به گزارش خبرگزاری فارس از کرمان، مردمان کویر سپیده دم را به عشق آغاز حضوری دوباره به صبح گذرانده‌اند و اکنون ساعت‌هاست که منتظر شوری حماسه انگیزند تا حضورشان را بر جای جای پهنه هستی به تماشا بگذارند.
اکنون شمارش معکوس حضوری وصف‌انگیز آغاز شده، تیک تاک ساعت‌ها با ضربان قلب‌ها هماهنگ شده، تا لحظاتی دیگر دیار کریمان به جهانیان خواهد فهماند که خون سرخ شهیدان وطن در تار و پود وجود این ملت در خروش است.
پنج ، چهار ، سه ، دو ، یک
اینجا ایران است، اینجا دیار کریمان، اینجا خروش ملت، اینجا حضور پرشور، اینجا رویای صادقانه، آنچه موج می‌زند عشق است و عشق و عشق.
راستی، تو از کدامین دیاری که اینگونه حماسه‌آفرینی می‌کنی، نامت چیست که اینگونه بی‌پروا « نه شرقی، نه غربی، جمهوری اسلامی » را فریاد می‌زنی.
ای کاش تمام ملت‌ها فریاد تو را بشنوند، فریاد تو، فریاد رهایی از ظلم است، می‌گویند دیروزترهای دیروز، فریاد تو، لرزه بر اندام کفر انداخته، می‌گویند فریاد تو شب تار را از این شهر فراری داده، می‌گویند فریاد تو خلاصه همه خوبی‌ها است.
پس ای مردمان من، دیار کریمان، بخروشید که خروشتان دریای جوشانی از بصیرت، ایثار، جهاد و شهادت را برایمان به ارمغان می‌آورد، بخروشید که دیروزترهای دیروز، همین خروش ما را به پله‌های ترقی رساند.
و اما اکنون...
صدای «ما اهل کوفه نیستیم، علی تنها بماند، مگر امت بمیرد، علی تنها بماند» سکوت جهانیان را در هم می‌شکند، می‌رود تا خواب دشمنان فریب خورده را برهم بزند، می‌رود تا چشم‌های بسته استبداد را بیدار کند.
راستی یادت نرود، این صدای ایران من است، این صدای مردمان کویری من است، این صدای صورت‌های آفتاب خورده مردمان من است که اینگونه فریاد می‌زنند.
آری، مشت‌های پینه بسته‌شان، گره خورده تا بگویند «آمریکا هیچ غلطی نمی‌کند».
اینجا همه هستند، پیر و جوان، زن و مرد، کوچک و بزرگ، همه با مشت‌هایی گره کرده آمده‌اند تا بگویند برای وجب وجب این سرزمین چه خون‌ها که ریخته نشده، پس ای استکبار بدان، ایران همیشه زنده است و مردمان کویر من همیشه در صحنه‌اند.
.................................
یادداشت از مریم بهادری
.............................
انتهای پیام/غ20/ژ1001
