به گزارش خبرگزاری فارس از کرمان، گام‌هاست که در پی گام‌ها برداشته می‌شود و گل‌ها که روی قبور گذاشته می‌شود، زمزمه‌ها بلند است، همه آمده‌اند با شهدا تجدید میثاق ببندند.
اینجا آتشفشانی است از احساس‌ها که ناگاه فعال می‌شود و فوران می‌کند، آن قدر فوران که گدازه‌هایش تا کیلومترها پرتاب می‌شوند.
این جا آخر دنیاست، آن جا که شهیدان در مقابلت صف می‌کشند و از تو می‌پرسند، چه کرده‌ای؟
و من اکنون یک خبرنگارم در مقابل لشگری از شهیدان، شهیدانی که خوشبختی دیروزشان را فدای خوشبختیِ امروزِ من کردند.
من امروز آمده‌ام تا بگویم برای خدمت به خلقی گام بر می‌دارم که روزگاری بهترین گلهایشان را برای حفظ این نظام فدا کردند.
من آمده‌ام تا بگویم سال‌هاست دیو غرور و دروغگویی را در درون خود کشته‌ام، آمده‌ام تا بگویم عمریست به دنبال حقیقتم.
جمعیت است در پس جمعیت، دوربین‌ها به دوش، خودکارها به دست، همه آمده‌اند لحظات این تجدید میثاق را ثبت کنند.
قدم‌ها اما لرزان، نفس‌ها در سینه حبس، دل‌ها ترسان، همچنان گام بر می‌دارند.
لرزان از آن که آیا گام‌هایمان توان حرکت در مقابل این لاله‌های گلگون کفن را دارد، حبس نفس‌ها از آن منظر که آیا شهدا از ما راضی هستند، ترسان از آنکه مبادا شرمنده رویشان شویم.
و اکنون هیاهوست در پی هیاهو، جمعیت جمع می‌شود و افق نگاهش را به سنگ قبری می‌دوزد که روزگاری همانند آنان، عاشقانه برای میهنش خدمت می‌کرد.
شهید غلامرضا نامدار محمدی، مسئول، خبرنگار و عکاس روزنامه اطلاعات که در 12 خرداد سال 63 در عملیات بدر در شرق دجله دیدار حق را لبیک گفته بود و به درجه رفیع شهادت نائل گشته بود.
و اکنون ما مانده‌ایم و وظیفه‌ای که او و دیگران بر عهده ما گذاشته‌اند، اکنون ما مانده‌ایم و راهی که پیش رو داریم، اکنون ما مانده‌ایم و نگاه‌هایی که دور تا دور ما را زیر نظر دارند تا ببینند در غیابشان چه می‌کنیم.
گزارش از مریم بهادری
انتهای پیام/ب20/ژ1001
