به گزارش خبرگزاری فارس از شرق استان تهران، عبدالجبار کاکایی عصر امروز در چهارمین سوگواره شعر عاشورایی «ظهر وصال» استان تهران که با حضور عضو هیئت مؤسس و هیئت مدیره بنیاد شمس تبریزی و مولانا، رئیس دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن، رئیس بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس شرق استان تهران، مدیر گروه دکترای ادبیات فارسی دانشگاه رودهن، برخی مسئولان محلی، شماری از اساتید و جمع کثیری از دانشجویان در سالن آمفیتئاتر دانشگاه آزاد اسلامی رودهن برگزار شد، اظهار داشت: نام و شخصیت حضرت اباعبداللهالحسین(ع) موهبتی برای زبان فارسی بود.
وی ادامه داد: از دیرباز تاکنون، با تبلور نخستین گوهران لغت زبان فارسی در قالب شعر که توسط بزرگانی نظیر کسایی مروزی، ناصرخسرو قبادیانی، حکیم سنایی، مولانا، عطار و ... به رشته سخن درآمد و به زیور سخنوری آراسته شد، سخن، سرایش، موضعگیری و نام بردن از موافقان و معاندان حماسه عاشورا در بیان شعرا دیده شده است.
کاکایی اضافه کرد: شاعر شهیر ایرانی، ناصرخسرو قبادیانی با ناصری خواندن مخالفان قیام حسینی عملاً جان خود را در معرض خطر ناشی از سرودن اشعاری پیرامون ائمه اطهار(ع) انداخت.
این شاعر و ادیب برجسته افزود: حتی منظور برخی شعرا در غزلیات عاشقانه خود به وصف «مژگان خونریز معشوق» اشاره به خنجر شمر است.
وی ادامه داد: یا در بیت «ای دل به هر کجا رگ ابری نشان دهند/در ماتم حسین(ع) و حسن(ع) گریه میکنند»، اگر رگ رعدی در آسمان مشاهده شد، باید آن را به مرثیه امامان حسنین(ع) تشبیه کرد.
کاکایی اضافه کرد: به هر روی، چه به تصریح و ذکر مسلم و روشن و چه به تلویح، شخصیت حضرت سیدالشهدا(ع) ادبیات فارسی را بالنده کرد.
این شاعر و ادیب برجسته با اشاره به سخنان نویسنده، فیلسوف و منتقد ادبی مشهور غربی، «لوسین گلدمن» گفت: گلدمن گفته است که در خلق یک حماسه بزرگ و تاریخی، دو عنصر شاعر و قهرمان سرمنشأ اثر هستند.
وی تصریح کرد: این منتقد ادبی مشهور غربی ادامه میدهد که «تأثیر این دو عنصر برابر با یکدیگر است؛ از این رو تأثیر آثاری گرانسنگ در تاریخ ادبیات فارسی نظیر «گنجالاسرار» اثر «عمان سامانی» بیشک از وجود حضرت اباعبداللهالحسین(ع) است.
این شاعر و ادیب برجسته گفت: گرچه قیام سید و سالار شهیدان و یاران باوفای آن حضرت در تاریخ با خیزشی براندازانه برای حذف حکومت فاسد سیاسی آن دوران شناخته می‌شود؛ اما جرأت پرداختن به جنبه براندازانه قیام کربلا در شعر فارسی با وجود حکومتهایی که حتی حمایت خود را از تشیّع آشکار کرده بودند، از سوی شعرا کمتر به منصه ظهور میرسید.
وی ادامه داد: عموماً حوادث کربلا با تکیه بر اسناد و منابع تاریخی به قضا و قدر و جور فلک و روزگار نسبت داده میشد تا شعرا به نوعی از زیر بار هجمه معارضان در امان باشند.
کاکایی اضافه کرد: دلیل این ممانعت، ترس حکومتهای جعلی و فاسد از تسری قیام عاشورا به انقلابهای پیش روی مردم بود.
این شاعر و ادیب برجسته افزود: در سالهای منتهی به پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی و به یمن وجود تفکری دینی در کشور، این جلوه از فرهنگ عاشورایی نیز زنده شد.
وی ادامه داد: امروز این بخش مهم در ادبیات انقلاب اسلامی شکل گرفته و پرداختن به جنبه براندازانه قیام کربلا در ردیف موضوعات مورد بحث در محافل مختلف قرار دارد.
انتهای پیام/2568/آ/ف4004
