به گزارش خبرگزاری فارس از بیرجند، 15 شعبانی دیگر فرا رسیده و چشمان بی‌فروغمان منتظر آن جمعه‌ای است که صدای "اناالمهدی" در فضا طنین‌انداز شود.
مولای من دلم بی‌کران از عشق توست و دستانم خالیست برای ظهورت و به راستی آیا خواهد آمد صبح جمعه‌ای که صدای اناالمهدی در فضا طنین‌انداز شود.
دیرگاهی است زمین در انتظاری بی‌پایان، آمدنت را فریاد می‌زند و این روزها که صداقت زیر آوار قساوت به فراموشی سپرده شده است و خاک از خون سرخ عدالت گلگون شده است انتظارت امیدی است بر دل‌های بی‌قرارمان.
مهدی‌جان قصه پرغصه فراق و جدایى تو را هر اهل دلى که شنید از درد جانش به خزان نشست، اهل دل که نه، داستان غیبت تو را بر هر سنگ و گیاه و حیوانى که خواندند نیز پژمرده گشت.
چشم‌های انتظارمان بی‌تابانه در حدقه‌های غربت می‌چرخند و لبخندهای شوقمان با قطره‌های اشک که قصه‌گوی فراق توست در هم می‌آمیزد و دل را به امید پگاه حضورت خوش می‌دارد. جهان در تپش آمدنت به لرزه درآمده و بادها پراکنده در هر سو، ستم‌باره‌های خویش را بر دوش می‌کشند و اهل زمین ثانیه‌شمارها را مرتب نگاه می‌کنند.
یک منجی، فقط یک منجی است که می‌تواند آنها را از درد، رنج و غم خلاصی بخشد، روزی که عرش از صدای ضجه ستم‌دیدگان به لرزه درمی‌آید زمین، چهار ستونش فرو می‌ریزد. خندانند ولی در اعماق روح خویش چیزی ندارند جز اشک و عذاب، گریانند ولی نمی‌دانند بهانه این همه سختی و اشک چیست؟ درختان گیسوان پریشان خویش را فصل به فصل به دست زمان می‌سپارند تا زردی و سرمای زندگی را به ساعت سرسبزی جوانه‌هایشان برساند.
مهدی‌جان نام و یاد تو کلید گشایش درهای ستبر و استوار قلب‌های ماست که به ضرب هزاران شمشیر به تسخیر در نمی‌آید.
مولاجان ای پادشاه خوبان، سخت است هر روز تا آخر هفته روزشماری کنی و روز هفتم بلند شوی و باز هم هیچ کس را در آن سوی جاده نبینی.
حسرت یک لحظه دیدار، دل‌های شیفتگانت را گداخت و امید وصل تو جان‌های به لب رسیده را به نسیم لطف بنواخت، گوش‌ها منتظر انتشار سرود ظفر و چشم‌ها در اشتیاق دیدار، نفس‌ها در سینه حبس و تو ای حبیب، هم‌چنان در پس پرده غیبت، نهانی و نمی‌دانیم تا کی، آخر تا کی در پس این حجاب می‌مانی.
مهدی جان هر روز صبح جمعه را به شوق آمدنت دعای ندبه می‌خوانیم و اشک فراق می‌ریزیم تا شاید تو از لابه‌لای زیباترین گل‌ها بیایی و جهان را با عطر قدمت خوشبو کنی.
یگانه حجت خداوند، در این نیمه شعبان ما ضعیفان را دریاب تا از غفلت بیرون آییم و زنگار آن را بزداییم.
مهدی‌جان نه تنها جمعه بلکه تمام روزهای هفته را به انتظار آمدنت هستیم، بگذار تمام روزها و هفته‌هایمان را شوق انتظار تو پر کند و یقین دارم آن روز که تو بیایی دیر نخواهد بود، به بهای همین یک لحظه تمام لحظه‌های عمرم قربانی انتظارت باد.
______________________
یادداشت از ریحانه محمدی‌پور
______________________
انتهای پیام/و20/پ3003
