به گزارش خبرگزاری فارس از کرمانشاه محمد مراد عزیزی عصر امروز در جمع خبرنگاران، اظهار کرد: اگر بخواهیم به معرفی یکی از شکوفاترین تمدن‌های انسانی بپردازیم، تمدن و فرهنگ اسلامی یکی از آن تمدن‌هاست که می‌توان به آن اشاره کرد.
عزیزی افزود: تمدن یاد شده به گونه‌ای پایه‌گذاری شده که بخش اعظمی از آن با همت مردانی بزرگ از این سرزمین انجام گرفته است.
وی با اشاره به اینکه بعد از ظهور اسلام در قرون اولیه با مرکزیت یافتن بغداد، دینور آیینه تمام نمای بغداد شد، گفت: این بخش، منطقه‌ای مهم به لحاظ علمی، فرهنگی و در کنار آن اجتماعی و مرکزی برای رشد و آموزش همچنین پرورش مردان و سیاستمداران در جهان اسلام به شمار می‌آمد.
عزیزی تصریح کرد: در همان دوران بوده است که دینور در حوزه جغرافیایی آن دوره «مملکت‌الجبال» و یا کشور کوهستان خوانده می‌شد.
وی افزود: این تقسیمات بیشتر شامل شهرهای غربی و مرکزی ایران بوده است که دینور نیز یکی از شهرهای بزرگ مملکت‌الجبال به حساب می‌آمد که گواهی بر این مطلب نوشته‌های مورخینی، مانند «ابن‌فقیه» بوده است.
عزیزی بیان داشت: دینور به لحاظ علوم مختلف در قرون اولیه اسلامی در اوج شکوه بوده است و به‌گونه‌ای عارفان، مورخان و ادیبان و در کنار آن بسیاری از عالمان دیگر این دیار در علوم متفاوت، منشا آثار و خدمات فراوانی به جامعه اسلامی و ایرانی بوده‌اند.
رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی صحنه تصریح کرد: اگر در کتب و آثار گذشتگان توجهی کنیم، به افراد بسیاری برخورد کرده که دارای پسوند دینوری هستند، اما این مسئله به روشنی واضح است که نمی‌توان اصالت تمامی آنان را دینوری و منسوب به این شهر کهن دانست.
عزیزی گفت: گرچه بسیاری از آنها اصالتاً دینوری و منسوب به این شهر کهن بوده، یعنی زاده شده در این شهر و یا در آن از دنیا رفته، اما در پی یافتن علوم زمانه و کسب علم به شهرهای بزرگ آن دوران، مانند بغداد، بصره و قاهره مسافرت کرده‌اند، اما کماکان با عنوان دینوری شناخته شده‌اند.
وی ادامه داد: نقطه عکس این موضوع، وجود دانشمندان و مشاهیری بوده که عنوان دینوری داشته و اصالتاً از این خطه نبوده‌اند و دلیل این مسئله مسافرت به این شهر و اقامت در آن بوده که چنین عنوانی یافته‌اند که از جمله آنان ابن‌قتیبه دینوری است.
عزیزی اظهار کرد: در خصوص زندگی‌نامه ابن‌قتیبه باید گفت اطلاعات کمی در دست است، تا این حد که خانواده‌اش اهل مرو در ماوراالنهر بوده و او چند سال قاضی دینور بوده است و نسبت او به این دیار تنها به‌دلیل اقامت طولانی وی بوده است.
عزیزی تاکید کرد: منسب او توسط ابوالحسن عبیدالله وزیر متوکل به او داده شده و او در حدود 11 سال عهده‌دار این منسب در شهر دینور بوده و عکاشه در این خصوص می‌نویسد که قضاوت او در دینور بین سال‌های 232 تا 247 هجری قمری بوده است.
رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی صحنه اظهار کرد: ابن‌قتیبه از جمله بزرگان تاریخ و علوم دینی و ادب همچنین بسیاری از علوم و فنون در زمان خود بوده است.
عزیزی افزود: ابن‌قتیبه مدت زیادی در دینور ماندگار بوده و بسیاری از کتاب‌هایش را در دینور نگاشته، به‌طوری که ابن‌ندیم در خصوص کتاب‌التفتیه با مشکل مواجه و آن را ناقص می‌یابد و در این خصوص سراغ آن را از مردم جبال می‌گیرد که در این باب پاسخ مثبت می‌یابد.
وی تصریح کرد: پایان قضاوت ابن‌قتیبه در دینور همزمان با پایان اقامت وی در دینور است و دلیل شهرت او به دینوری حکایت از اقامت طولانی وی در این شهر (جبال) دارد.
وی خاطرنشان کرد: ابن‌قتیبه در فقه، لغت، نقد شعر، تاریخ، حدیث و زبان نزد استادان بسیار مشهور آن دوره تحصیل کرده و آن علوم را فرا گرفته و در خصوص جایگاه او می‌توان گفت که از مقام والا برخوردار و در مجموع محققان جدید با توجه به آثار متعددش او را ستوده‌اند.
عزیزی بیان داشت: ابن‌قتیبه در فقه، شعر، تاریخ، زبان و حدیث نزد اساتید بزرگ و مشهور بصره تعلیم یافته و کسب علم کرده است.
رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان صحنه در پایان در خصوص مقام علمی وی و همچنین تالیفاتش اظهار کرد: المسائل و الاجوبه، الشعر و الشعرا، فضل‌العرب و العجم، چند نمونه از مجموع نوشته‌های وی در علوم مختلف است و همین کثرت و تنوع آن سبب تبدیل وی به یکی از دانشمندان قرون سوم اسلامی است، چراکه او یکی از پرکارترین دانشمندان در قرن یاد شده است.
انتهای پیام/ی10/ف4004
