به گزارش خبرگزاری فارس از رشت، سید عباس احمدی صبح امروز در جریان برگزاری دومین روز از پنجمین کنگره انجمن ژئوپلتیک ایران با عنوان قابلیت‌ها و ظرفیت‌های کاربردی جغرافیای سیاسی در دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت، به بررسی ژئوپلتیک محیط زیست در قرن بیست و یکم پرداخت.
وی اظهار کرد: هیچ زیستگاه یا اکوسیستم طبیعی در سطح زمین وجود ندارد که دستخوش تغییر نشده باشد اما تحولات زیست‌محیطی زاییده فعالیت‌های بشری است که هیچ‌گاه به اندازه چند سال گذشته مورد توجه نبوده و نگرانی‌های مجامع بشری در این زمینه با بدبینی یکی نشده بود.
این استاد دانشگاه، ادامه داد: اواخر قرن بیستم به بعد ژئوپلتیک زیست‌محیطی به موضوع اصلی فعالیت‌ها و نگرانی‌های بین گروه‌های انسانی و بازیگران ملی و فراملی در سطوح منطقه‌ای و جهانی تبدیل شده زیرا محیط زیست بشری در سطوح محلی، ملی، منطقه‌ای و جهانی بیش از گذشته دستخوش مخاطرات شده است.
وی این مخاطرات را در سه سطح کاهش و کمبود منابع، تخریب منابع و آلودگی محیط زیست عنوان کرد و افزود: از نظر ژئوپلتیک کمبود منابع زیست‌محیطی کنش متقابل و منازعه بین گروه‌های انسانی و بازیگران سیاسی در سطوح مختلف را دربر دارد.
احمدی ابراز کرد: با توجه به قدرت تفکر و تعقل انسان انتظار می‌رفت که بشر هر روز بیش از گذشته به قدرتی تبدیل شود که بتواند معیارهای ارزشمند محیط زیست را حفاظت کند و بهبود بخشد اما به نظر می‌رسد انسان به صورت روزافزون به نیرویی مقتدر تبدیل شده و آشفتگی در محیط زیست را موجب می‌شود.
به گفته وی، امروزه اغلب مسایل و تنگناهای ژئوپلتیک زیست‌محیطی دیگر به عنوان یک موضوع محلی و یا ملی مطرح نمی‌شود و با توجه به وابستگی متقابل و غیر قابل تفکیک محیط زیست با مباحثی نظیر اقتصاد، فرهنگ، توسعه، سیاست و...، هر مشکل زیست محیطی در هر اندازه و حتی محدود در داخل مرزهای قراردادی یک کشور مشکلی برای بشر و تمام جهان محسوب می‌شود.
انتهای پیام/ع10/پ3003
