به گزارش خبرگزاری فارس از تبریز به نقل از روابط عمومی دفتر منطقه 7 کمیسیون حقوق بشراسلامی ، شهرام خدایی در نشست حقوقی «مالکیت فکری و حقوق بشر» در محل خانه ستارخان با بیان اینکه حقوق مالکیت فکری، مفهوم حقوقی نوینی است که چگونگی حمایت و استفاده از آفرینش‌های فکری را تعیین می‌کند، افزود: برخی حقوق مالکیت فکری را به «حقوق مالکیت معنوی» نیز ترجمه کرده‌اند که به نظر می‌رسد کلمه معنوی به خاطر معانی گسترده‌اش آن‌گونه که باید و شاید حق مطلب را در رابطه با معنی و مقصود مورد نظر ادا نمی‌کند.
وی با بیان اینکه مقصود و منظور از مالکیت فکری، حقوقی است که نشأت گرفته از فکر، اندیشه و قوه تعقل انسان است، افزود: حقوق معنوی حقوقی است که به صاحب آن اختیار و اجازه می‌دهد تا با انحصار از منافع و شکل خاصی انتفاع از فعالیت و فکر انسان استفاده کند.
خدایی با بیان اینکه مالکیت معنوی که از آن به مالکیت فکری نیز تعبیر می‌شود، نوعی از مالکیت است که فرد بر این اساس که توانسته فکر جدید و یا اثر جدیدی از خود خلق کند، مالک آن اثر است و دیگران حق ندارند به ملک وی تجاوز کنند، تصریح کرد: آیا فردی که اثری را خلق می‌کند، مالک حقیقی آن اثر خواهد بود، جامعه به چه میزان در خلق و ایجاد چنین اثری موثر بوده است.
وی با بیان اینکه در 31 مرداد 1389 طرح اصلاح ماده 12 قانون حمایت حقوق مؤلفان و هنرمندان (1348) به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید و بعد از تأیید شورای نگهبان به دولت ابلاغ شد، ادامه داد: در این طرح، مدت حمایت آثار از 30 سال به 50 سال پس از مرگ پدیدآورنده افزایش یافت.
خدایی گفت: به این ترتیب قانون ایران در زمینه مدت حمایت حق تکثیر با ماده 12 موافقتنامه «تریپس» هماهنگ شد که براساس این اصلاحیه، بعد از مرگ پدیدآورنده اگر وارثی برای اثر وجود نداشته باشد یا حقوق آن بر اثر وصیت به کسی منتقل نشده باشد، برای همان مدت به منظور استفاده عمومی در اختیار حاکم اسلامی (ولی‌فقیه) قرار می‌گیرد.
انتهای پیام/60001/ز/پ3003
