به گزارش خبرگزاری فارس از کجور، مازندران همواره خاستگاه انسان‌های بزرگ و نامداری است که نام و آوازه آنها مرزهای جغرافیایی را در نوردیده و بر سر زبان عام و خاص قرار گرفته است.
مازندرانی در هر کجای این کره خاکی که باشد قلب و روحش به عشق مازندران زنده است و افتخاراتش را تقدیم به این خطه نخبه‌پرور و قهرمان‌پرور می‌کند.
خواهران گیل سمایی از جمله مازندرانی‌های هستند که در کارنامه ورزشی خود قهرمانی رشته رزمی پومسه جهان را به ثبت رساندند و این عنوان ارزشمند جهانی را تقدیم به همشهریان مازندرانی خود می‌کنند.
گفت‌وگوی فارس با نیلوفر گیل سمایی یکی از بانوان مازندرانی و اهل کجوری قهرمان ورزش رزمی پومسه جهان را در زیر می‌خوانید.
نیلوفر گیل سمایی 19 ساله و مازندرانی است اما خود را ساکن استان البرز معرفی می‌کند در پاسخ به این سوال که از چند سالگی ورزش را شروع کردید و چه‌طور شد پومسه را انتخاب کردید، گفت: از پنج سالگی ژیمناستیک را شروع کردم و در هفت سالگی به تکواندو روی آوردم و در بخش مبارزه کار می‌کردم اما دچار آسیب‌دیدگی شدم و به همین علت از سال 85 پومسه که از هنرهای رزمی است را شروع کردم و در سال 87 هم در مسابقات کشوری شرکت کردم تا اینکه در سال 88 به تیم ملی دعوت شدم.
* فارس: نخستین مدال جهانی که کسب کردید چه بود و در کجا؟
نخستین مدال من طلای جهانی بود که در کشور کره جنوبی در قسمت هان مادانگ به دست آوردم و بعد از آن هم در مسابقات آسیایی ویتنام در تیم جوانان ایران بودم و مدال برنز گرفتم و سپس در رقابت‌های دانشجویان جهان در یک رقابت خیلی نزدیک و با اختلاف تنها هشت صدم ثانیه مدال نقره جهان را کسب کردم.
*فارس: از اینکه با حجاب در مسابقات بین‌المللی شرکت می‌کردید برای شما از سوی مسئولان خارجی مسابقات مانع‌تراشی نمی‌شد؟
شاید جو مسابقات کمی کار را برای ما سخت می‌کرد اما افتخار می‌کنم که به عنوان یک ایرانی با حجاب اسلامی در میدان بین‌المللی سکوی قهرمانی جهان را فتح کردم و ثابت کردیم حجاب هرگز مانع پیشرفت نیست و می‌توان در سایه امن حجاب پیشرفت‌های بزرگی کرد.
* فارس: روزی چند ساعت تمرین می‌کنید؟
وقتی در اردوی تیم ملی باشم روزی هفت ساعت تمرینات فشرده زیر نظر مربیان کره‌ای تیم ملی پومسه ایران انجام می‌دهم اما در زمان غیر اردویی مانند الان روزی سه ساعت زیر نظر خانم نظم 10 از مربیان بسیار مجرب ایرانی که زحمات زیادی برای ما می‌کشند تمرینات بسیار خوبی را به همراه خواهرم نگین انجام می‌دهیم.
* فارس: نقش خانواده‌تان در دستیابی شما به این موفقیت‌های بزرگ جهانی در ورزش را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
خانواده بزرگ‌ترین نقش را ایفا کردند و من و خواهرم مدیون آنها هستیم چراکه از تمام جهات مادی، معنوی و روحی و روانی حامی من و خواهرم بودند و هستند و اگر حمایت‌های آنها نبود این موفقیت‌ها به دست نمی‌آمد و جا دارد از همین جا از پدر و مادرم نهایت تشکر و قدردانی را دارم.
* فارس: از اینکه به عنوان یک مازندرانی و اصالتا کجوری در میادین بزرگ جهانی مدال قهرمانی گرفتید چه احساسی دارید؟
به مازندرانی بودن خودم خیلی افتخار می‌کنم و سرزمین زیبا و دلربای کجور را خیلی دوست دارم و افتخار می‌کنم به عنوان یک مازندرانی توانستم برای کشورم ایران در میادین ورزشی جهان مدال قهرمانی بگیرم.
* فارس: به زبان و گویش مازندرانی هم صحبت می‌کنید؟ به زادگاه اصلی‌تان در روستای سماء کجور هم می‌روید؟
هرچند از کودکی در کرج بودم ولی زبان و گویش مازندرانی را متوجه می‌شوم اما نمی‌توانم خوب صحبت کنم ولی در آینده به زبان مازندرانی تسلط پیدا می‌کنم چون شیرینی خاصی دارد.
سالی چند بار هم از این زندگی صنعتی و ماشینی در کرج به روستای خودمان در کجور هم می‌روم و احساس تازگی می‌کنم.
* فارس: تا چه اندازه به آرزوی ورزشی خود دست یافتید؟
وقتی تکواندو و سپس پومسه را شروع کردم کم سن و سال بودم و به میدان بین‌المللی فکر نمی‌کردم اما حمایت‌های پدر و مادرم که خودشان هم از رزمی‌کاران رشته تکواندو هستند موجب شد پیشرفت کنم و به میدان بین‌المللی وارد شوم و در حال حاضر هم تا حد زیادی به آرزوهای ورزشی‌ام رسیدم.
* فارس: بزرگ‌ترین آرزوی ورزشی شما چیست؟
من در قسمت هان مادانگ مدال طلای جهانی را به دست آوردم اما کسب مدال طلای جهانی رشته پومسه هم بزرگ‌ترین آرزوی ورزشی‌ام است که مطمئنم آن را به دست می‌آورم.
* فارس: آیا دوست دارید از مازندران در میدان بین‌المللی شرکت کنید؟
ببینید بیشتر هزینه‌های حضور در مسابقات بین‌المللی را از جیب خودمان می‌دهیم و بنابراین در صورتی که در مازندران از این نظر ما را مورد حمایت قرار دهند و یک اسپانسر خوب برایمان فراهم شود من و خواهرم بسیار علاقمندیم که از سرزمین خودمان یعنی مازندران در رقابت‌های جهانی شرکت کنیم البته عنوان‌‌های قهرمانی جهان را هم که تاکنون به دست آوردیم را هم متعلق به مازندران عزیزمان می‌دانیم.
* فارس: مشکلات شما در این رشته ورزشی چیست؟
هزینه‌های بالای مالی از مشکلات ماست و همانطور که گفتم در بیشتر موارد برای شرکت در مسابقات باید از جیب خود هزینه کنیم و این موضوع به نوعی برای ما سخت و مشکل است و اتفاقا به عنوان نمونه هم حتی برای مسابقات انتخابی تیم ملی که مدتی دیگر در مازندران و شهرستان ساری برگزار می‌شود باید هزینه ایاب و ذهاب و اسکان را از جیب خودمان پرداخت کنیم ولی به هر جهت علاقمندی به ورزش رشته خودمان موجب می‌شود سختی‌ها را تحمل کنیم.
----------------------------------------------
گفت‌وگو از محمدحسین ملایی کندلوسی
----------------------------------------------
انتهای پیام/آ20/گ1003
