرد.
وی با تاکید بر اینکه نصب این تندیس در میدان اصلی شهر، زیبایی این مکان کوچک را نداشت، اظهار کرد: این مکان کوچک فارغ از هیاهو و ریاکاری است.
به گفته منزوی، این مراسم به دور از دخالت‌های رسمی و به شکل مستقل برگزار شده و صمیمیت خاصی بین شرکت کنندگان مراسم حاکم است.
مسئول برگزاری این مراسم نیز درباره مراحل ساخت این تندیس گفت: فرایند ساخت این طرح بیش از یک ماه طول کشید و به ویژه در یک هفته اخیر رحمتی به طور مدام برای انجام ریزه‌کاری‌های این سردیس وقت گذاشت؛ قدردان زحماتش هستیم اما توان مالی برای تقدیر از این کار ارزشمند را نداریم.
حسین نجاری با بیان اینکه، مشکلات در گستره ارتباطات تجزیه می‌شوند و هر دوستی دروازه‌ای رو به روشنایی است، افزود: ما با داشتن دوستان ارزشمند هرگز در تاریکی‌ها و پشت دروازه‌ها نخواهیم ماند.
وی حضور هنرمندان را در این شهر، موهبتی بزرگ خواند و گفت: اگر این مجسمه‌ساز در زنجان نبود، به طور حتم این سردیس نفیس در این محل نصب نمی‌شد.
سردبیر هفته‌نامه موج بیداری زنجان اظهار کرد: منزوی اهل قلم و ادب بود و علاوه بر فعالیت مطبوعاتی در سطح ملی، دبیر سرویس فرهنگی هفته‌نامه امید زنجان نیز بود که از این منظر با کوی خبرنگاران و این مجتمع فرهنگی غرامت داشت.
وی همچنین با پرداختن به زندگی این شاعر زنجانی گفت: «حنجره زخمی تغزل»، «از شوکران و شکر» ، «با عشق در حوالی فاجعه»، «با سیاوش از آتش»، «از کهربا و کافور»، «با عشق تاب می‌آورم»، «به همین سادگی»، «از ترمه و تغزل»، «از خاموشى‌ها و فراموشى‌ها» و «صفر خان» که یک شعر بلند نیمایی بوده جزو آثار این شاعر بوده است.
وی ترجمه «منظومه حیدر بابا» را از دیگر آثار منزوی اعلام کرد و افزود: «این ترک پارسی گوی» کتابی است در تحلیل و بررسی شعر شهریار و نیز «صفیر سیمرغ» که شعر شاعران جوان زنجانی را در دوره حیاتش گردآوری کرده و هنوز چاپ نشده است و «دومان» که یک مجموعه شعر ترکی بوده؛ این مجموعه که هنوز چاپ و منتشر نشده جزو آثار او بوده است.
نجاری با بیان اینکه منزوی، قیصر قصر غزل امروز ایران است، افزود: منزوی یک شاعر اندیشمند بوده و سازه‌های شعری وی آکنده از اندیشه و ایماهای اعجازآمیز است، همچنین شعر منزوی در حوزه زبانی نیز قدرتمند و سحرانگیز است و تخیل و دیگر عناصر شعری در شعرهای وی به میزان قابل توجهی حضور دارند.
وی تصریح کرد: «پوپر» در عقل‌گرایی انتقادی خود، علاوه بر تجربه، عقل، مشاهده، شهود عقلی و غیره تخیل را یکی از منابع شناخت قلمداد می‌کند و از این منظر تخیلی که در شعر منزوی هست در حوزه ادبیات یک تخیل راهگشا است.
نجاری با اشاره به اینکه مسئولان شهری به منزوی کم لطف هستند و دوست ندارند میدانی را به نام وی نامگذاری کنند و مجسمه منزوی را در یک مکان عمومی نصب کنند، گفت: منزوی به این نامگذاری‌ها نیازی ندارد و فقط شهروند زنجان نبوده بلکه او شهروند جامعه اندیشمندان و فرهیختگان است.
به گفته وی، اکنون شعر منزوی به زبان آلمانی و زبان‌های دیگر نیز ترجمه شده است و گستره شعری او محدود به این مرز و بوم نیست.
نجاری با خواندن شعری که برای حسین منزوی تقدیم کرده بود به سخنان خود پایان داد.
انتهای پیام/2308/ز40
