بخشعلی قنبری امروز در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در اراک اظهار داشت: مولوی و مثنوی مولوی استعداد آن را دارد که به رغم گذشت زمان همچنان می‌تواند در جامعه جهانی امروز و فردا محل بحث و گفت‌وگو باشد و این نشان‌دهنده زنده بودن آثار مولوی در دنیای امروز است.
وی تصریح کرد: بشر در دنیای امروز با مسائل، مشکلات و بحران‌های بسیار زیادی مواجه است که عمده این بحران‌ها به حوزه روح و روان انسان برمی‌گردد، اگر نیم نگاهی به حوزه بحران‌های انسان معاصر داشته باشیم، مولوی و به ویژه مثنوی معنوی وی که جنبه تعلیمی دارد، حقیقتا توانایی این را دارد که در دنیای امروز و در کنار طول قرآن کریم و نهج‌البلاغه پاسخگوی مسائل، مشکلات، معضلات و بحران‌های انسان معاصر باشد.
عضو هیئت علمی و استادیار گروه ادیان و عرفان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران با تاکید بر ضرورت برگزاری همایش‌های مولوی‌شناسی گفت: من معتقدم هراندازه به این‌گونه همایش‌ها بها داده شود شناخت اندیشه‌های این شخصیت بزرگ آسان‌تر خواهد شد.
قنبری با اشاره به دلایل ماندگاری اندیشه‌های مولوی خاطر نشان ساخت: با بررسی عرفا و ادبای گذشته متوجه این واقعیت می‌شویم که عرفا و ادبا دو دسته هستند، یک دسته آن‌هایی که روزمره‌اند، در زمان و مکان خودشان مانده‌اند و سخن زمان و مکان خودشان را گفته‌اند، طبیعی است که این افراد نمی‌توانند ماندگار شوند، هر چند این افراد در عرصه خود جاذبه داشتند، ولی از یک زمانی به بعد دیگر استمرار پیدا نکردند، این شعرا زمانشان که گذشت تمام شدند، مانند مرحوم نسیم شمال که در زمان خودش شاعر بسیار دوست‌داشتنی در بین مردم تهران بود، ولی الان در خانه هیچ کس دیوان نسیم شمال پیدا نمی‌‌شود.
وی افزود: اما دسته دوم از ادبا و نویسندگان کسانی هستند که به امور ماندگار بشری نگاه خاط داشتند که این امور ماندگار گرد کهنگی نمی‌گیرند و همیشه پایدار هستند و از این رو است که انسان معاصر وقتی از اسیر شدن در دنیای ماشینی امروز و نهادهایی که او را اسیر کردند، خسته می‌شود رو به اشعار مولوی می‌آورد، آرامش و رهایی پیدا می‌کند.
عضو هیئت علمی و استادیار گروه ادیان و عرفان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران با بیان اینکه در آمریکا هنگامی که اشعار مولوی به زبان انگلیسی چاپ و منتشر شد به یکی از پرفروش‌ترین کتاب‌های آمریکا و اروپا تبدیل شد، گفت: مولوی بر خلاف برخی شعرا که فقط شعر می‌توانند بگویند، تنها یک شاعر نبود، مولوی قبل از اینکه به شعر روی بیاورد، یک مفسر و حکیم دارای وزنه‌ای بود مولوی بر متون دینی از جمله قرآن بسیار و همچنین نهج‌البلاغه تسلط بسیاری داشت، این متن‌ها را خوب فهمیده بود و بعد که با شمس تبریزی آشنا شد بر مجموعه دانش عظیمی که داشت یک عنصر جدید به نام عشق را افزود و همین عنصر موجب ماندگاری او شد.
قنبری با بیان اینکه مولوی عالمانه به موضوعات نگاه می‌کرد بیان داشت: مولانا پس از آشنایی با شمس تبریزی و افزودن عنصر عشق بر اندیشه‌هایش صاحب چنان اندیشه‌ای شد که این اندیشه تا امروز و تا فرداها نیز ماندگار است.
وی گفت: متاسفانه امروز یک مانع معرفتی در دانشگاه‌ها وجود دارد که موجب می‌شود آن طور که باید به اندیشه‌های مولوی پرداخته نشود در حالی که مولوی جزو نخستین کسانی است که بیشترین سهم را در گسترش عقاید و آموزه‌های دینی ایفا کرده است.
عضو هیئت علمی و استادیار گروه ادیان و عرفان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران ادامه داد: عالمان ما اگر خودشان مستقیما به اندیشه‌های مولانا رجوع کنند خواهند دید که اندیشه‌های مولوی به راستی رهایی‌بخش است و نباید مانع از گسترش اندیشه‌های مولوی شد.
انتهای پیام/خ10/د1000
