به گزارش خبرگزاری فارس از قم مهدی دانش‌یزدی ظهر امروز در نشست بررسی ابعاد حقوقی پدیده توهین به ادیان در پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی اظهار داشت: توهین به ادیان در اصطلاح بین‌المللی به این معنی است که چیزی را به آنها نسبت دهیم که در اذهان عمومی موجب مخدوش شدن چهره ادیان شود.
وی با اشاره به اینکه هنوز تعریف جامعی از مسئله توهین به ادیان در جوامع بین‌المللی ارائه نشده است افزود: در واقع هر عملی که واقع‌بینانه نباشد و به صورت مغرضانه مطرح شود تا ضربه‌ای به وجهه یک فرد یا یک گروه بزند، توهین محسوب می‌شود.
این دیپلمات باسابقه خاطر نشان کرد: این توهین به ادیان و مقدسات در تاریخ سابقه داشته و همواره گروه‌هایی بوده‌اند که به دلایل گوناگون به مقدسات دیگران توهین می‌کرده‌اند اما در سال‌های اخیر این موضوع گسترش بسیاری یافته است.
وی ادامه داد: مسئله مقابله با توهین به ادیان از سال 1999 در دستور کار ملل قرار گرفت و این موضوع با به قدرت رسیدن طالبان در افغانستان همراه بود.
دانش‌یزدی افزود: در واقع به قدرت رسیدن طالبان بیشترین ضربه را به وجهه اسلام زد و همان کشورهایی که از این حکومت بیشترین حمایت را می‌کردند در مواجهه با توهین‌هایی که به واسطه رفتار این حکومت به اسلام می‌شد، یک جریان بین‌المللی را به راه انداختند.
وی گفت: با تلاش این کشورها قطعنامه‌ای بدون نیاز به رأی‌گیری و با اجماع اعضای سازمان ملل به تصویب رسید که هر چند عنوان آن منع توهین به ادیان بود اما مفاد آن تا حدود زیادی به اسلام مربوط می‌شد و حتی نفی موضوع اسلام‌هراسی در آن گنجانده شده بود.
این کارشناس حقوق بین‌الملل ابراز داشت: در سال 2000 نیز همین قطعنامه به تصویب رسید اما از آنجا که کشورهای غربی نسبت به مفاد آن رضایت نداشتند، تلاش می‌کردند آن را تغییر دهند.
وی اظهار کرد: تبلیغات منفی کشورهای غربی سبب شد که از سال 2003 تا سال 2005 این قطعنامه به اجماع نرسیده و در مجمع عمومی به رأی گذاشته شود که البته در این سال‌ها نیز این قطعنامه در میان اعضای سازمان ملل رأی آورد.
دانش‌یزدی عنوان داشت: پس از این کشورهای غربی با استناد به اسناد بالادستی حقوق بشری سازمان ملل این قطعنامه را مورد چالش قرار داده و از آنجا که کشورهای عضو کنفرانس اسلامی نسبت به رأی نیاوردن این قطعنامه بیم داشتند، آن را از دستور کار خارج کردند.
وی اضافه کرد: در واقع کشورهای غربی دچار نوعی نگرانی در زمینه جا افتادن مسئله توهین به ادیان شدند که این موضوع سبب شد تا قطعنامه‌ای جایگزین برای این منظور در مجمع عمومی سازمان ملل تصویب شود.
این کارشناس حقوق بین‌الملل گفت: تلاش‌های غربی‌ها بالاخره در سال 2010 نتیجه داد و آنها توانستند قطعنامه‌ای را به تصویب برسانند که در آن به جای موضوع توهین به ادیان مسئله کم‌بردباری در برابر دیگر ادیان مطرح شده بود.
وی ابراز داشت: اختلافاتی که در این زمینه وجود دارد به دلیل اختلاف فرهنگی است که میان جهان اسلام و جهان غرب در زمینه نگاه به مسئله دین وجود دارد.
دانش‌یزدی افزود: در فرهنگ غربی مسئله ارتداد جرم محسوب نمی‌شود و این اصل به عنوان آزادی انسان‌ها در تغییر دین خود در اسناد بالادستی حقوق بشر آمده است.
وی ادامه داد: سازمان کنفرانس اسلامی باید در زمینه اصلاح این امور در سطح جهانی پیشرو باشد و این امر به تلاش مسلمانان برای تبیین مسائل عقلی در رابطه با مسئله توهین به ادیان نیاز دارد.
این دیپلمات باسابقه با اشاره به اینکه در اسناد بالادستی حقوق بشر مسئله توهین به اشخاص مطرح شده و توهین به ادیان مورد توجه واقع نشده است ابراز داشت: به همین دلیل مسئله توهین به ادیان باید از منظر توهین به پیروان آن ادیان مورد بحث قرار گیرد.
وی با اشاره به لزوم اجماع کشورهای اسلامی در این زمینه گفت: برای پیروزی در این میدان به وحدت تمام کشورهای اسلامی و فعالیت بی‌وقفه در مجامع بین‌المللی نیاز داریم.
انتهای پیام/و10/د1000
