به گزارش خبرگزاری فارس از رضوانشهر، این شهرستان با موقعیت جلگه‌ای در ساحل جنوبی غربی دریای خزر و 63 کیلومتری رشت واقع است.
این شهرستان از شمال به تالش و از جنوب به ماسال، از غرب به استان اردبیل (شهرستان خلخال) از شرق به شهرستان انزلی و صومعه‌سرا محدود است.
رضوانشهر از نظر ناهمواری به دو منطقه کوهستانی و جلگه‌ای تقسیم می‌شود و تمام رودخانه‌های این شهرستان از منطقه کوهستانی به جلگه سرازیر می‌شود که مهم‌ترین آنها رودخانه دیناچال، شفارود و چاکرود است.
رضوانشهر در سال 76 از شهرستان تالش جدا و مستقل شد و دارای دو بخش مرکزی و پره‌سر و چهار دهستان، دیناچال، ییلاقی ارده، خوشابر و گیل دولاب بوده و 110 آبادی دارد که از این تعداد 12 آبادی خالی از سکنه است.
زبان‌های رایج در این شهرستان شامل زبان تالشی و گیلکی است که زبان تالشی در منطقه کوهستانی تکلم می‌شود و اهالی آن پیرو مذهب تسنن هستند و زبان منطقه جلگه، گیلکی است و اهالی آن پیرو مذهب تشیع بوده و جمعیت این شهرستان طبق سرشماری سال 85 بالغ بر 64 هزار و 574 نفر است.
اقتصاد رضوانشهر متکی بر کشاورزی و دامداری بوده و مهم‌ترین محصولات کشاورزی آن برنج، گندم، جو و ذرت است که به صورت سنتی و نیمه سنتی کشت می‌شود.
از دیگر فعالیت‌های رایج در منطقه، باغداری، تکثیر گیاهان دارویی و زینتی و پرورش ماهیان سردآبی، گرمابی و خاویاری و زنبورداری و پرورش کرم ابریشم و توتون‌کاری است.
کارخانه چوب و کاغذ ایران چوکا که مهم‌ترین کارخانه چوب در سطح خاورمیانه است جزو صنایع رضوانشهر محسوب می‌شود.
پارک جنگلی و آبشار ویسه از جاذبه‌های گردشگری و بقاع سید شرف‌الدین و مادرش سیده بانو، بقعه سید امیرسلطان غریب‌بنده از مناطق زیارتی رضوانشهر است.
ارده، پره‌سر، تازه‌آباد، دشت‌دامن و زندانه از روستاهای نمونه گردشگری رضوانشهر و سفال، سرامیک، گلیم بافی و شال‌بافی از صنایع‌دستی این شهرستان است.
هر ساله طبیعت سرسبز و بکر و آرامش‌بخش رضوانشهر پذیرای مسافران و گردشگران بسیار زیادی است.
انتهای پیام/غ10/پ3003
