معماری هند متأثر از ایران است

به گزارش خبرگزاری فارس از قزوین به نقل از روابط عمومی دانشگاه آزاد قزوین، محمد رضا پور جعفر در همایشی با عنوان "تجربیات معماری و شهری هند" بیان کرد: با بررسی معماری شبه قاره هند، شاهد پیچیدگی‌های خاص و سابقه‌ای 7 هزار ساله  آن هستیم.
وی ادامه داد: در معماری کهن هند، ساختمان‌ها بیشتر دو طبقه و متأثر از تمدن "شهر سوخته" ایران است زیرا با اکتشافات اخیر در "شهر سوخته" مشخص شده لباس زنان این منطقه از جنس کتان و شبیه ساری حریری است که امروزه زنان هندی از این پوشش استفاده می کنند.
استاد معماری دانشگاه تربیت مدرس با اشاره به ورودی آریایی‌ها و تخریب تمدن "هاراپایی" در هند و تأثیراتی که در طبقه‌بندی اجتماعی هند ایجاد کرد، افزود: معرفی باورها و اعتقادات دینی جدید تا آغاز دوران طبقه‌بندی اجتماعی شامل طبقه‌بندی کاشتاریکا (سرداران جنگجوی آریایی) برهماییان، صنعت‌گران، کشاورزان و بردگان (هاراپایی) از تأثیرات ورود آریایی‌ها در اقوام گذشته هند است.
وی به تشریح معماری هند در زمان هندوئیسم پرداخت و توضیح داد: در این دوران موقعیت شهر در هندوستان شامل وجود معابد بسیار و پرستش خدایان متعدد بوده است، البته روشنفکرانی همچون راد اکریشنا معتقد هستند که همه خدایان خود را متجلی می‌دانند و از دلایل قابل ملاحظه این اظهار نظر توجه به سرود ودایی است که سراسر نشان از یکتا پرستی دارد و بازتاب این مفهوم در شعری از حافظ است.
پورجعفر اعلام کرد: ظهور بودا مرحله دیگر از معماری در هند است، پس از مرگ بودا، معابد بودا طراحی و ساخته شد که به دوره معماری بدون شمایل بودا، نیمه شمایل (جای پا و تخت) بودا و دوره ساخت و نشان دادن شمایل بودا در معابد بود که مهمترین اثر این دوران در مجسمه‌های عظیم دوره بامیان در افغانستان تجلی پیدا کرد.
وی یادآور شد: البته در این دوره که هم زمان با دوره معماری هخامنشی است تأثیر معماری ایرانی بر سلسله موریایی هند به چشم می‌خورد.  
استاد معماری دانشگاه تربیت مدرس سپس دوره معماری هند در دوره اسلامی را از شکوفاترین دوران تاریخ معماری در هند دانست و اظهار کرد: تاثیر معماری ایرانی- اسلامی در هند از مهمترین و شکوفاترین دوران تاریخی معماری در کشور هند است که این امر برگرفته از دین اسلام و فرهنگ ایرانی است و از مهمترین آثار این دوران می‌توان به تاج محل، قلعه فتحی پور سیگری، آگرا و مسجد جامع دهلی اشاره کرد و نکته جالب این است که معمار و سازنده مسجد جامع دهلی هم زمان طراح و معمار مسجد جامع کبیر قزوین نیز هست.
وی به مبانی طراحی و استفاده از آن در نمونه‌هایی از آثار معماری ایران و هند اشاره کرد و گفت: موقعیت‌ها، طراحی پلان، ابعاد طراحی شهری، معماری منظر، عناصر طرح در بناهای مجموعه، استواری و ایستایی، طراحی نمادهای بیرون و داخل بنا، تکنیک ساخت نورپردازی، استفاده از رنگ، مصالح و توجه به زیبایی از نتایجی است که از مقایسه اصول و مبانی طراحی برخی از مجموعه‌ها در ایران و مجموعه معماری در شبه قاره هند به دست می‌آید.
پورجعفر عنوان کرد: معماری چندیگر (چاندیگار) سبک جدید معماری در دوران معاصر هند است؛ دراین دوران جواهر نعل نهر و با همکاری کوربرزیه معمار مطرح اروپایی سبک جدیدی در دوران معماری معاصر در شهرهای هند بنا کرد، البته کوربرزیه با دست کاری کردن و افراط در به کار بردن بتن ، دیوارکشی بین مردم و سازه ها، عدم وجود نور طبیعی و رنگ، سازه‌هایی را طراحی و بنا کرد که با فرهنگ مردم هند تناسبی نداشت؛ ساختمان مجلس، دیوان عالی، موزه ملی، کاخ دولتی، کتابخانه، مجموعه اداری از مهمترین بناهای مهم این سبک در هند است.
وی یادآور شد: با بررسی تاریخ هند تأثیر معماری ایران در این کشور مشهود است و تا قبل از استعمار هند توسط انگلیسی‌ها، معماری، زبان و فرهنگ هند متأثر از ایران بوده است.
انتهای پیام/خ۳۰