به گزارش خبرگزاری فارس از آبادان، جالب است در شهری که دمای هوای آن در فصل تابستان به 70 درجه نیز می‌رسد حتی یک آبسردکن در خیابان‌هایش برای استفاده عموم شهروندان وجود ندارد؛ در گرمای این شهر سنگ نیز ذوب می‌شود چه برسد به انسان.
امروزه در شهرهای بزرگی چون اصفهان، شیراز، تهران و حتی شهرستان‌های کوچک مناطق سردسیر با برخورداری از آبی گوارا و خنک بدون نیاز به تصفیه‌کن و آبسردکن، شاهد وجود دستگاه‌های خنک کننده آب در پیاده‌روها حتی کوچه پس کوچه‌ها هستیم.
در این مناطق بعد از مختصری پیاده‌روی می‌بینیم شهروندان و مسافران در کنار آبسردکن‌ها برای نوشیدن آب تجمع کرده و دل خود و فرزندان‌شان را سیراب و گوارا می‌سازند.
* شهروندان حتی از امکانات اولیه عمومی بی‌بهره‌اند
به خاطر می‌آورم دوستم را که مهمان‌مان بود، البته برای انجام کارهای اداری‌اش به آبادان سفر کرده بود و اتفاقاً میزبانی ما با فصل تابستان تقارن مفصلی داشت، او می‌گفت برایم جالب است که بسیاری از مردم به سبب گرمای هوا در بانک‌ها و یا مراکز دیگر مراجعه کرده و از آب خنک آبسرکن‌ها استفاده می‌کنند.
او می‌گفت در هر خیابان این شهر حداقل باید دو یا سه آبسردکن نصب شده باشد! برای او جای بسی تعجب بود که شهروندان این مناطق حتی از امکانات اولیه عمومی این‌چنینی هم بی‌بهره‌اند!!
به راستی چنین است...
امروز که این مطلب را می‌نویسم سال‌ها از دیدن دوستم می‌گذرد و این شهر همچنان و حداقل در این زمینه مسکون مانده است.
در این روزها، در بهترین تقویم هوای تابستان شهرمان بسر می‌بریم و تا یک ماهه دیگر حتی نای ایستادن در کنار خیابان برای دربست کردن ماشین را هم نداریم!
گرمای اینجا بس کشنده و مهلک است و خاک این شهر دامن‌گیر و باوفا، شاید به رسم همین وفاداری است که سال‌های سال پدران و مادران ما نتوانسته از زادگاهشان دل بکنند و به ما نیز آموخته‌اند این نوستالژی را.
آبادان رفته رفته به گرم‌ترین روزهای تابستانی خود نزدیک می‌شود و مردم آن دوست دارند روزی را شاهد باشند که در پیاده‌روهای آن ردی از وجود یک آبسردکن در شهر تب‌دار 70 درجه‌ای بیایند.
روزهایی که جان به‌سر می‌شویم برای نیم ساعت راه رفتن و یا ایستادن در شرجی و آفتاب سوزان این شهر، آن روزهاست که بیشتر جای خالی دستگاه‌های خنک کننده آب در جای جای مناطق این شهر احساس می‌شود.
* آبادان مملو از ظرفیت‌های غنی تجاری و اقتصادی است
خوب است این شهر شهیدپرور سالانه میزبانی می‌کند کاروان‌ها، زوار و مسافران زیادی را از سراسر کشور؛ اگر غیر از این بود چه؟!
اگر شهری بود خالی از امکانات تجاری، اقتصادی و بدون پالایشگاه، پتروشیمی، منابع غنی نفت و گاز، منطقه آزاد، آب‌های آزاد و ظرفیت‌های مستعد سرمایه‌گذاری چه؟
اگر بودجه‌هایی اندک و اعتباراتی ریز ریز به دل آن سرازیر می‌شد چه؟
و اگر...
* برخی مسئولان سختی‌های عجین شده با مردم را رد می‌کنند
"آبادان" یادگار خون شهدای همسنگر امام حسین (ع) و ابوالفضل (ع) و فریاد زنان آزاده انقلابی است که امروز مهر خاموشی و سکوت را اختیار پیشه کرده‌اند.
لب‌هایشان از عطش "نبودن" بهم دوخته شده و صدایشان از "نداشتن" بی‌صدا شده است، کاش اندکی به یاد بیاوری گذشته را تا بتوانی سرنوشت حال و آینده‌ات را بهتر و مطلوب‌تر رقم بزنی؛ گذشته‌ای که قابل قیاس با حال نیست.
امروز برخی مسئولان این شهر از ریز و درشت با سمت‌های کوچک و بزرگ می‌بینند و با نیم نگاهی گذرا رد می‌کنند سختی‌های عجین شده با مردم را؛
امروز برخی از مدیران اجرایی تنها به فکر ثبت‌نام خود با رنگ و لعاب، هر روز پررنگ‌ترند.
امروز می‌تواند بهتر از دیروز برای مردم شهرمان رقم بخورد به شرط از خود گذشتگی مسئولانی که دست رد به سینه دنیا بزنند و از خود "منیت‌شان" بگذرند.
--------------
مریم خبازی
--------------
انتهای پیام/غ10/ژ1001
