به گزارش خبرگزاری فارس از تبریز، احمد بایبوردی ظهر امروز در گفت‌وگو با خبرنگاران با بیان اینکه کشاورزی زیستی قدیمی‌ترین روش کشاورزی در تاریخ جهان محسوب می‌شود، اظهار کرد: تا دوران پس از جنگ دوم جهانی، در حوزه کشاورزی از مواد شیمیایی که از نفت خام به‌دست می‌آید، استفاده نمی‌شد.
وی تصریح کرد: نسل‌های پیشین، کشاورزی را به شکل زیستی آن و بدون استفاده از کودها و مواد شیمیایی که از آنها به منظور نابود ساختن حشرات و آفت‌ها استفاده می‌شود، انجام می‌دادند.
بایبوردی گفت: در دوران جنگ دوم جهانی، بسیاری از ظرفیت‌های کشاورزی و تولیدی کشورهای درگیر در معرض نابودی قرار گرفته و زیرساخت‌های اساسی این کشورها تقریباً نابود شدند.
وی ادامه داد: در ادامه این جنگ جمعیت کشورهای درگیر با خطر گرسنگی و کمبود مواد غذایی مواجه و در این میان، رشد جمعیتی این کشورها در دوران پس از جنگ به همراه عامل افزایش تقاضا موجب شد بسیاری از این کشورها از تکنولوژی‌های به‌دست آمده در دوران جنگ برای افزایش ظرفیت تولید کشاورزی خود بهره‌برداری کنند.
بایبوردی افزود: نیترات آمونیوم که از آن در دوران جنگ برای تولید مواد منفجره و ساخت گلوله استفاده می‌شد پس از پایان جنگ، از این ماده شیمیایی در ساختن کودهای شیمیایی نیترات آمونیوم استفاده شد.
وی با عنوان اینکه رشد چشمگیر فناوری‌های مُدرن در دوران پس از جنگ جهانی دوم، دستاوردهای فراوانی در زمینه اقتصادی برای جوامع انسانی به همراه داشت، تصریح کرد: استفاده بی‌رویه از کودها و مواد شیمیایی در حوزه کشاورزی، آسیب‌های زیادی بر اکوسیستم و روند تعادل زیست‌محیطی وارد آورد و فرآیند استفاده از کودها و سموم شیمیایی سبب آلودگی خاک شده، آب‌های زیرزمینی و آب‌های روان را آلوده می‌کند.
نماینده دفتر محیط زیست و توسعه پایدار کشاورزی سازمان جهاد کشاورزی آذربایجان‌شرقی اظهار کرد: کشاورزی زیستی تلاش دارد با بهره‌برداری سیستماتیک از پیشرفت‌هایی که در دهه‌های اخیر در حوزه کشاورزی به‌دست آمده، از جمله تولید محصولات جدید با استفاده از روش‌های کشاورزی دقیق و بهره‌برداری از ماشین‌آلات پیشرفته سطح تولیدات خود را با کیفیت مرغوب افزایش بدهد.
وی ادامه داد: همزمان نوعی نگرش تازه در این حوزه به چشم می‌خورد و این رویکرد بر استفاده بهینه از پیشرفت‌های نامبرده متمرکز شده بدون آنکه از روش‌های سنتی کشاورزی پیروی کند بر طبیعت و جوامع تاثیراتی منفی داشته است.
بایبوردی تاکید کرد: کشاورزان زیستی (ارگانیک) به‌جای استفاده از کودهای شیمیایی، از روش‌های سنتی مانند تغییر الگوی کاشت، خاک‌ورزی حفاظتی و استفاده از مصرف بهینه مواد آلی و بذرهای اصلاح شده استفاده می‌کنند.
وی افزود: یکی دیگر از شیوه‌های مرسومی که کشاورزان زیستی مورد استفاده قرار می‌دهند، اتکا بر روش‌های بیولوژیکی، فرهنگی و فیزیکی به منظور جلوگیری از گسترش آفت‌ها در زمین‌های زیرکشت است و همزمان تلاش می‌شود جمعیت آن دسته از حشراتی که از نظر طبیعی برای محصولات مفید هستند، افزایش یابد.
بایبوردی تصریح کرد: ارگانیزم‌های تغییریافته ژنتیک (جی ام او) با استفاده از داده‌های مصنوعی (هم نهشتی) تولید می‌شوند و بر همین اساس خطرات و ریسک‌های ناشناخته‌ای را متوجه محیط خواهند کرد.
وی افزود: استفاده از بذر، نهال و یا محصولات مقاوم شده ناشی از کاربرد مواد شیمیایی در کشاورزی زیستی توصیه نمی‌شود.
نماینده دفتر محیط زیست و توسعه پایدار کشاورزی سازمان جهاد کشاورزی استان با بیان اینکه توسعه کشت محصولات سالم به‌عنوان یک ضرورت مورد توجه این سازمان قرار گرفته، گفت: از طریق دفاتر ترویج در شهرستان‌ها، کشاورزان با برنامه‌ریزی‌های تحقیقی و ترویجی تشویق به تولید محصولات سالم و ارگانیک می‌شوند.
وی تصریح کرد: در این زمینه باید سایر متولیان دخیل در تولید غذای سالم نظیر اداره بهداشت و استانداری نیز همت به خرج دهند که این محصولات ارگانیک با فرهنگ‌سازی مناسب به‌دست مصرف‌کننده برسد.
بایبوردی با بیان اینکه استفاده از روش‌های ارگانیک برای تولید محصول سالم هزینه‌هایی را برای تولیدکننده ایجاد می‌کند که باید به‌طور معقول توسط مصرف‌کننده پرداخت شوند، افزود: اگر قسمت عمده بیماری‌های رایج در جامعه را با غذای مصرفی در ارتباط بدانیم مشخص می‌شود هرگونه سرمایه‌گذاری در این زمینه اثرات مفیدی در درازمدت در توسعه سلامت عمومی جامعه خواهد داشت.
وی تاکید کرد: در این زمینه لازم است محققان و کارشناسان کشاورزی و تغذیه جنبه‌های مثبت، منفی و میزان سود و زیان هر یک از این روش‌های کشاورزی را ارزیابی کنند و با توجه به جمعیت رو به رشد جهان، راهکاری مناسب برای برآورد کردن نیازهای غذایی مردم جهان به‌کار گیرند.
انتهای پیام/ل۳۰/ف4004
