به گزارش خبرگزاری فارس از آبادان، هفدهم مردادماه نیز فرا می‌رسد و ما باز هم این روز را به‌مناسبت روز خبرنگار جشن می‌گیریم؛ روزی که یادآور و تداعی کننده آن است که بدانیم ما فعالان عرصه خبر چقدر مهم و باارزشیم!
این روز زیباتر بود اگر همه خبرنگاران با هم یک‌صدا و یک‌دل گام در مسیر حقیقت‌جویی و واقعیت‌گویی می‌گذاشتند و برای ساختن ایرانی بهتر با آرمان‌های بلندتر تلاش می‌کردند؛ زیباتر بود اگر نگاه، بینش، اعتقاد و صدایمان یکی بود.
زیباتر بود که بار انتقادپذیری همه ما بیشتر و سانسور مطالب کمتر صورت می‌گرفت تا بتوان در فضایی شفاف و انسانی‌تر به فعالیت رسانه‌ای پرداخت.
هفدهم مردادماه امسال نیز با اندوهی جدیدتر به‌سبب پا گذاشتن در دهه سوم زندگی‌ام آغاز می‌شود و این را می‌دانم از تمام روزهایی که می‌گذرد روز خبرنگار را با اندوهی عمیق آغاز می‌‌کنم.
در این روز گوشه و کنار شهر به واسطه لطف مدیران اجرایی ریز و درشت مراسم‌هایی برگزار و از خبرنگاران و البته خبرسازان تقدیر و تجلیل می‌شود؛ برنامه‌هایی با کلی حاشیه و کمترین بازدهی.
برنامه‌هایی برای تأمین کردن بیمه کاری آنها تا سالی دیگر همین موقع؛ مراسمی در راستای ارتقای وجهه شخصی و عمومی این بزرگواران و تلاشی برای منت گذاشتن بر قلم خشکیده جوهر خبرنگاران!
چند تا لوح تقدیر، کم کمکی گل، هدایای آبکی و صد البته سخنرانی‌های بلند و بالای ... چاشنی اغلب این مراسم‌ها به‌مناسبت سالروز بزرگداشت خبرنگار است.
خدا بیامرزدش، شهید صارمی رفت که عده‌ای در این کشور یادشان بیفتد موجوداتی نیز وجود دارند که اسمشان خبرنگار است!
البته امروز نیز تعداد این افراد کم نیست اما به لطف و مرحمت دوستان، دیده و شنیده نمی‌شوند زیرا کلامشان تلخ و بیانشان بس ناگوار و دلخراش است؛ این افراد در فضای کنونی مطرودترین قشر جامعه هستند.
حاشیه‌های این روز نه کم است و نه تکراری؛ هر ساله این نوستالژی به ظاهر مجلل برگزار و آب باریکه‌ای دست و دل همکاران خبرنگار و دریایی را جیب مبارک خبرسازان را می‌گیرد که جای هیچ حرفی باقی نمی‌گذارد!
خوشبختانه چند سالی است که با لطف و عنایت رئیس جمهوری، هدایای نقدی برای خبرنگاران متأهل و مجرد کشورمان در نظر گرفته می‌شود که البته در این میان باز عده‌ای از محقان این عرصه چون همیشه از قافله عقب می‌مانند؛ سالی یک‌بار هدیه آن هم به قید قرعه!
هدایای اعطایی از سوی رئیس جمهور محترم به‌مناسبت روز خبرنگار را در سال گذشته بسیاری از پیشکسوتان این عرصه دریافت نکردند و با وجود پیگیری‌های مکرر، هیچ نتیجه‌ای عاید این افراد نشد.
و امسال
با وجود قول و قرارهایی که در خصوص وام مسکن به خبرنگاران داده شده امیدواریم چون برخی تبعیض بازی‌های متداول، تنها نورچشمی‌ها و آنهایی که نه نیازی به این تسهیلات دارند و نه مستحق آن، موفق به دریافت این قول و قرارها نشوند.
نمی‌دانم انگار این اندوه همیشگی ماست، انگار قرار نیست روزهایی برای همیشه و تا ابد کنار داشته باشیم...
بس است
دیگر بیش از این بغض فروخورده‌ام مجال شنیده شدن ندارد.
مریم خبازی
انتهای پیام/غ10/ژ1001
