به گزارش خبرگزاری فارس از جنوب خوزستان، یکی از سنت‌های زیبایی که در نواحی جنوب غرب کشور در ماه محرم برگزار می‌شود و از سبقه تاریخی نسبتاً طولانی برخوردار است نواختن سنج و دمام است.
سنج نمادی از صدای شمشیر، دمام نماد صدای پای سم اسبان جنگی و بوق نیز نمادی از ندای جبرئیل محسوب می‌شود.
نواختن سنج، دمام و بوق، آهنگی حماسی ایجاد کرده و عزاداران را به سوی محل برپایی هیئت‌های عزادار فرا می‌خواند.
نواختن سنج و دمام همچنین انسجامی خاص را در حرکت دستههای عزاداری و سینه‌زنی ایجاد می‌کند.
شاید دلیل عمده استفاده از سنج و دمام و بوق عدم بهره‌مندی از وسایل اطلاع‌رسانی در گذشته بوده که بیشتر به منظور آگاهی‌دهی به دیگران نواخته می‌شد.
این سنت کهن نسل به نسل منتقل شده و امروز جوانان خرمشهری و آبادانی در ایام محرم به شکل باشکوهی آن را انجام می‌دهند.
از روزها قبل از شروع ماه محرم دستههای دمام زن در نقاط مختلف و عمدتاً فضاهای باز رفته و به تمرین می‌پردازند.
همزمان با آغاز محرم و به ویژه در پنج شب دوم دهه نخست محرم دستههای دمام‌زنی در این شهرها به حرکت در می‌آیند.
این دسته‌ها هم‌نوا با حرکت مواکب بوده و به مواکب شوری حماسی، انسجامی خاص و جلوه‌ای ویژه می‌بخشد.
نوازندگان دمام شامل گروه‌هایی بین 5 تا 9 نفره هستند که یک نفر آنها به عنوان "اشکون" در ابتدای گروه قرار گرفته و مابقی نیز با ترتیبی خاص در طرفین وی قرار می‌گیرند.
آیین دمام زنی ابتدا با نواختن بوق مخصوص آغاز می شود و پس از لحظاتی سنج و دمام نیز نواخته و صدای بوق قطع می‌شود.
در طول برگزاری دمام‌زنی نیز سنج و دمام به طور مداوم نواخته و بوق نیز هم‌ریتم با گروه و در لحظات لازم به صدا در می‌آورد.
علاوه بر شب‌های ماه محرم دمام‌زنی یکی از سنت‌هایی است که در ظهر روز عاشورا نیز به شکل باشکوهی نواخته می‌شود.
در پایان نیز ابتدا مجدداً صدای بوق نواخته و آرام آرام سنج‌زنان و در نهایت دمام‌زنان کار خود را به پایان می‌رسانند.
______________
گزارش امید زباری
_______________
انتهای پیام/72008/و
