شهره رضایی در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در اصفهان اظهار داشت: اگر نویسندهای بتواند داستانش را به شکلی بومی بنویسد، میتواند حرفی نو برای همه جهانیان داشته باشد و اگر ما نتوانیم این امر مهم را به ثمر برسانیم، پیشرفتی را تجربه نمیکنیم.
وی افزود: قصه‌نویسان ما باید اصالت هنر خود را حفظ کنند، به عنوان مثال در کشور ترکیه، رمان‌نویس این کشور موفق شده است جایزه نوبل را برای نگارش کتاب بومی خود کسب کند.
این نویسنده و داستان‌نویس اصفهانی در ادامه بیان داشت: اگر ادبیات پربار شود، بسیاری به اینکه این اثر در چه منطقه جغرافیایی وجود دارد، توجه نمیکنند و تنها به قلم است که نگاه میاندازند.
وی اضافه کرد: بیشتر مخاطبان در حوزه شعر و ادبیات ما حول یک محور هستند و شعر و ادبیات نسبت به گذشته جایگاهش کم‌رنگ شده است.
رضایی با اشاره به اینکه یکی از آفتهای دوره معاصر کم شدن مخاطب است، گفت: سایه سنگین دیجیتال و دنیای مجازی بر ادبیات سنگینی میکند و کسانی که در این حوزهها کار میکنند، برای دور شدن از این آفت باید مخاطب‌محوری را در نظر داشته باشند، زیرا جنسی که خوب باشد مشتری خود را دارد.
وی ادامه داد: سرآمد ادبیات ما محمود دولت‌آبادی است که در جشنواره بوکر، حتی به مرحله نهایی راه پیدا نکرد و باید دید این جشنوارهها تا چه اندازه در جهانی شدن آثار کشور ما تأثیرگذار است.
نویسنده و داستان‌نویس اصفهانی گفت: پراکندگی و کم هدفی یا تکراری شدن اهداف و ساختار جشنوارهها طبیعی است و ما انتظار معجزه از برگزاری جشنواره را نباید داشته باشیم، زیرا تا زمانی که دکترای فرهنگی کشور ما تدوین نشود، ساز و کارهای بهینه‌سازی، ساماندهی و هدفمندی جشنواره‌های ادبی تدوین و تنظیم نمی‌شود.
انتهای پیام/ی20/ط4000
