رضا رازانی امروز در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در اصفهان اظهار داشت: اگر یک نگاه کلی به فرم در آثار موسیقی معاصر ایران داشته باشم، اهمیت موجود بودن و چگونگی عنصر فرم که به شکل ترجمه می‌شود در تمامی هنرها و همچنین موسیقی بسیار مهم و استحکام و قوتش در آثار هنری مورد تحلیل و بررسی بسیار است.
وی با بیان این نکته که نباید هیچ‌گونه مقایسه و ارزش بندی در مورد این نوع موسیقی انجام داد، گفت: شناخت و بررسی فرم در موسیقی کلاسیک غرب دارای سابقه طولانی است.
آهنگ‌ساز و فعال عرصه موسیقی در ادامه بیان داشت: مبانی شناخت فرم، اصل تکرار و تباین و روابط بین ملودیها زیاد است و جملات و عبارات موسیقایی چگونه یکی پس از دیگری میآیند و چه روابط ساختاری با هم دارند و در نهایت ترکیب‌بندی اثر موسیقی چیست، از جمله سوالات موسیقیایی است که به وسیله فرم میتوان به آنها پاسخ داد.
وی اضافه کرد: فرم دارای انواع و اقسام است که فرم‌های میکرو که در ساختار داخلی هر قسمت از فرم‌های ماکرو تعریف می‌شود، از انواع آنها است.
رازانی ادامه داد: مبانی آنالیز یا تجزیه و تحلیل فرم در موسیقی ما باید قوت بگیرد و شکل یا فرم همان‌طور که اشاره شد از اصول پایۀ هر هنری است و یک موسیقی که خود را کلاسیک میداند باید زیرساختهای ریختی دقیق و مستحکمی داشته باشد.
وی با بیان اینکه، موسیقی سنتی امروزه جریان ندارد، گفت: تنها موسیقی سنتی نباید در رأس سیاست گذاریهای موسیقایی باشد، اما آنچه در سالهای بعد از انقلاب اتفاق افتاده این که، افراد سنت‌گرای افراطی مسئولیتهای هنری را به عهده گرفتند.
آهنگ‌ساز و فعال عرصه موسیقی ادامه داد: در انجام تمام امور موسیقی بحث سنت‌گرایی را پیش بردند، اما در حال حاضر ردپای این نوع موسیقی وجود ندارد و عمر موسیقی سنتی افراط گرا با پایان به پایان رسیده است و اگر پیچ رادیو و تلویزیون را باز کنیم اثری از موسیقی سنتی ایران نمیشنویم.
وی تصریح کرد: در کنسرتها و محصولات موسیقایی که برای عموم عرضه می‌شود، اثری از موسیقی سنتی وجود ندارد و زمانی که حرف از موسیقی سنتی به میان میآید، یک عده این نوع موسیقی را واپس‌گرایی تعبیر میکنند، اما جامعه هنری از همین ناحیه رنج میبرد، زیرا محصولات فرهنگی به خصوص در حوزه موسیقی همیشه به سوی نوگرایی تمایل دارند، بدون اینکه ریشههای موسیقی ایرانی حفظ شده باشد.
انتهای پیام/خ۲۰/ط4000
