زنان مازندرانی آیین دفن شهدای کربلا برپا می‌کنند

فریده یوسفی امروز در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی فارس در ساری گفت: از مهم‌ترین سوگواری‌های مردم در مازندران عزاداری ماه محرم و صفر است به همین منظور از چند روز پیش از آغاز ماه محرم به حسینیه‌ها و تکایا می‌روند و به شستشو و نظافت همه وسایل موجود در آنجا می‌پردازند و به بازبینی و بازسازی علم، پرچم و سایر نشانه‌های عزاداری می‌پردازند تا همه چیز برای ورود میهمانان امام حسین (ع) و یاران با وفایش مهیا باشد.
وی با اشاره به اینکه از نخستین روز محرم، عزاداری شروع می‌شود، خاطرنشان کرد: بعد از نماز مغرب و عشاء در مساجد و تکایا، نوحه‌خوانی برپا می‌شود و نوجوانان و جوانان در کنار پیشکسوتان، تمرین نوحه‌خوانی کرده و اشعاری سوزناک در رثای سرور و سالار شهیدان و شهدای کربلا از بر می‌کنند تا برای دسته‌روی‌های شب هفتم و روزهای تاسوعا و عاشورا آماده باشند.  
یوسفی افزود: تمام شهر و روستا سیاه‌پوش می‌شود و مردم برای اهدای نذورات و اطعام عزاداران و مستمندان از یکدیگر پیشی می‌گیرند.
این ناشر مازندرانی گفت: در شب هفتم ماه محرم، علم‌ها را به نشانه علم قیام عاشورا در حیاط مسجد یا حسینیه می‌گذارند و مردم نذری‌هایشان را به  صندوق علم می‌اندازند و یا گوسفندی نذری را به پای علم قربانی می‌کنند.
وی تصریح کرد: نوحه‌خوانی و عزاداری روز هفتم را به یاد رشادت حضرت ابوالفضل (ع) در سال  هجری به آن حضرت اختصاص می‌دهند.
این نویسنده مازندرانی افزود: دسته‌های عزاداری با صف‌آرایی به زنجیرزنی و سینه‌زنی می‌پردازند و به یکدیگر سر می‌زنند یعنی از مسجدی به مسجد دیگر می‌روند و اشعار مخصوص می‌خوانند.
وی ادامه داد: مثلا دسته‌ای که میهمان مسجدی هستند در آستانه ورود به مسجد چنین می‌خوانند: "سینه زنان حسین، ما به سلام آمدیم" و دسته میزبان می‌خوانند: "عزاداران حسین خوش آمدید خوش قدم".
مسئول انتشارات شلفین تصریح کرد: معمولا صبح عاشورا تا صبح مراسم سینه‌زنی و نوحه‌خوانی ادامه دارد در بعضی از نقاط از جمله سوادکوه در هنگام صبح حدود پنج نفر از عزاداران سیاهپوش با پوشاندن چهره خود با پارچه‌ای سیاه به طوری که شناخته نشوند با سرعت خود را به علم مکان‌های مذهبی می‌رسانند و سه بار دورش می‌گردند و با لحنی سوزناک می‌خوانند: ای صبح صادق وا مشو... و برای اینکه شناخته نشوند سریع از آنجا دور می‌شوند.
یوسفی خاطرنشان کرد: در روز عاشورا دسته‌های بزرگی از عزاداران در شهر به راه می‌افتند، بعضی از این دسته‌ها با کجاوه، علم، ذوالجناح (اسب امام حسین)، شمر و طفلان مسلم در شهر به راه می‌افتند و خاطره شهدای کربلا را در اذهان زنده می‌کنند.
وی افزود: در برخی از روستاها،علاوه بر نوحه‌خوانی و سینه‌زنی، مراسم آیینی تعزیه اجرا می‌شود، تعزیه‌خوانان معروفی در روستاهای مازندران زندگی می‌کنند که نمایش آیینی آنان طالب بسیار دارد به همین منظور در روستاها مانند روستای اتو در سوادکوه در روز عاشورا میزبان جمعیت زیادی از میهمانان است که از سراسر کشور به آنجا می‌روند و اهالی میهمان‌نواز آن سامان در خانه‌هایشان بهترین غذا را طبخ کرده، میهمان آشنا و ناآشنا را برای پذیرایی به منزل خود می‌برند و هر خانواده‌ای که میهمان بیشتری پذیرایی کند بر خود می‌بالد.
این نویسنده با اشاره به مراسم شام غریبان اذعان داشت: یکی دیگر از مراسم مهم ایام محرم دسته‌روی شام غریبان است در عصر عاشورا بعد از خواندن نماز مغرب و عشا، عزاداران در مکان‌های مذهبی تجمع  می‌کنند و از آنجا در حالی که فانوس یا شمعی در دست دارند در کوچه و خیابان‌های تاریک به راه می‌افتند. آنان با دسته‌های کوچکی از علف خشک و یا ساقه گندم و شالی بر سر خود می‌زنند و با آهنگی غم‌انگیز نوحه شام غریبان را خوانده و عزاداری می‌کنند.
این ناشر مازندرانی در پایان تصریح کرد: این دسته‌روی تا ساعاتی از شب ادامه دارد در برخی از روستاهای اطراف بابلسر سه شب پس از شهادت شهدای کربلا یعنی شب سیزدهم محرم، زنان به یاد بازماندگان واقعه کربلا بیل و کلنگ به دست می‌گیرند و به شکل نمادین به آیین دفن شهدای کربلا می‌پردازند.
انتهای پیام/ک10