به گزارش خبرگزاری فارس از آبیک، پس از اجرای طرح تقسیمات کشوری، شرکت سیمان آبیک از شهر آبیک منفک و در حوزه استحفاظی استان تهران و استان البرز فعلی قرار گرفت و عوارض یک درصد فروش از سیمان به شهرستانهای همجوار آبیک اختصاص یافت ولی آلایندگی این شرکت همچنان در شهر آبیک باقی و لاینحل ماند.
با توجه به مطالب ارائه شده در سایت شرکت سیمان آبیک در خصوص تاریخچه این شرکت باید بگوییم که این شرکت در سال 1348 تاسیس، واحد اول آن در سال 1352 با ظرفیت اسمی 3 هزار و 500 تن کلینکر در روز و واحد دوم با ظرفیت اسمی 4 هزار کلینکر در روز در سال 1358 به بهرهبرداری رسید، لذا این شرکت در حال حاضر با توان تحویل روزانه بیش از 13 هزار تن سیمان، در زمره بزرگترین کارخانجات سیمان کشور به شمار میآید.
در اینکه شرکت سیمان آبیک، بزرگترین شرکت سیمان کشور محسوب میشود شکی نیست ولی آیا برای رفع آلایندگی مدیران این شرکت، فکری کردهاند؟
در پاسخ به این پرسش باید گفت که در هفتم مردادماه سال 87 جهت رفع مشکلات زیست محیطی به ویژه آلایندگی کارخانه سیمان، وجود دامداریها و ککپزیهای در حوزه جغرافیایی استان قزوین که در جوار آبیک قرار داشته و دارند با حضور خانم جوادی آملی رییس سازمان محیط زیست وقت کشور، حجتالاسلام ابوترابیفرد نماینده مردم قزوین، البرز و آبیک و جمعی از مسئولان استانی و شهرستانی جلسهای در فرمانداری شهرستان آبیک برگزار شد.
در این جلسه نظارت، پایش و پیگیری آلایندگی کارخانه سیمان ککپزیها و دامداریها که مشکلات آنها در شهر آبیک کاملا مشهود بود به مسئولان استان قزوین تفویض شده که البته از سه ماه گذشته، این پایش و نظارت به استان البرز واگذار شد که دلایل آن مشخص نیست.
مدیرعامل وقت نیز متعهد شد تا آخر تابستان نسبت به توقف خط یک تولید اقدام کند که این کار در زمان مقرر انجام نشد و با عدم تحقق این امر، آبانماه مسئولان محیط زیست استان قزوین مدیر شرکت سیمان را به دلیل عدم اجرای تعهد ب مراجع قضایی شهرستان آبیک معرفی کردند.
یک ماه پس از تاریخ تعیین شده مدیران شرکت سیمان نسبت به فیلترگذاری و بهینهسازی خط یک تولید سیمان را متوقف کردند.
گفتنی است در 27 شهریورماه سال 87 برای کاهش بار آلایندگی کارخانه سیمان الزاماتی در چند بند مصوب شد از جمله مالچپاشی معابر و محوطه شرکت سیمان و محورهای منتهی به معادن که این کار انجام نشد و در حد آبپاشی اجرا شد، آسفالت محوطه ظرف مدت یک هفته که عملی نشد، ایجاد فضای سبز در حد فاصل کارخانه سیمان تا آبیک که اجرایی نشد، توقف عملیات تولید خط یک که رعایت نشد و مدیر شرکت سیمان به مراجع قضایی معرفی شد.
در آبان ماه سال 88 دستور تعطیلی شرکت سیمان صادر و ابلاغ شد، همچنین اخطارهایی در زمینه ایجاد آلودگی هوا، معادن، تردد ماشینآلات و تولید سیمان در خط دو به شرکت سیمان داده شد و حکم جلب مدیر کارخانه سیمان صادر شد که البته در شرکت حضور نداشت.
همچنین به گفته یک مقام آگاه، شرکت سیمان آبیک اقدام به نصب سازه جدید و ساخت و ساز و افزایش ظرفیت تولید کرده که احداث خط جدید (شماره 3) در سایت این شرکت بیان شده است که میتوانیم به عنوان شرکت سیمان دوم در نظر بگیریم.
مجوز ساخت و ساز و توسعه شرکت سیمان از سوی شهرداری شهرستان نظرآباد صادر شده و این در حالی است که از محیط زیست مجوز دریافت نکرده است که البته به بهانه بهینهسازی دست به این کار غیر قانونی زده است، چراکه به گفته حشمتالله کوثری رئیس اداره محیط زیست آبیک در جلسه فرمانداری، این ساخت و ساز جدید غیرقانونی و غیر کارشناسی شده است و بهینهسازی بهانهای بیش نیست.
علی یحییپور شهردار آبیک نیز در زمینه سازه جدید در شرکت سیمان آبیک به خبرنگار فارس گفت: شهرداری نظرآباد به چه استنادی با طرح توسعه شرکت سیمان موافقت کرده است و حداقل 100 میلیارد ریال دریافت کرده، آیا در شهرداری همه چیز باید به پول گره بخورد آن هم با فدا کردن مردم یک شهر دیگر، این مسئله با مسائل اخلاقی روز جامعه مغایرت دارد.
این مسئول ادامه داد: بر روی پلهای این شرکت از سمت اتوبان، شعارهای تبلیغی زیبا و خوبی نوشته و نصب شده است، آیا این شعارها نیز در این شرکت عملی شده یا در حد شعار است.
این مسئول اظهار کرد: اخیرا رئیس سازمان محیط زیست اعلام کرد، با هرگونه صنایعی که آلایندگی دارند به ویژه کارخانه سیمان آبیک برخورد میکنیم، آیا این گفته میتواند عملی شود و برای مردم شهر آبیک نویدی خوب به ارمغان داشته باشد؟ باید منتظر عملی شدن قول این مسئول باشیم.
در منشور اخلاقی شرکت سیمان آبیک در سایت این شرکت آورده شده است: ما معتقدیم: «هر آنچه برای خود دوست میداریم؛ برای دیگران نیز دوست بداریم و هرآنچه را برای خود نمیپسندیم برای دیگران نیز مپسندیم.» البته این منشور برگرفته از روایات ائمه (ع) است ولی آیا مدیران این شرکت در تحقق این منشور گامهای موثری برداشتهاند، اگر گامهایی برداشتهاند پس چرا مردم و مسئولان از وجود ریزگردها در این شهر گلهمند هستند و مدیران شرکت سیمان، شبانه فیلترها را آزاد میکنند ولی مردم و مسئولان وجود این ریزگردها را روز در سطح شهر مشاهده میکنند و یا برخی از مسئولان شبانه با سرکشی به این شرکت در سمت اتوبان یا جاده قدیم با چشم خود در ورودی شرکت سیمان، آزاد شدن فیلترها را مشاهده میکنند و به آثار آلایندگی اذعان دارند که البته سه برابر بودن حد استاندارد آلایندگی شرکت سیمان در سالهای اخیر از سوی مسئولان اعلام شده بود.
لازم به ذکر است که اگر مدیران شرکت سیمان این ادعا را دارند که فیلتر نصب کردهاند پس چرا مسئولان استانی و شهرستانی اظهار میکنند که فیلترها همیشه در مدار قرار ندارند و خروجی آلودگی کاملا در سطح شهر مشهود است.
گفتنی است؛ در سال 87 شرکت سیمان آبیک از سوی محیط زیست استان قزوین به دلیل جرایم زیست محیطی به 59 میلیارد و 656 میلیون و 277 هزار و 604 ریال، در سال 88 به 93 میلیارد و 613 میلیون و 978 هزار و 779 ریال و در سال 89 به 6 میلیارد و 298 میلیون و 189 هزار و 134 ریال جریمه شد که البته ریالی به شهرستان آبیک پرداخت نشد.
باید یادآوری کینم که با تلاش برخی از مسئولان و نمایندگان استانی در قانون برنامه پنجم توسعه اجرای قانون 123 مجلس برای دریافت عوارض از شرکت سیمان برای شهرستان آبیک مصوب شد که بنا به گفته فرماندار آبیک تاکنون این مصوبه اجرایی نشده است و کمیسیون متشکل از مسئولان برنامهریزی استانداران استان البرز و قزوین، مدیران کل محیط زیست دو استان و نماینده راهبردی ریاست جهموری تاکنون تشکیل نشده است.
علی یحییپور شهردار آبیک در پاسخ به این پرسش که آیا صرف دریافت عوارض از شرکت سیمان، مشکل آلایندگی برطرف میشود به خبرنگار فارس گفت: با تحویل زمین تپههای شرقی از سوی سازمان مسکن و شهرسازی استان قزوین، نسبت به احداث پارک جنگلی اقدام خواهیم کرد که البته با دریافت عوارض از شرکت سیمان در توسعه فضاهای مناسب برای کاهش آلایندگی اقدامات لازم را انجام خواهیم داد.
رئیس شورای اسلامی شهر آبیک نیز به خبرنگار فارس اظهار داشت: مردم آبیک حق حیات دارند لذا مدیران شرکت سیمان باید بدانند که جان مردم ارزشمند است و باید با نصب فیلترهای مناسب میلیاردی هزینه کنند آیا جان مردم آنقدر ارزش ندارد که در این زمینه مدیران فکری نکنند؟
وحید تقیزاده ادامه داد: شنیدهایم که برخی از شهروندان به دلایل مشکلات ناشی از ریزگردهای سیمان به مهاجرت از شهر آبیک اقدام کردهاند.
وی خاطرنشان کرد: اگر خود مدیران سیمان در آبیک زندگی میکردند متوجه میشدند که مردم با چه مشکلات و بیماریهایی مواجه هستند.
این مسئول افزود: مردم در دورههای مختلفی میخواستند زنجیره انسانی را به نام اعتراض تا کارخانه سیمان تشکیل دهند ولی شورای شهر با تدابیر لازم جلوی این کار را گرفت و نگذاشت این اتفاق رخ دهد.
از جمله مهمترین آثار آلایندهای هوا بر سلامت جسمانی میتوانیم به مسمومیت، ناراحتیهای شدید چشمی، آلرژی، سیاتیک، سرطان، بیماریهای عروقی، روماتیسم، آسم، تنگی نفس، افزایش حساسیت خارش چشم و اختلالات زایمان تحریکات سیستم تنفسی اشاره کرد. هوشنگ اعلایی فرماندار آبیک نیز در همایش محیط زیست سالم و هوای پاک که در هفته هوای پاک در سالن آمفیتئاتر شهید آوینی مجتمع فرهنگی و هنری آبیک برگزار شده بود اظهار کرد: شرکت سیمان مورد اعتراض ما است که از چند ماه پیش پالایش و نظارت آن از استان قزوین گرفته شده است که به احتمال زیاد به دلیل سختگیری ما وجود آلایندگی محسوس بوده است.
این مسئول ادامه داد: از مسئولان استان البرز میخواهیم که نسبت به تفویض پالایش شرکت سیمان به استان قزوین، تدابیر لازم را بیاندیشند.
فرماندار آبیک بر تسریع در تشکیل کمیسیون متشکل از معاونان برنامهریزی استانداری دو استان قزوین و البرز و نماینده راهبردی ریاست جمهوری و مدیران کل محیط زیست دو استان مبنی بر اجرای مصوبه 123 قانون مجلس شورای اسلامی در خصوص دریافت عوارض به نسبت آلایندگی شرکت سیمان به شهر آبیک از سوی مسئولان ذیربط به ویژه تشکیل کمیسیون از سوی معاونت راهبردی ریاست جمهوری تأکید کرد.
اعلایی ادامه داد: برخی از همسایههای همجوار آبیک از اعتراضات ما ناراحت و گلهمند هستند، این در حالی است که مردم نجیب و وفادار به انقلاب، صبورانه گرد و غبار آلاینده شرکت سیمان آبیک را تحمل میکنند چرا باید کرامت انسانها را زیر سوال ببریم؟
برخورداری از سلامتی در برابر عوامل آسیبرسان حق هر شهروندی است لذا داشتن هوای پاک و سالم، حق مردم شهر آبیک است و آلوده کردن غیرمجاز هوا از سوی شرکت سیمان آبیک نقض حقوق شهروندی و حق بر سلامتی محسوب میشود و نیاز به راهکارهای حقوقی مقابله با این نقض کاملا احساس میشود که البته مسئولان استانی و شهرستانی تلاش زیادی در راستای رفع مشکل آلایندگی شرکت سیمان کردهاند ولی مدیران شرکت و مسئولان استان همجوار میتوانند با بهرهگیری از ظرفیت علمی دانشگاهها، مدیریت درست کنترل آلایندگیها، کنترل کردن سیستمهای آلایندگی با علم روز، افزایش سطح زیر کشت فضای سبز به ویژه در شکل چیده درختی و استفاده از گونه های غیر حساس و مقاوم در صورت صدمه دیدن ترمیم و احیا و با در نظر گرفتن وجدان اخلاقی، کاری، اسلامی و ایرانی و خدمت به خلق بدون ایذاء خلق، در راستای رفع آلایندگی کارخانه سیمان گامهای موثر و ارزندهای بردارند.
اگر چه رفع این مشکل کار سختی نیست و بودجههای لازم را برای نصب الکتروفیلترهای به روز و مدرن میطلبد که باید هزینه کنند.
به امید آن روز که مردم آبیک روزی شاهد هوای پاک و عاری از آلودگی شرکت سیمان باشند به امید آن روز.
انتهای پیام/ح10