به گزارش خبرگزاری فارس از زنجان، از دوران باستان نسبت به اهمیت راه‌ها حساسیتهای زیادی وجود داشته است و راه‌های ارتباطی شاخصی مهم در توسعه و آبادانی محسوب می‌شدند. نخستین بار در دوران هخامنشی‌ها بود که به اهمیت راه پی برده شد و با ایجاد راه شاهی که از بابل آغاز و با گذر از منطقه زاگرس و سرزمین ماد به ری و سپس به بلخ می‌رسید راهی نو در سطح جهانی ایجاد کردند.
اهمیت راه‌ها تا بدان حد است که سطح فرهنگی هر منطقه و میزان توسعه آن را می‌توان با توجه به دوری و نزدیکی آن به جاده‌ها تعیین کرد. راه‌های ارتباطی مهم‌ترین وسیله ارتباط جمعی، زمینه دستاوردهای فکری و فرهنگی انسان‌ها به یکدیگر را فراهم می‌کنند.
استان زنجان نیز از زمان‌های گذشته با قرار داشتن در مسیر جاده ابریشم جزو مناطق و شهرهای پر رونق در سطح کشور بوده است و دارای سابقه تمدنی بالایی محسوب می‌شود. گواه این موضوع پایتخت سلطانیه در زمان ایلخانان است که به لطف قرارگیری در مسیر اصلی تردد راه‌ها از شرق به غربآباد شد و تبدیل به شهری پررونق و آباد گشت و از همین موضوع می‌توان به نقش راه‌های ارتباطی در آبادانی مناطق پی برد.
در حال حاضر استان زنجان دارای محورهای مواصلاتی مهمی در سطح کشور است به گونه‌ای که قرارگیری آزادراه زنجان به قزوین و تهران و همچنین زنجان به تبریز نشان از ظرفیت بالای استان زنجان در راه‌های ارتباطی دارد.
به جرات می‌توان گفت مسیرهای عبوری شرقی ـ غربی در داخل و خارج استان زنجان دارای وضعیت مناسبی است، اما راه‌های شمالی و جنوبی در هر دو مسیر درون استان و خارج از آن دارای ضعف‌های متعددی است.
استان زنجان دارای 5 هزار و 615 کیلومتر راه است و از این میزان راه 200 کیلومتر آزادراه است. همچنین طول بزرگراه‌های استان زنجان 65 کیلومتر بوده و میزان راه‌های فرعی استان زنجان نیز یکهزار و 39 کیلومتر است.
طول راه‌های روستایی استان زنجان 4 هزار کیلومتر است که از این میزان راه 2 هزار و 563 کیلومتر آسفالته است.
همچنین طول راه‌های قابل دسترسی در روستاهای استان زنجان 584 کیلومتر برآورد شد که میزان راه شوسه در روستاهای استان نیز 855 کیلومتر است.
گفتنی است در حال حاضر استان زنجان با هفت استان ارتباط مستقیم دارد که این نشان از اهمیت راه‌ها در ارتباط و تردد استان با استان‌های همجوار برای توسعه روابط اقتصادی و همچنین تردد مسافرین است.
حال با توجه به اهمیت راه‌ها ذکر چند نکته ضروری است. با توجه به اقتصاد تک محصولی کشور ما و نوسانات شدید قیمت نفت در دهه اخیر، افزایش نرخ تورم و دیگر مشکلات موجود اقتصادی به نظر می‌رسد که در سال‌های آینده نمی‌توان بودجه‌های کلانی را به امر راهسازی و گسترش راه‌های کشور اختصاص داد.
طبق تعریف مجمع جهانی راه (PIARC) نگهداری راه شامل مجموعه فعالیت‌هایی از قبیل نگهداری روسازی، شانه‌ها، شیب‌ها، تسهیلات زهکشی و دیگر ابنیه فنی در حدی است که راه را به شرایط اولیه ساخت آن نزدیک می‌کند.
راه‌ها از جمله سرمایه‌های عمده ملی هر کشور محسوب می‌شوند و بر اساس معیار‌های بین‌المللی اعتباری که به امر نگهداری راه‌ها تعلق می‌گیرد معادل 2 تا 6 درصد ارزش روز راه‌ها است که این درصد بر حسب عمر مفید راه تعیین می‌شود.
بنابراین با توجه به محدودیت‌های منابع مالی و فناوری باید با صرف هزینه کمتر سعی در حفظ و نگهداری وضعیت راه‌های موجود و بهسازی آن‌ها کرد.
در این بین توجه به موضوع حفظ و نگهداری راه‌ها با توجه به هزینه‌های سنگین احداث راه باید مورد توجه جدی مسئولین قرار گیرد و این در حالی است که طی سال‌های اخیر هیچ توجهی به موضوع بهسازی و نگهداری راه‌ها در استان نشده است.
متاسفانه همه نگاه‌های مدیران ارشد استانی برای ایجاد پروژه‌های جدید و درج این پروژه‌ها در سوابق اجرایی خود بوده است و توجهی به محورها و جاده‌های موجود در سطح استان که نیازمند توجه به امر بهسازی بوده را نداشته‌اند.
یکی از محورهای ارتباطی که در سال‌های اخیر از درد بهسازی و روکش آسفالت رنج برده است جاده زنجان به طارم از محور آب‌بر بوده که با وجود مطالبات مردم منطقه نسبت به اجرای عملیات بهسازی و روکش آن اقدامی صورت نگرفته است. بیشترین مشکلات موجود بر سر راه بهسازی جاده‌های استان زنجان موضوع اعتبارات بوده که طی سال‌های اخیر اعتبارات خاصی برای بهسازی آسفالت جاده‌های استان چه در داخل استان و چه در محورهای مواصلاتی به سایر استانها اختصاص نیافته است.
جاده زنجان به طارم از محور آب‌بر در سال 86 یک بار به صورت کامل روکش شده و بعد از گذشت سال‌های متمادی در حال حاضر نیز نیازمند اجرای چند لایه روکش آسفالت است و این در حالی است که روکش پروژه‌های این چنینی در سطح استان زنجان در سایه پروژه‌های بزرگ قرار گرفته است.
مدیر راهداری و ایمنی راه‌های اداره کل راه و شهرسازی استان زنجان در این خصوص به خبرنگار فارس گفت: در حال حاضر تنها به دلیل نبود اعتبارات امکان اجرای روکش آسفالت و بهسازی این محور وجود ندارد.
وی سردسیر بودن منطقه را دلیلی مهم برای از بین رفتن روکش سال 86 دانست و تصریح کرد: به دلیل شرایط آب و هوایی در این محور عمر روکش آسفالت کاهش می‌یابد.
وثوقی روکش آسفالت این محور را نیازمند 30 میلیارد ریال اعتبار عنوان کرد و اظهار داشت: با تامین اعتبار ریالی این پروژه نسبت به اجرای آن اقدام می‌شود.
مدیر راهداری و ایمنی راه‌های اداره کل راه و شهرسازی استان زنجان با بیان اینکه این اعتبار برابر با همه اعتبارات راه شهرستان طارم است، اضافه کرد: اگر همه اعتبارات راه شهرستان طارم را در نظر بگیریم برای تامین اعتبار این محور جوابگو نیست.
توجه بیش از حد به پروژه‌های بزرگ و پروژه‌هایی که جدید هستند و می‌تواند بار روانی برای مردم ایجاد کند موجب شده نسبت به سرمایه‌ها و داشته‌های فعلی در سطح استان غافل باشیم و این در حالی است که در سطح دنیا نسبت به بهسازی و نگهداری راه‌ها اهمیت شایانی می‌شود چراکه با هزینه‌های کمتری می‌توان نسبت به احیای سرمایه‌های موجود اقدام و از ظرفیت‌های موجود استفاده کرد.
از سوی دیگر عدم توجه لازم به نگهداری راه‌ها، زیربنا و زیرسازی وسعت زیادی از شبکه راه‌های موجود در استان را از بین برده و موجب تبدیل هزینه‌های نگهداری به هزینه‌های سنگین نوسازی و بازسازی شده است.
گزارش: احمد اسدی
انتهای پیام/73007/ق40/ف4004
