به گزارش خبرگزاری فارس از کرمانشاه، آذرتاش آذرنوش در همایش ملی ادبیات تطبیقی که صبح امروز در سالن آمفیتئاتر شهید شهریاری دانشکده علوم دانشگاه رازی کرمانشاه برگزار شد اظهار کرد: در برابر عربشدگی فارسیزبانان در آن زمان، فردوسی با شاهنامه فارسیزدگی را پررنگتر غالب کرد.
آذرنوش با اشاره به کتبی چون یتیمه الدهر ثعالبی، دمیه باخرزی و... که به شعرای ایرانی پرداختهاند، درحالی که کوچکترین بویی از فارسی در این کتب نیست اضافه کرد: 80 درصد ادبیات ما در قرنهای 3 و 4 درباری و خلیفهزده است و ادبیات واقعی ایران را مردم آزاده به وجود آوردند.
آذرنوش گفت: سلسله طاهریان ادبیات را کوبیدند لذا در آن زمان بود که محیط ایران یکپارچه عرب شد اما مردم به فارسی حرف میزدند و کتابهای زیادی به فارسی تالیف میکردند.
وی ادامه داد: براستی سایه سنگین عربی به قدری سنگین شده بود که استعدادهای بسیاری در این سایه خاموش شد.
این استاد دانشگاه تهران با پاسخ به این سئوال که چرا عرب نشدیم خاطرنشان کرد: زبان ایران در زمان ساسانیان دچار دوگانگی شده بود اما ایرانیان استقلال میخواستند.
مدیرگروه دایرةالمعارف اسلامی با بیان اینکه عربی در جاهایی که مایه زبان سامی داشته است خوب توانست تاخت و تاز کند و خود را جا بیندازد ادامه داد: لهجههای عربی ارزش سیاسی و ارزش آموختن نداشتند زیرا لهجههای عربی بسیار پراکنده بودند و به هیچ وجه قابل آموزش به یک قوم واحد نبودند.
این استاد دانشگاه تهران در پایان گفت: ما قرار نبود عرب شویم زیرا ما فارسی سخن میگفتیم و هیچ عربی هم ما را به عربی گفتن مجبور نکرد.
انتهای پیام/س20/ف4004