به گزارش خبرگزاری فارس از رفسنجان، آدینهای پر از عاطفه و مهربانی را در مصلای بزرگ امام خامنهای به چشم دیدیم و چه باشکوهتر شد، نماز باشکوه جمعه با دستهای پر مهر و سخاوتمند مردان و زنان این دیار.
به راستی که ما در استان و دیار کریمان زندگی میکنیم و درس کرامت و بخشندگی را از بزرگان دینی خود گرفتهایم و چه زیبا نوجوانی که در میعادگاه جمعه برای مردم خواند، «جشن عاطفهها فرصتی برای مهرورزی و عدالتورزی است».
امروز روزی نمادین برای اقشار مختلف جامعه است که برای دستگیری از همنوعان خود تلاش میکنند و شاید این تنها فرصتی باشد که همه فرزندان ایران را فرزند خود بدانیم.
ما مسلمانیم و وارثان کوله بارهای شبانه علی (ع) که برای تقسیم عشق در کوچههای کوفه قدم میزد، ما نمک پروردههای سفره مولایی هستیم که کوچههای مدینه و کوفه هنوز از دستانش میگویند.
ما پایبند رفاه، آسایش و آسوده خیالی نیستیم و هرگز در پی نیازمندی همسایهمان آسوده نخواهیم نشست، چون ننگ است، ما از قبیله نور و عشقیم و اندوه هیچ مستمندی را تاب نداریم و اشک چشم هیچ یتیمی را توان دیدن نداریم.
ما با همدردی و همیاری آمیختهایم و چه زیباست مانند درخت بخشنده و مهربان باشیم وقتی که هیزمشکن قامت او را میشکند بر سرش سایه میافکند و از میوهاش به او میبخشد و به راستی هیچ فضیلتی نزد خدا با احسان با مردم برابر نیست.
به گزارش فارس، این بخشی از مقاله دانشآموز محمدعادل علیبیگی دانشآموز مدرسه تیزهوشان علامه حلی رفسنجان بود که قبل از خطبههای نماز جمعه قرائت شد و توسط امام جمعه مورد تجلیل قرار گرفت.
انتهای پیام/80016/ی30/د1000