تغییر جهت اتوبان تبریز - اصفهان برای فوتبالیست‌ها

به گزارش خبرگزاری فارس از تبریز، زمانی بازیکنان تبریزی برای درآمد بیشتر و تجربه جدید در دنیای فوتبال به صوت فوج فوج به تیم‌های اصفهانی مهاجرت می‌کردند که البته نبودن تیمی از تبریز در لیگ برتر در این موضوع تاثیر گذار بود؛ اما در دو سال اخیر مسیر حرکت بازیکنان از اصفهان به تبریز تغییر یافته است.

به راستی چه علتی سبب شده که بعد از 16 سال از حضور نخستین بازیکن تبریزی در اصفهان، امروز شاهد اشتیاق بازیکنان اصفهانی برای حضور در فوتبال تبریز باشیم؟

بازیکنان اصفهانی در تبریز

اکبر ذوالمجیدیان اولین بازیکن تبریزی بود که از تراکتورسازی به ذوب آهن اصفهان پیوست. در ادامه محمد امامی و علی‌اکبر استاد اسدی نیز از ماشین‌سازی تبریز به تیم ذوب آهن اصفهان پیوستند.

با سقوط تیم‌های تبریزی از لیگ برتر شاهد سرعت گرفتن این مهاجرت فوتبالی بودیم. در سال‌های بعدی ناصر فرشباف، رضا حسن‌زاده، رسول خطیبی و هدایت شهریاری نامی‌ترین بازیکنان تبریزی بودند که از تراکتورسازی به تیم سپاهان اصفهان انتقال یافتند.

با صعود تیم تراکتورسازی تبریز، بازی‌های خوب این تیم در لیگ برتر، حضور تماشاگران این تیم و حمایت خوب از تراکتورسازی، شاهد استقبال بازیکنان تیم‌های اصفهانی برای حضور در این تیم بودیم. این امر به سبب موقعیت ممتاز فوتبال اصفهان در ایران و وضعیت مالی بهتر، حضور بازیکنان اصفهانی در تبریز غیرمنتظره نشان می‌داد.

سال گذشته فرزاد حاتمی در نیم‌فصل، از سپاهان به تراکتورسازی پیوست و در این تیم احیا شده و بازی‌های خوبی را از خود به نمایش گذاشت. حاتمی در فصل گذشته زننده پنج گل برای تراکتورسازی بود.

امسال نیز مهدی کریمیان و سیدمهدی صالحی دو بازیکن دیگر تیم‌های اصفهانی هستند که به تیم تراکتورسازی پیوسته‌اند.

عدم توجه به بازیکنان بومی

یکی از مهمترین دلایل این فعل و انفعالات عدم توجه تیم‌های تبریزی به بازیکنان بومی خود است. فصل گذشته در بین چهار تیم تبریزی تنها در ماشین‌سازی تعداد بازیکنان بومی بر غیربومی چربش داشت. در تراکتورسازی جمع دقایق بازی تنها بازیکن بومی حتی به دو بازی در فصل هم نرسید. شهرداری تبریز نیز با شعار بومی‌گرایی اسیر اتفاقات حاشیه‌ای شد که در نهایت به سقوط این تیم به دسته پایین‌تر رای داده و در گسترش فولاد با وجود حمایت از بازیکنان جوان، کفه ترازو به سمت بازیکنان غیر بومی سنگینی می‌کرد.

طبیعی است که زمانی بازیکنان تیم‌های پایه فوتبال تبریز توجه نشود در درازمدت شاهد جایگزینی تدریجی بازیکنان غیربومی به‌جای بومی خواهیم بود.

فراز کمالوند که امروز با شعار توجه به بازیکنان امید و جوانان شهرداری تبریز وارد میدان شده در سه سال مربیگری خود در تیم تراکتورسازی، به بازیکنان امید صبای قم اعتماد می‌کرد اما به بازیکنان امید تراکتورسازی که قهرمان ایران شدند توجه‌ای نداشت.

به راستی از بازیکنان امید تراکتورسازی چند نفر به تیم بزرگسالان راه یافتند؟

البته هیئت‌مدیره تراکتورسازی در جلسه اخیر خود به لزوم توجه به بازیکنان تیم‌های پایه و استفاده از نیروی‌های بومی پرداخته که می‌تواند خبر خوبی برای بازیکنان نوجوانان و جوانان فوتبال تبریز باشد.

ابهت فوتبال تبریز

اما نمی‌توان تنها عدم توجه به بازیکنان بومی را علت اصلی این مهاجرت ورزشی بدانیم. فوتبال تبریز در سه سال گذشته روند صعود داشته و تیم تراکتورسازی از رده هفتم تا نایب قهرمانی صعود کرده است.

حمایت مسئولان استانی که تنها شامل تیم تراکتورسازی شده است، شور و شوق تماشاگران این تیم و حمایت مادی و معنوی سپاه از تیم تراکتورسازی، سبب شده این تیم به قطب جدید فوتبال تبریز مبدل شده و امروز حتی در شهرستان‌ها بازی‌های تراکتورسازی، حضور تماشاگران تیم‌های میزبان و مهمان را به همراه داشته و تراکتورسازی بر جذابیت‌های فوتبال ایران افزوده است.

احیای بازیکنان

بر هیچکس پوشیده نیست که تیم تراکتورسازی در احیای بازیکنان افول کرده نیز موفق بوده است.

به غیر از عرفان اولروم که وقتی به تراکتورسازی پیوست فوتبال‌اش تمام شده بود، سایر بازیکنان جذب شده عملکرد بهتری نسبت به تیم‌های سابق خود ارائه دادند.

مهدی ثابتی، فرزاد حاتمی، سیاوش اکبرپور، علی علیزاده، فرزاد آشوبی، محسن فروزان، امیرحسین صادقی عملکرد به مراتب بهتری نسبت به آخرین فصل خود قبل از پیوستن به تیم تراکتورسازی داشتند.

حتی آنهایی که از تراکتور رفته‌اند با افت سنگین مواجه شدند که می‌توان به جاسم کرار، مهرداد پولادی، علی میرشفیعیان، علی جلیلی و محمد نصرتی اشاره کرد؛ البته نصرتی بعد از یک فصل کابوس‌وار در  پرسپولیس، به تیم تراکتورسازی بازگشت.

امروز تراکتورسازی با صعود به باشگاه‌های آسیا و کسب عنوان نایب قهرمانی به یکی از تیم‌های قدرتمند فوتبال ایران تبدیل شده است، اما این موفقیت‌ها نباید سبب شود که این تیم نگاه خود به بازیکنان پایه و بومی را فراموش کند.

بازیکنان بومی متضمن حیات ورزشی هر تیمی است و حتی در فوتبال حرفه‌ای دنیا بازیکنان بومی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار هستند.

انتهای پیام/ل10/ف4004