اخبار فارس من افکار سنجی دانشکده انتشارات توانا فارس نوجوان

استانها

همزمان با سراسر ایران

قروه‌ای‌های ولایی فریاد «لبیک یا خامنه‌ای» سردادند

خبرگزاری فارس: در آغاز سی و چهارمین بهار آزادی، امروز قروه‌ای‌های ولایی یک بار دیگر فریاد «لبیک یا خامنه‌ای» سردادند و به جهانیان گفتند که تا آخر با ولایت و انقلاب ایستاده‌اند.

قروه‌ای‌های ولایی فریاد «لبیک یا خامنه‌ای» سردادند

به گزارش خبرگزاری فارس از قروه، راهپیمایی باشکوه مردم قروه از سه راه آیت‌الله طالقانی آغاز شد و مردم که از ساعت‌ها قبل در این مکان تجمع کرده بودند، با فریاد «مرگ بر آمریکا» و «مرگ بر اسراییل»، «ما ذوالفقار حیدریم فداییان رهبریم» و «رهبر اگر فرمان دهد جان را نثارش می‌کنیم»، ولایتمداری و انقلابی بودن خود را به رخ دوست و دشمن کشیدند.

حضور سه نسل از انقلاب اسلامی در این راهپیمایی و همدوشی مسئولان با مردم تنها یکی از زیباترین جلوه‌های انسجام و اتحاد امروز مردم قروه بود.

ترک و کرد و فارس، شیعه و سنی همه آمده بودند تا دل دشمن را بلرزانند از این همه یکرنگی و همدلی.

پیرمردی عصا به دست که به زحمت می‌تواند پا به پای جمعیت حرکت کند، لحظاتی ایستاد تا نفسی تازه کند که خودم را به او رساندم و پرسیدم: چرا اومدین؟ براتون سخته پدرجان، مجبور نبودین که بیاین؛ از زیر عینکش با گوشه چشم نگاهی به من کرد و با عصایش خیل جمعیت را نشان داد و گفت: مگر اینها که آمده مجبور بودند؟

با شرم گفتم نه منظورم این بود که با این کهولت سن... حرفم را ناتمام گذاشت و گفت: به عشق آقایم آمده‌ام و عمری باشد، بازهم میایم و آرام آرام به راه می‌افتد و در میان جمعیت گم که نه، پیدا می‌شود.

دختری که برگونه‌هایش نقش پرچم کشورمان را نقاشی کرده را کنار می‌کشم و می‌گویم دانش‌آموزی؟ می‌گوید آره می‌پرسم؛ چی شد که اومدی راهپیمایی؟ جواب می‌دهد خواستم بگویم من اگر روزهای انقلاب نبودم الان هستم؛ می‌پرسم این پرچم؟ می‌گوید: عشق من ایران من و با سرعت خود را به دوستانش می‌رساند.

با خودم می‌گویم آیا استکبار و ایادی آن در آینده بازهم خواهند گفت که ملت ایران این بار به راهپیمایی نمی‌آید؟ یعنی این سیل خروشان را نمی‌بینند؟

می‌روم کنار مردی که دخترش را به دوش گرفته است می‌ایستم و می‌گویم: پیام شما به مخاطبان خارجی این راهپیمایی چیه؟

در حالیکه دست در دست دختر کوچکش دارد، می‌گوید، برای دوستان امید برای دشمنان نامیدی، می‌پرسم چرا آمدید؟ می‌گوید: چرا نیایم؟ می‌گویم خب کسی که شما را اجبار به آمدن نکرده است؟ در حالیکه با دست به تمثال شهدا که چند روزی است آذین خیابان‌های شهر شده است اشاره می‌کند و جواب می‌دهد که اینها هم مجبور نبودند بروند، جواب اینان را چه می‌دادم اگر از من می‌پرسیدن برای ادامه راه ما چه کردی؟ ادامه می‌دهم: با این اوضاع اقتصادی فکر می‌کنید جمعیت چرا آمدند؟ می‌گوید: مگر برای برنج و مرغ انقلاب کرده‌ایم که حالا بخاطر گران شدن آن دست از آرمان‌هایمان بکشیم؟ ما برای خدا انقلاب کرده‌ایم و با جان و دل هزینه‌های آن را می‌دهیم؛ این دسیسه دشمن است که با تحریم ملت را از انقلاب دلسرد کند، اما من همین دخترم را هم در راه انقلابم فدا می‌کنم و از ارزش‌هایم کوتاه نمی‌آیم.

خانمی که کالسکه فرزندش را به پیش می‌برد را از دور می‌بینم و به سختی خودم را به او می‌رسانم و می‌پرسم: چرا فرزند خردسالتان را با خود آورده‌ای؟ می‌گوید: سرباز مولایم امام خامنه‌ای است، می‌پرسم تا کجا با انقلاب هستید؟ جواب می‌دهد انقلاب ما پایانی ندارد تا بگویم تا پایانش ایستاده‌ام، اما من و همه این مردم هستند تا دشمن نباشد، هستند تا انقلاب خود را با انقلاب جهانی آقا امام عصر(عج) پیوند بدهند.

کنار دستیش می‌گوید: رهبرم از تو به یک اشاره از ما به سر دویدن

کمی مکث می‌کنم که همین چند لحظه آنان را از من دور می‌کند.

دیگر سوال بی‌جوابی ندارم، اما با خودم می‌گویم: این ملت بی‌نظیر است، مشتم را گره می‌کنم و همراه با جمعیت فریاد می‌زنم: مرگ بر آمریکا.

انتهای پیام/79009/ذ40/ژ1001

این مطلب را برای صفحه اول پیشنهاد کنید
نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط خبرگزاری فارس در وب سایت منتشر خواهد شد پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد
Captcha
لطفا پیام خود را وارد نمایید.
پیام شما با موفقیت ثبت گردید.
لطفا کد اعتبارسنجی را صحیح وارد نمایید.
مشکلی پیش آمده است. لطفا دوباره تلاش نمایید.

پر بازدید ها

    پر بحث ترین ها

      بیشترین اشتراک

        اخبار گردشگری globe
        تازه های کتاب
        اخبار کسب و کار تریبون
        همراه اول