حجت‌الاسلام «علی مغنی» حافظ و کارشناس قرآنی در گفت‌وگو با خبرنگار قرآنی باشگاه خبری فارس «توانا» با اشاره به اینکه شخص در هنگام یادگیری و حفظ قرآن با دو فضا روبه‌رو است، گفت: حافظ با فضای داخل خانه و فضای اموزشی در ارتباط مستقیم است و به دلیل تأثیر شگرف استاد بر قرآن‌آموز، وی متکفل امر آموزشی اوست.
وی افزود: نوع رفتار، روش برخورد استاد ،نوع ارزیابی و نوع نگاه به شاگرد از عوامل مؤثر بر قرآن‌آموز محسوب می‌شود؛ استاد مسلط و قوی تأثیر بیشتری دارد و الگوی رفتاری برای شاگرد محسوب می‌شود؛ به همین جهت نقش استاد در شاگرد پررنگ‌تر از نقش والدین خواهد بود.
مدیر کانون قرآن و عترت حوزه علمیه قم با اشاره به اینکه قرآن‌آموز بعد از فضای آموزشی با محیط منزل در ارتباط است و انتظاراتی از جمله ایجاد محیط آرام و امن منزل، اهمیت دادن و تشویق از والدین خود دارد، افزود: این همکاری خانواده موجب پیشرفت فرزند در امر آموزش می‌شود و در صورت عدم همکاری خانواده منجر به ایجاد تضاد در فرد شده و سبب افت فرد می‌شود.
*روش اشاره برای کودکان خوب و حفظ یک ساله دارای اشکال است
وی در رابطه با کارایی روش اشاره نیز گفت: روشی است که توسط استاد طباطبایی در مورد فرزند خود به کار گرفته شد و در حال حاضر این شیوه در 300 شعبه جامعةالقرآن به صورت آموزش موضوعی تدریس می‌شود که به دلیل وجود ذهن تصویر محور و تخیل پرور کودکان، این روش مؤثر و موفقیت‌آمیز بوده است.
این حافظ قرآن در رابطه با روش حفظ فشرده یک ساله گفت: این روش دارای معایبی است چرا که در طول یک سال حجم عظیمی از کلمات عربی بر ذهن شخص وارد شده و به جای آنکه کلمات را به صورت قطعه‌قطعه حفظ و آن را تثبیت کند فقط به حفظ فشرده می‌پردازد و بواسطه وقفه، این مطالب از ذهن خارج شده و نیازمند حفظ مجدد خواهد بود.
مغنی بهترین روش حفظ قرآن کریم را برای خردسالان، روش اشاره و برای سنین نوجوانی و بالاتر روش شنیداری، دیداری و مکتوب دانست.
وی افزود: اساتید قوی و والدین مسئول در امر حفظ قرآن، نقش مؤثری دارند.
انتهای پیام/خ
