به گزارش خبرگزاری فارس از اصفهان به نقل از روابط عمومی دفتر تبلیغات اسلامی اصفهان، حجت‌الاسلام و المسلمین صافی اصفهانی با اشاره به بزرگ‌ترین و اساسی‌ترین فلسفه ماه مبارک رمضان و تشریع روزه در این ماه که همانا نیل به مقام تقوای الهی و سلوک و تهذیب و پرهیزکاری است، اظهار کرد: ماه مبارک رمضان بهترین فرصت موهبت شده از سوی پروردگار متعال براى تهذیب نفس و خودسازى و پالایش باطن از هرگونه عوامل آلاینده است و به همین دلیل در ادعیه‌ای که در ماه رمضان خوانده مىشود، غالباً پاکى دل و عمل و پرهیز از انحراف و گناه و هرگونه آلودگى، درخواست می‌شود.
وی با اشاره به محتوای این دعاها تصریح کرد: به طور کلى، محتواى دعاها و بالاخص دعاهای روزهای ماه مبارک، در مسیر خودسازى و طهارت از آلودگی‌ها و پلیدی‌های اخلاقی و رفتاری، طراحی و تنظیم شده است و در مجموع حاوی یک دوره از سلسله دستورات اخلاقی و معارف دینی و مذهبی است.
معاون فرهنگی تبلیغی دفتر تبلیغات اسلامی اصفهان افزود: از سوی دیگر می‌دانیم که بحران معنویت و اخلاق، بزرگ‌ترین معضل جامعه ملی و جهانی در عصر حاضر است و به تعبیر رهبر معظم انقلاب، بهشت رمضان در میان برهوت دوزخ‌وار دنیای مادی، بسیار می‌تواند تأثیرگذار و کار آمد باشد.
وی با بیان اینکه از این رو نگرشی عمیق و معنا دار در ادعیه روزهای ماه مبارک رمضان که نجوای هر روزه داری در این ماه است، نهفته است، ادامه داد: علما و بزرگانی همچون سید بن طاووس، در کتاب اقبال الاعمال، این ادعیه روزانه را ذکر کرده‌اند و این در حالی است که کتاب اقبال الاعمال، مفصل‌ترین و شاخص‌ترین کتاب سید بن طاووس است و ایشان عنایت ویژه‌ای به این کتاب داشته و به اعتبار روایات و مطالب آن اذعان کرده است و به همین دلیل این کتاب از اهمیت ویژه‌ای در نزد بزرگان برخوردار است.
صافی اصفهانی در ادامه تاکید کرد: افزون بر این، هنگامی که بخش‌ها و فقرات این ادعیه را ملاحظه می‌کنیم، می‌بینیم که معارفی بیان شده است که فقط می‌تواند از بیان ائمه اطهار (علیهم السلام) صادر شده باشد و علاوه بر آن، هیچ بخش و فقره‌ای را نمی‌توان یافت که مخالف آیات قرآن و روایات باشد که جای پرسشی را برای خواننده دعا ایجاد کند.
وی با اشاره به اینکه به علاوه فقهای محترم قاعده‌ای به عنوان «تسامح در ادله سنن» دارند و نسبت به آن دسته از روایاتی که در کتاب‌های ادعیه و زیارات و غیره آمده است و تشویق به انجام کارهای مستحبی کرده است، از قول این فقها اظهار کرد: عمل کردن به این روایات، بدون تحقیق جایز است در صورتی که ۲ شرط رعایت شود، نخست اینکه دلیلی بر حرام بودن آن عمل نداشته باشیم و دوم اینکه انجام آن کار به قصد و نیت رسیدن به ثوابش باشد.
وی در پایان اضافه کرد: البته دلیل آنان بر این مطلب، روایاتی است که بر این مضمون دلالت دارد و فقها و مراجع بزرگوار این اخبار را مورد بحث قرار داده و در کتاب‌های فقهی خود، مضمون آنها را پذیرفته‌اند.
انتهای پیام/ب۳۰
