سینمای کودک شاهد ریزش مخاطب است

محمد رهنما در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در اصفهان در راستای لازمه‌های یک سینمای مناسب کودک اظهار داشت: برخی مشکل اصلی سینمای کودک را فیلمنامه می‎دانند.
وی افزود: عده‌ای از سینماگران و منتقدان عقیده دارند، رمز موفقیت سینمای کودک در دهه ۷۰ قصه‎پردازی و داستان‎های جذاب آن بود، زیرا کودکان ایرانی به دلیل فرهنگ سنتی که دارند و در کودکی قصه‌های بسیاری شنیده‎اند، به همین دلیل گرایش زیادی به داستان‌پردازی دارند.
این پژوهشگر عرصه سینما با بیان این مطلب که بهترین پیام‎ها و آموزه‎های تربیتی اگر در قالب ساختاری داستانی و قصه‎گو قرار نگیرد و به تصویر کشیده نشود، نمی‎تواند موفق باشد، بیان داشت: مفاهیم و محتویات قصه‎پردازی در سینمای کودک آنقدر مهم است که برخی وجود راوی و قصه‎گو را به عنوان جانشین نمادین مادربزرگ‎ها در سینمای کودک، ضروری می‎دانند.
وی ادامه داد: فیلمنامه کودکانه به دلیل نوع مخاطبان آن و با توجه به شرایط سنی و روانشناختی آنها از پیچیدگی‎های بیشتری برخوردار است.  
رهنما با اشاره به اینکه گروه‎های مختلفی نسبت به آسیب‎شناسی سینمای کودک نظرات مختلفی داده‌اند، بیان داشت: خلق شخصیت‎ها و کاراکترهای اثرگذار کودکانه می‎تواند در جلب کودکان موثر باشد و قهرمان‎های کودکان هستند که می‎توانند، در جذب یا دفع مخاطب تاثیرگذار باشند.
وی افزود: به عقیده این عده، ذهن کودک همواره به دنبال اسطوره و قهرمان‎های رویایی است که با خیال‎پردازی‎های کودکانه آنها سنخیت داشته باشد.
این پژوهشگر عرصه سینما، عنصر خیال‎پردازی و فانتزی‎های کودکان، را در تولید آثار کودک پسند موثر دانست و اظهار داشت: کمرنگ شدن عنصر فانتزی در آثار اخیر سینمای کودک، موجب کاهش مخاطبان سینمای کودک شده است.
انتهای پیام/م30