پرویز علیزاده امروز در گفت‌و‌گو با خبرنگار فارس در ارومیه اظهار داشت: مشکلی که در راستای ورود به قضیه متکدیان با آن مواجه هستیم این است که اطلاعات و آمار دقیقی مربوط به افراد معتاد، متکدی، کودکان کار و خیابانی وجود نداشته و اطلاعات به صورت پراکنده توسط ادارات مختلف جمع‌آوری می‌شود.
وی تصریح کرد: لازمه این کار طراحی سامانه‌ای است که تمام اطلاعات در یک مجموعه جمع‌آوری شود و فردی که دوباره تکدی‌گری می‌کند مشخص شده و بررسی شود که آیا این فرد دارای خانواده بوده، به صورت حرفه‌ای کار می‌کند، بیمار روانی و یا معتاد است تا تصمیم‌گیری در این رابطه بهتر انجام شود.
علیزاده به دو ماده در زمینه بحث تکدی‌گری اشاره کرد و ابراز داشت: بر اساس ماده اصل 712 به طوری که هر کسی تکدی‌گری را پیشه خود قرار دهد و از این راه امرار معاش کند حداکثر تا سه ماه حبس دارد و با توجه به تشکیل شوراهای حل اختلاف وقتی این افراد به شوراهای حل اختلاف معرفی می‌شوند شورای حل اختلاف زندان را برای این افراد در نظر نمی‌گیرد و فقط وجوهی که نزد این افراد وجود دارد ضبط شده و یک جزای نقدی کمی به آن‌ها تعلق می‌گیرد که در صورتی که پرداخت کند یا نکند آزاد می‌شود.
وی به ماده 713 اشاره و خاطرنشان کرد: براساس این ماده اگر کسی یا افرادی کودکان یا افراد دیگر را وسیله تکدی‌گری قرار دهد یا به تکدی‌گری گمارد تا دو سال حبس دارد.
علیزاده اضافه کرد: اگر اطلاعاتی که به قاضی داده می‌شود کامل نباشد متکدی دستگیر و دوباره آزاد می‌شود و در چرخه رسیدگی‌های متعدد قرار می‌گیرد که نتیجه‌ای نخواهد داشت.
وی گفت: باید اقدامات اساسی در این زمینه انجام شود که ایجاد سامانه‌ای برای این منظور ضروری بوده و وجود اطلاعات برای ارائه راهکار لازم است.
علیزاده ادامه داد: چنانچه این افراد بیمار روانی داشته باشند باید بستری شوند، اگر معتاد باشند باید اقدامات اساسی در مورد آن‌ها صورت گیرد و اگر فاقد خانواده هستند بهزیستی و کمیته امداد اقدامات لازم را در مورد آنان انجام می‌دهند.
انتهای پیام/61006/و30/ظ1004
