به گزارش خبرگزاری فارس از قزوین، با توجه به اهمیت و نقش کلیدی پلها برای عبور مردم از رودخانهها و نقاط صعبالعبور باید به مسئله استحکام و ایمنی پلها در ساخت و ساز آنها توجه ویژه شود.
در ایران ساختن پلهای کوچک و بزرگ از زمانهای بسیار دور رواج پیدا کرد و پلهای بسیاری از جمله سی و سه پل، پل خاجو و پل کرخه توسط ایرانیان ساخته شد که این پلهای تاریخی نشان میدهد ساخت پل توسط ایرانیان برای آسایش بیشتر مردم در این سرزمین کهن از دیر باز اهمیت زیادی داشته است.
سالها از وضعیت نامساعد و در حال تخریب پل مغار در روستای زیاران میگذرد اما با وجود اینکه این پل خسارات جانی و مالی زیادی را به همراه داشته است، همچنان مسئولان برای بازسازی این پل تعلل میکنند.
پل مغار در روستای زیاران تنها محل عبور از رودخانه برای مردم و تعداد زیادی از گردشگرانی است که در آخر هفته به این محل بسیار زیبا و دیدنی میآیند تا از مناظر زیبا و آب و هوای مطبوع آن لذت ببرند.
در ابتدای ساخت این پل، 16 دهنه پل بر روی رودخانه روستای زیاران احداث شده بود که همه آنها توان انتقال خودرو را نیز داشتند اما آن پلها به خاطر سیل شدید دچار تخریب شدند.
متأسفانه در سالهای گذشته با وجود اطلاع رسانی مردم به مسئولان هیچ پیگیری از سوی آنها صورت نگرفت تا در سال 67 با پیگیری مردم روستا یک سازه فلزی از روستای تازه آباد به روستای زیاران انتقال یافت و با همت مردمی این سازه به صورت یک پل پیاده رو تبدیل شد اما مسئولان قول دادند در سال 69 یک پل مستحکم برای مردم روستای زیاران ایجاد کنند.
مردم روستای زیاران بر اساس قول قبلی مسئولان در سال 69 پیگیریهای خود را برای احداث یک پل جدید و مستحکم شروع کردند اما پیگیریهای آنها به هیچ نتیجهای نرسید.
در سال 71 و در حالی که مردم روستای زیاران از احداث پل مغار ناامید شده بودند، مسئولان استانداری قزوین را از وضعیت پل زیاران مطلع کرده و از آنها درخواست کردن این موضوع را پیگیری کنند اما مسئولان وقت نیز به این موضوع مهم اهمیتی نشان ندادند.
اهالی روستای زیاران و کشاورزان این منطقه برای حفظ جان خود و گردشگران زیادی که به این منطقه میآمدند از خطرهای موجود در پل مغار مجدداً در سال 77 وضعیت پل را به اطلاع مسئولان آبیک رسانده و از آنها درخواست کردن پیگیریهای لازم را انجام دهند و در این سال با وجود اینکه مسئولان متقاعد شدند که پل مغار در روستای زیاران وضعیت مناسبی ندارد اما باز هم پیگیریها نتیجه نداد.
در سال 79 مردم روستای زیاران، قوامی نماینده مردم قزوین در مجلس شورای اسلامی را از وضعیت نامناسب و خرابیهای پل مغار مطلع کردند، اما وی نه تنها به مسئولان اطلاعی نداد بلکه خود نیز هیچ پیگری در این زمینه انجام نداد.
نامهنگاری اهالی روستای زیاران با مسئولان در سالهای 81، 84، 86 و 87 نیز چندین بار ادامه پیدا کرد، اما پیگری مردم این روستا هیچ نتیجهای در بر نداشت و در حال حاضر جزئیات همه نامهها نیز امروز در اختیار خبرگزاری فارس قرار گرفته است.
در اسفند ماه سال 86 شکرالله طاهری فرماندار آبیک مبلغ 30 میلیون تومان و اداره کل حوادث غیر مترقبه استان قزوین نیز 20 میلیون تومان برای ساخت پل جدید بر روی رودخانه روستای زیاران اختصاص دادند اما این پول هرگز برای ساخت پل مغار در روستای زیاران هزینه نشد.
پل مغار زیاران به خاطر خرابیهای زیاد و نداشتن استاندارهای لازم در ساخت آن تاکنون یک قربانی گرفته و تعداد زیادی از گوسفندان اهالی این روستا به رودخانه افتاده و از بین رفتهاند.
100 هکتار از باغهای این منطقه به خاطر خرابی و نابودی پل مغار زیاران در حال نابودی است و همچنین 2 هزار هکتار علفزار غیر قابل استفاده مانده است.
دهیار زیاران در خصوص خرابی پل مغار زیاران در گفتوگو با خبرنگار فارس در قزوین اظهار کرد: دهیاری زیاران در جریان کامل مشکلات پل مغار در این روستا قرار دارد و همه مستندات لازم را از وضعیت نامساعد پل مغار تهیه کرده و در اختیار مسئولان شهرستان آبیک قرار داده است.
بخشدار مرکزی آبیک نیز در این باره گفت: 60 میلیون اعتبار برای ساخت پل جدید تصویب شده و با ابلاغ به اداره راه و شهرسازی شهرستان آبیک، این اداره موظف خواهد شد تا پل مغار روستای زیاران را بازسازی کند تا مردم و گردشگران برای عبور از این پل دچار مشکل نشوند.
ولی این سئوال پیش میآید که آیا با 60 میلیون تومان اعتبار میتوان یک پل استاندار و در شأن مردم روستای پرجمعیت زیاران احداث کرد و باید دید انتظار و پیگیریهای 30 ساله اهالی روستای زیاران برای داشتن یک پل مستحکم و استاندارد به نتیجه خواهد رسید یا همچنان باید مردم شریف روستای زیاران چشم به راه باشند؟!
انتهای پیام/ب10/پ3003