خبرگزاری فارس: رئیس مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه گفت: تجلی وحدت و دانشگاه تنها در جلسات منحصر شده و مسئولان این دو نهاد به صورت دائم به تبادل داده، انتقال تجربیات و گفتوگو پیرامون مسائل نمیپردازند.
به گزارش خبرگزاری فارس از همدان حجتالاسلام عبدالحسین خسروپناه در مراسم بزرگداشت سالروز شهادت دکتر مفتح و روز وحدت حوزه و دانشگاه در دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان ضمن تبریک به مناسبت فرارسیدن این ایام و عرض تسلیت به ساحت قدسی ابا عبدالله (ع) با اشاره به مقوله پژوهش و نقش حوزه و دانشگاه در تحقق این مهم اظهار کرد: تعریف پژوهش بررسی مسائل و پرسشهای ناظر به نیازهای بشری است و پژوهش واقعی زمانی رخ میدهد که پاسخ سئوالات بدون جواب روشن شود.
وی با تأکید بر لزوم به کارگیری چهار مؤلفه توسط پژوهشگران افزود: نخستین نکته در پژوهش مسئله محور بودن و دوری از موضوع محوری در این مقوله است چرا که هماکنون در کشور به خاطر عدم رعایت این مورد نمیتوانیم بر ناهنجاریهای اجتماعی موجود غلبه و آنها را رفع کنیم.
رئیس مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران ابراز کرد: مسئله موردنظر در پژوهش باید ناظر به نیازهای بشری به شکل بومی باشد و به مسائلی پرداخته شود که نیاز کشور است.
وی با طرح این سئوال مبنی بر اینکه چند درصد از رسالههای دانشگاهی در راستای نیازهای بومی کشور است، گفت: عدم ارتباط با بازار و صنعت، عدم استفاده از دانشجویان و حوزویان در راستای تخصص آنها و تدریس دروسی که موردنیاز جامعه نیست از توجه نکردن به این موضوع حاصل میشود.
خسروپناه خاطرنشان کرد: نگرش کلنگرانه در حل مسائل جزئی و به کارگیری روشهای متنوع معرفتی، عقلی، تجربی، شهودی و وحیانی از دیگر مواردی است که باید در پژوهش لحاظ شود.
وی با بیان اینکه پژوهشهای دانشمندان غربی از آیات قرآن تاکنون به 6 هزار جلد کتاب رسیده است، تأکید کرد: با استفاده از نکات قرآنی و همچنین پژوهشهایی بر مبنای وحی الهی میتوان دستاوردهای ارزشمندی را به دنیا ارائه کرد و در این عرصه نباید معطل عالمان غربی بمانیم.
رئیس مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران در ادامه تصریح کرد: حوزه و دانشگاه میتوانند با حفظ اتحاد و انسجام تحقق این چهار اصل مهم را در پژوهش عملیاتی کنند و شرایط را به منظور استفاده از روشهای متنوع در تحقیق فراهم آورند.
وی با تأکید بر اینکه حوزه در انسانشناسی اسلامی دارای تسلط کافی است، خاطرنشان کرد: حوزویان از روش تجربی و دانشگاه از روش وحیانی در پژوهش محروم است بنابراین رفع نیازهای بومی بشر با وحدت این دو نهاد امکان پذیر خواهد شد.
خسروپناه با انتقاد از اینکه در کشور بدون پژوهش کافی تنها به دنبال آموزش رشتههای مختلف و توسعه آن هستیم، اضافه کرد: پژوهش و تحقیق لازمه هر آموزشی تلقی میشود و پا نهادن در عرصه آموزش بدون توجه به این موضوع اشتباه بزرگی است.
وی در پایان با گلایهمندی از عدم توجه کافی به ارتباط همیشگی حوزه و دانشگاه گفت: تجلی وحدت و دانشگاه تنها در جلسات منحصر شده است و مسئولان این دو نهاد به صورت دائم به تبادل داده، انتقال تجربیات و گفتوگو پیرامون مسائل نمیپردازند و این معضل باید هرچه زودتر رفع شود چرا که به نفع جامعه نیست.
انتهای پیام/ح20