مصطفی قلیزاده امروز در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در ارومیه اظهار داشت: یکی از شاخصه‌های نمایشنامه‌های منظوم عاشورایی اعم از فارسی یا ترکی بهره‌مندی از کلام آهنگین و موزون است و همین امر تأثیرگذاری ادبیات حماسی نزد مخاطب را بیشتر می‌کند.
وی ادامه داد: ادبیات تعزیه از هنرهای ریشه‌دار و کهن ایرانی بوده و حتی قبل از اسلام نیز به انحای مختلف وجود داشته است و بعد از اسلام به ویژه پس از حماسه ماندگار عاشورا این هنر رنگ شیعی، دینی و اسلامی گرفت و تأثیرگذاری بیشتری داشت.
قلیزاده ماندگاری ادبیات تعزیه را بیشتر در رویارویی حق و باطل دانسته و افزود: از این منظر عامه مردم معتقدند که در این رویارویی حقی از بین رفته است و شعر با کاربرد درست مفاهیمی چون همدردی و همزادپنداری به خوبی با مخاطب ارتباط برقرار می‌کند.
وی با بیان اینکه گستردگی این حوزه بسیار است اضافه کرد: ادبیات نمایشی تعزیه با اعتقاد دینی مردم عجین شده است و رفتارهای مذهبی مردم اعم از دعوت گروه‌های تعزیه برای حضور در محافل مردمی برای اجابت نذر و نیازهایشان خود دلیل اعتقاد عمیق مردم به مضامین عاشورایی است.
قلیزاده با تاکید بر اینکه برگزاری دوره‌های تخصصی در بارور کردن و کیفی‌سازی ادبیات آیینی و نمایشنامه‌‌خوانی تعزیه امری ضروری است، خاطر نشان کرد: اگر چه در سال‌های اخیر از سوی سازمان‌ها و نهادهای متولی اقداماتی در این راستا انجام شده است اما به نظر می‌رسد که این امر باید از گستردگی خاصی برخوردار باشد و ادبیات آیینی به عنوان دروس تخصصی در دانشگاه‌‌ها و حوزه‌های علمیه آموزش داده شود.
مسئول مرکز آفرینش‌های ادبی حوزه هنری آذربایجان غربی با اشاره به تاریخچه ادبیات تعزیه در ایران گفت: ادبیات موضوعی تعزیه در ایران قبل از اسلام به انحای مختلف وجود داشته است اگر چه موضوعاتی که در این ادبیات مطرح بود بیشتر آیین‌‌های ملی بوده و با ورود اسلام به ایران موضوعات بیشتر سمت و سوی اعتقادی و مذهبی به خود گرفته است.
انتهای پیام/61013/خ/د1000
