به گزارش خبرگزاری فارس از بندرعباس آمارزدگی و آمارسازی به ویژه طی سال‌های اخیر رفته رفته به یکی از چالش‌های اساسی در امور برنامه‌ریزی کشور تبدیل شده است.
به عنوان نمونه همین جمعه گذشته بود که نماینده ولی‌فقیه در هرمزگان در خطبه‌های نماز جمعه برای چندمین بار در سال‌های اخیر از نحوه ارائه آمار در حوزه اشتغال به شدت انتقاد کرد.
ارائه آمارهای عجیب و غریب تنها محدود به حوزه‌های اقتصادی و مالی و یا اشتغال نشده است، این پدیده متأسفانه می‌رود که در حوزه‌های اجتماعی نیز چالش‌های فراوانی را رقم بزند.
اما در سال‌های اخیر یکی از پدیده‌های جالب توجه اعلام آمار مربوط به سفرها در کشور است که از دوران تصدی‌گری اسفندیار رحیم‌مشایی به سازمان میراث فرهنگی و گردشگری تاکنون با ترویج واحد شمارش "نفر سفر" وارد مرحله‌ای تازه شده است.
در هرمزگان نیز هر ساله و طی سال‌های مذکور به طور میانگین آمار مسافران نوروزی با رشد بیش از 35 درصدی از طرف میراث فرهنگی اعلام شده در حالی که بسیاری از کارشناسان، رسانه‌ها و به ویژه بازاریان که ارتباطات گسترده‌تری با مسافران در ایام نوروز دارند هر ساله بر آمارهای اعلامی انتقاد دارند.
در داستانی قدیمی آمده است: داروغه‌ای متهمی را به تحمل هزار ضربه شلاق محکوم کرد و متهم بینوا در پاسخ گفت: "جناب داروغه! شما یا تا به حال شلاق نخورده‌اید یا نمی‌دانید هزارتا چندتاست!".
حالا اعلام ورود 9 میلیون و 5 هزار مسافر به استان هرمزگان در ایام نوروز نیز نشان می‌دهد احتمالاً درک بزرگی این عدد برای استان یک میلیون و 400 هزار نفری هرمزگان چندان ساده نیست.
البته وقتی متولیان در شمارش تعداد کشته‌شدگان حوادث جاده‌ای ایام نوروز در هرمزگان که یک عدد ساده دو رقمی است دچار تناقض‌های بسیار بزرگ می‌شوند، طبیعی است نمی‌توان در ارائه آمارهای میلیونی چندان مورد اعتماد واقع شوند.
در این میان نکته بسیار مهم اینکه، پر شدن بازارهای استان از کالاهای بنجل و ارزان قیمت چینی و لطافت هوا که مهمترین انگیزه سفر به استان است، کدام افتخار را در دل خود جای داده که به واسطه آن اعتماد عمومی باید با آمار و ارقام های آنچنانی، دست‌خوش آسیب جدی شود.
بدیهی است اگر می‌توانستیم این آب و هوای مناسب موقت را از دستاوردهای خود قلمداد کنیم، باز اندکی این مسابقه مسافرسازی آماری برای استان توجیه داشت اما ...
به هر حال به نظر می‌رسد روند تصاعدی دستگاه شمارشگر مسافران نوروزی در هرمزگان است که سال به سال از قدرت بیشتری برخوردار می‌شود و با توجه به رشد تقریبا 35 تا 40 درصدی هر ساله آن، قاعدتاً باید تعداد مسافران نوروزی هرمزگان ظرف سه سال آینده چند برابر جمعیت کل کشور شود.
در این میان یک محاسبه ساده و سرانگشتی در برخی آمارها از جمله میزان افزایش مصرف سوخت، ضریب اشغال گردشگاه‌ها و اماکن اقامتی، مصرف نان و ... جای این پرسش را باقی می‌گذارد که مبنای ارائه آمار مسافران نوروزی با چه استدلالی همراه است که در هر بخش و شاخصی با چنین تناقض‌های آشکاری مواجه است.
شاید تنها ذکر یک مصداق بتواند مصداق بارزی باشد که از لابه‌لای این آمار بیرون زده است:
مدیرعامل شرکت پخش فرآورده‌های نفتی هرمزگان میزان افزایش مصرف بنزین در ایام نوروز نسبت به ایام معمولی را تنها 32 درصد اعلام کرده است.
کاملاً بدیهی است اگر به استان حدود یک و نیم میلیون نفری هرمزگان آنچنان که می‌گویند 9 میلیون مسافر وارد شده باشد میزان مصرف بنزین بدون احتساب جمعیت ساکنان آن باید دقیقاً 650 درصد افزایش یابد مگر آنکه مسافران نوروزی هرمزگان از سیارات دیگری آمده باشند که خودروهایشان سوختی غیر از بنزین و CNG مصرف کند.
یک مصداق بارز دیگر اعلام پنج استان اول کشور در پذیرش مسافران نوروزی از سوی فرمانده انتظامی کشور است که به عنوان مثال وقتی وی در یک مصاحبه رسانه‌ای با اعلام نام پنج استان برتر در ورود گردشگران نوروزی، نامی از هرمزگان به میان نمی‌آورد این پرسش جدی مطرح است که اگر هرمزگان با بیش از 9 میلیون، استان برتر گردشگری نیست، پس احتمالاً استان‌های برتر هر کدام حداقل بیش از 10 میلیون گردشگر داشته‌اند که به نوعی کل جمعیت کشور را تحت پوشش قرار می‌دهند!
وقتی در یک مبنای قابل استناد یعنی میزان کشته‌های حوادث ترافیکی 14 مورد اختلاف عنوان می‌شود و هیچ کدام از مسئولان ذی‌ربط نیز حاضر به کوتاه آمدن از موضع آماری خود نیستند، آیا وقت آن نرسیده که اندکی در ارائه آمارهای خود دقت نظر به خرج داده تا خدای ناکرده این شعار که "آمار زیربنای همه تصمیم‌گیری‌ها و مبنای اداره امور است" به چالش کشیده نشود.
مگر از رهگذر فراوانی آمار مسافران نوروزی قرار است امتیاز خاصی نصیب استان شود که همه تلاش خود را به کار می‌بندیم تا هر سال بر تعداد ورود گردشگر نوروزی این چنین بیفزاییم که ساختار آماری استان در همه بخش‌ها و شاخص‌ها با تردید مواجه شود؟
آیا جای این نگرانی نیست که اعلام چندین و چند باره ورود بیش از 9 میلیون مسافر به هرمزگان و متعاقب آن سفر بیش از 3 میلیون نفر به جزایر که مصداق واقعی چپاندن جهان، ته یک استکان است، خطر بزرگی را گوشزد می‌کند که از بیخ گوش هرمزگان گذشته است که با این همه مسافر زیر آب نرفته است.
البته این خطر وقتی نمود عینی دارد که به تناسب ادعای مسئولان در هرمزگان، معاون گردشگری سازمان میراث فرهنگی و گردشگری کشور نیز اعلام می‌دارد، در مقایسه با آمار مشابه سال 90 (162 میلیون) سفرهای نوروزی 91 از رشد 34 درصدی برخوردار بوده است.
یک محاسبه آماری نشان می‌دهد که با احتساب این 34 درصد رشد، آمار سفرهای نوروزی تعطیلات عید 91 به حدود 217 میلیون سفر بالغ شده است.
به تعبیری، سه برابر جمعیت کشور! فراموش نکنیم آنچه مهم است کیفیت خدمات‌رسانی، افزایش رضایتمندی و ارتقاء شاخص‌های گردشگری هر سال نسبت به سال گذشته، است نه آمارهای متناقض و اغراق‌آمیز.
انتهای پیام/ن10/ط4000
