«داوود تک‌فلاح» کارشناس و قاری قرآن کریم در گفت‌وگو با خبرنگار قرآنی باشگاه خبری فارس «توانا»، مهم‌ترین عامل را در رسیدن به مطالبه رهبر معظم انقلاب برای تربیت 10 میلیون حافظ قرآن، اقدامات مجموعه‌ای دانست و اظهار کرد: در جهت رسیدن به این هدف باید از اقدامات جزیره‌ای در بین دستگاه‌ها پرهیز شود و لازم است برنامه جامع و منسجم در حفظ طراحی شود و همه مجموعه‌ها افراد را حمایت و سیستمی را در این زمینه بوجود آورند.
وی طرح حفظ «نور» را از جنبه‌های مختلف قابل بررسی دانست و گفت: از جنبه کارشناسی، گرچه افراد صاحب‌نظر در این طرح، اساتید قرآن و حافظان هستند؛ اما در این طرح بیشتر از اساتید غیر حافظ نظرسنجی شده است؛ در حالی که بهتر بود نظر همه کارشناسان و سایر مؤسسات در این زمینه، پیش از اجرای طرح مورد ارزیابی قرار می‌گرفت.
*طرح نور فاقد پشتوانه تخصص حافظان قرآن است
وی در رابطه با جنبه اجرایی این طرح نیز افزود: در زمینه اجرایی، کارشناسان باید علاوه بر برخورداری از تخصص کافی، در مورد اجرای طرح به نحو احسن توجیه شوند؛ این طرح از جنبه کارشناسی قابل قبول نیست و با توجه به 3 میلیون و 500 هزار نفر متقاضی از اساتید حفظ قرآن در جهت ارشاد مخاطبان استفاده کافی نشده و دسترسی به اساتید خبره امری دشوار بنظر می‌رسد که لازم است تدابیری در این زمینه در نظر گرفته شود تا در سال آینده تحصیلی با پشتوانه تخصصی بهتری پیش رود و طی همایشی دو روزه، کلیات حفظ توسط حفاظ به مخاطبان ارائه شود.
تک‌فلاح در ادامه در ارتباط با طرح حفظ نور چنین بیان کرد: با توجه به استقبال چهار میلیون نفره از این طرح باید در جهت جذب این افراد اقدامات مفید و متقنی صورت گیرد که بر اساس اخبار بدست آمده یا چنین اقدام و اطلاع‌رسانی مناسب صورت نگرفته است و ظاهرا افراد پس از ثبت‌نام باید خود اقدام به حفظ کنند تا در نهایت با ارائه محفوظات هدیه‌ای را دریافت کنند که در این صورت این طرح انسجام لازم جهت جذب و ترغیب بیشتر افراد را نخواهد داشت.
این کارشناس قرآنی، طرح حفظ نور را بهترین فرصت جهت تقویت پایه‌های قرآنی دانش‌آنوزان دانست و اظهار کرد: لازم است با توجه به تلاش‌های وزارت آموزش و پرورش و اقدامات آقای بابایی در این راستا، این طرح اقدامی هدفمند و دارای چشم‌انداز باشد.
تک‌فلاح با انتقاد از اینکه نام افرادی که در این طرح وارد سیستم می‌شود جزء گروه آموزشی آموزش و پرورش محسوب می‌شوند و باید در همین دوره آموزش‌های لازم را ببینند، افزود: آموزش و پرورش پشتوانه تخصصی لازم در این زمینه ندارد و زمانی که دانش آموزان نیاز به راهنمایی یک حافظ قرآن دارند لازم است بتوانند در مؤسسات حفظ ثبت‌نام و با بالا بردن تخصص خود به یک حافظ کل قرآن تبدیل شوند که متأسفانه این امر در قالب این موضوع دیده نشده است.
این قاری در ادامه افزود: در این طرح، لازم است اصل بر حافظ قرآن شدن باشد و دستگاه‌ها و نهادها با یاری یکدیگر در جهت رسیدن به این هدف قدم بردارند؛ اما متأسفانه در این طرح اگر اسم فردی در مجموعه ای ثبت شود، این فرد حق استفاده از آموزش‌های سایر دستگاه‌ها را ندارد و این برزگ‌ترین ایراد این طرح است.
تک‌فلاح در رابطه با اینکه در شیوه‌نامه طرح نور «حسن حفظ» بیسشش از سایر ملاک‌ها مدّنظر است بیان کرد: اهمیت ندادن به مفاهیم و ترجمه و موضوعات فنی عاری از ایراد نیست؛ اما در آموزش و پرورش، سیستم آموزشی دارای سطوح مختلفی است و افراد از دوره‌های مبتدی به دوره‌های متوسطه، عالی و تخصصی می‌رسند و انتظار اینکه افراد مبتدی یک‌باره به سطح تخصصی برسند منطقی نبوده و منجر به ریزش افراد مبتدی می‌شود؛ به همین دلیل طرح باید با حداقل ممکن، آغاز و دورنمایی برای آینده در نظر گرفته شود.
*خانواده اولین عامل انس با قرآن / دانشآموزان به خاطر ضعف در درس قرآن مؤاخذه نمی‌شوند
این قاری قرآن کریم، اولین عامل انس یافتن دانش آموزان با قرآن را محیط خانه دانست و گفت: فرهنگ‌سازی آموزش و پرورش به تنهایی کافی نبوده و تأثیر معلمان خوب نیز در کنار رعایت شدن فرهنگ قرآنی در محیط خانه مشهود خواهد بود؛ به عنوان مثال تقید به نماز اول فقط ابتدا باید در محیط خانه احساس شود تا در محیط مدرسه تاثیرگذار باشد؛ لازم است خانواده‌های دانشآموزان به جلساتی در مدارس دعوت شوند و توصیه‌هایی را در این زمینه دریافت کنند.
تک‌فلاح ارتقاء یافتن درس قرآن را در مدارس، بسته به نوع نگاه دست‌اندرکاران مدرسه دانست و عنوان کرد: در مدارس برخلاف سایر دروس، فردی به دلیل ضعف در درس قرآن موأخذه نمی‌شود و از والدین دعوت به عمل نمی‌آید و در جلسات مدارس توصیه‌ای برای درس قرآن ارائه نمی‌شود؛ لازم است بدنه مدرسه خود، قرآنی باشند تا ارتقاء این درس حاصل شود.
*روخوانی قرآن با لهجه عربی حداقل سواد قرآنی
این کارشناس قرآن، روخوانی و روانخوانی قرآن را با لهجه عرب،حداقل سواد قرآنی دانست و در ادامه افزود: روانخوانی، پایه سواد قرآنی است و افراد مشرف بر آن بی‌سواد قرآنی تلقی نمی‌شوند؛ ملاک قرآن بکارگیری توصیه‌های آیات اخلاقی، اجتماعی و آداب زندگی است.
انتهای پیام/م.خ
