به گزارش خبرگزاری فارس از آبادان، قلمهایی که عاشقانه به حرکت در میآیند به طور حتم مستحق تجلیل و توجه هستند، قلمهایی که پا به پای قدمها در تکاپوی انتقال اخبار هستند اما در کوران وانفسای زندگی روزمره گم میشوند یا در دید هستند و به آنان بیتوجهی نمیشود.
همه ساله 17 مرداد که میشود عدهای از سازمانها با هدایای ناچیز و کم چیز خود سعی در پوشاندن بیتوجهی یک سال گذشته خود دارند، اما چه چیز میتواند جای شکستن قلبهای زیر دست و پا مانده این خیل عظیم شود.
این روز را گرامی میداریم به خاطر دستهای دردمندی که همیشه مورد بیمهری قرار میگیرند، و مبارک میداریم به سبب اذهان فرهیخته و دلهای پاک این عزیزان که چه رشادتها و فداکاریهای که از آنان سراغ داریم.
یک خبرنگار در تمام دنیا به حدی امکاناتش فراهم است که با فراغ بال کار خود به خوبی انجام میدهد، اما در کشور ما، از این قشر با کمترین در آمدها انتظار مطالب کهکشانی دارند که خالی از انصاف است.
کسی فکر و قلب خود در گرو اطلاع رسانی صحیح و سالم میگذارد، باید که فکر و قلبی آرام آسوده داشته باشد تا بتواند صراحت کلام و صداقت در کار خود داشته باشد، گرچه قلم به دستان میهن عزیزمان هیچگاه در مقابل بزرگترین بیمهریها نیز کار خود را به خوبی انجام دادهاند.
از کجای قصه بگوئیم که هر گوشهاش زخمی است بر پیکره قشر خبرنگار، از هدایای ریاست جمهوری باید گفت که سلیقهای اعمال میشود تا شب عید خبرنگاران یک رنگ نباشد و یا از تقدیرها که فقط شایسته مراکز استانها و خبرنگاران ساکن پایتختنشین است.
برخی خبرنگاران گلایه از آن دارند که پس از چند سال سابقه کار مستمر و فعال، و با وجود ثبت نام در سامانه اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی، هنوز بحث بیمه خبرنگاری آنان بر طرف نشده است.
عدهای دیگر معتقدند با وجود ثبت نام در این سامانه باید برای مسئله بیمه حضوراً پیگیر این موضوع باشند و هنوز نیز به نتیجهای نرسیدهاند.
با وجود سابقه طولانی در کار خبر، از حمایت مسئولان بیبهره هستند و مدام مشاهده میشود که به خبرنگاران شهرستانی کمتر توجه میشود.
همچنین برخی خبرنگاران از وضعیت مسکن خود گلایه داشته و عنوان میکنند در زندگی خود به حدی درگیر مشکلات هستند که ذهنشان برای قلم زدن و اطلاع رسانی یاری نمیکند.
با وجود اظهارات خبرنگاران به ویژه اهل قلم شهرستانی، به طور حتم باز هم شاهد کم لطفیهای مسئولان خواهیم بود و تا جایگاه مناسبی برای این جامعه فرهیخته و دلسوخته پیش بینی نشود این معضلات پا برجا خواهد ماند.
گرچه تاکنون هر چه بوده از وعده و وعید فراتر نرفته است اما این امید همچنان پا بر جاست که مسئولان گاهی نیم نگاهی به اهل قلم نیز داشته باشند چرا که این نگاهها قطعاً به جایی بر نخواهد خورد.
علی دایلی
انتهای پیام/72013/ق30/پو3002