به گزارش خبرگزاری فارس از رفسنجان، مدت زمان طولانی است که شعار تکریم اربابرجوع سرفصل کاری ادارات و نهادهای دولت جمهوری اسلامی ایران شده و میتوان گفت تا حد زیادی گلهمندی مراجعهکنندگان به ادارات از برخورد کارمندان کاهش یافته است.
درست است که میگویند این احترام باید متقابل باشد و برخورد مراجعه کننده نیز بیتاثیر نیست، اما سعه صدر کارمند باید خیلی زیاد باشد تا واژه تکریم معنا پیدا کند.
اما در این میان خبرنگاران همیشه برای تهیه خبر و گرفتن گزارش از نحوه برخورد کارمندان با اربابرجوع چه محسوس و چه نامحسوس وارد ادارات میشوند و به این مهم میپردازند.
گفتیم خبرنگاران، آیا با خبرنگاران برخوردی متناسب با شأن و شخصیت آنها میشود.
همیشه مشاهده شده در برنامههای مستند تلویزیونی خبرنگاری دوربین و میکروفون به دست وارد جایی میشود، اما مورد هدف قرار میگیرد یا در آن محل با او همکاری نمیشود یا از آن محل بیرون میشود و یا اجازه فیلم گرفتن داده نمیشود.
و آن خبرنگار چون به اینگونه برخوردها عادت دارد، صبر پشتوانه موفقیت در کارش است یا بعدا مراجعه میکند و یا میبیند دیگر راهی نیست، قید تهیه آن گزارش را میزند و به طور مکتوب اما مستند و با منبع معتبر خبر را برای محل مورد نظر میفرستد.
در این میان توقع خبرنگاران از برخورد مدیران خودشان چگونه است.
تفاوت گذاشتن بین همکاران خبرنگار، برخورد تند و توهینآمیز مدیری که تازه وارد یک واحد بزرگ خبری شده و در کوچک کردن یک خبرنگار تبحر زیادی دارد و سبب دلسردی و استعفای خبرنگاری میشود، نشان از چیست.
حتی اگر خبرنگار مدتی بنا به دلایلی کم کاری کرده است از او نمیپرسد، دلیل کمکاری این خبرنگار که سابقه خوبی در ارسال خبر و گزارش دارد چه بوده است، بعد قضاوت کند، اینگونه برخورد چه معنایی دارد.
واژه تکریم در این موضوع چه جایی دارد، آیا نباید از خودمان آغاز کنیم بعد به دنبال سوژهیابی برخورد مدیران و کارمندان ادارات با اربابرجوع باشیم.
انتهای پیام/80016/ع20/د1000