اثرات زیست‌محیطی آبزی‌پروری در قفس لحاظ شود

به گزارش خبرگزاری فارس از انزلی، حسین نگارستان ظهر امروز در نخستین همایش ملی آبزی‌پروری ایران اظهار داشت: گستره آبی شمال، جنوب و آب‌های داخلی کشور در رشد صنعت آبزی‌پروری تاثیرگذار است.
وی با بیان اینکه در حال حاضر آبزی‌پروری در آب‌های داخلی و سواحل جنوب کشور تا حدودی توسعه یافته است، افزود: آبزی‌پروری اثراتی بر محیط زیست دارد و باید به حداقل برسد.
نگارستان ارزیابی اثرات زیست‌محیطی در طرح‌های آبزی‌پروری را قابل توجه خواند و تصریح کرد: در طرح‌های آبزی‌پروری از گونه جدید و خارجی استفاده می‌شود ضمن اینکه استفاده از تکنیک‌های جدید در محل‌های حساس ضروری است.
مدیر بخش اکولوژی منابع آبی موسسه تحقیقات شیلات ایران با تاکید براینکه آبزی‌پروری در قفس می‌تواند بازده اقتصادی قابل توجهی داشته باشد، خاطرنشان کرد: این تکنیک می‌تواند موجب تغییر جدی در اکوسیستم شود.
وی به استفاده کشورهای مختلف از قفس برای پرورش آزاد ماهیان، تن ماهیان و دیگر ماهیان اشاره کرد و گفت: وضعیت موجود منطقه در نظر گرفته شده برای آبزی‌پروری باید ابتدا مورد ارزیابی زیست‌محیطی قرار گیرد.
نگارستان بررسی‌های زیست‌محیطی را شامل وضعیت جلبک‌ها، گیاهان، پرندگان، خزندگان، پستانداران، ماهیان، بی‌مهرگان، پلانکتون‌ها و بی‌مهرگان کف‌زی عنوان کرد و بیان داشت: وضعیت اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی منطقه نیز باید بررسی شود.
مدیر بخش اکولوژی منابع آبی موسسه تحقیقات شیلات ایران بر ارزیابی آلودگی محیط تاکید کرد و یادآور شد: طرح پیشنهادی پرورش در قفس با ماهی یا دیگر آبزیان مورد ارزیابی قرار می‌گیرد.
وی روش‌های حداقل‌رسانی خطرات و آنالیز خطرپذیری را از مراحل تعیین محل قفس برای پرورش ماهی معرفی کرد و ابراز داشت: این امر احتمال بروز مخاطرات دریایی، طوفان، سونامی و ... را در نظر گرفته و راهکارهای لازم ارائه می‌شود.
نگارستان با اشاره به اینکه کارآیی تکنیک در آبزی‌پروری در قفس باید به اثبات برسد، اذعان داشت: دلایل بسیاری در ضرورت اقتصادی و اجتماعی اجرای پرورش ماهی در قفس وجود دارد.
مدیر بخش اکولوژی منابع آبی موسسه تحقیقات شیلات ایران گریز ماهی را از عوامل خطرساز در پرورش ماهی در قفس ذکر کرد و افزود: این موضوع به‌ویژه برای ماهیان غیربومی و ماهیانی که از نظر ژنتیکی شده، انتخاب اصلح شده‌اند مهم است.
وی ادامه داد: ماهیان مذکور می‌توانند مشکلات جدی در اکوسیستم به وجود آورده و با جفت‌گیری با ماهیان بومی مشکلات ژنتیکی ایجاد کنند.
نگارستان، انتقال بیماری از قفس به محیط طبیعی را از جمله موارد خطرساز نامید و تصریح کرد: عوامل بیماری‌زا می‌تواند به همراه ماهی پرورشی، غذای آن و آب همراه ماهی وارد اکوسیستم شود.
مدیر بخش اکولوژی منابع آبی موسسه تحقیقات شیلات ایران با بیان اینکه مواد غذایی اضافه و خورده نشده و همچنین فضولات ماهی که از قفس خارج شده و در کف دریا ته‌نشین می‌شوند محیط بی‌اکسیژن را در بستر دریا فراهم کرده و مرگ جانداران کف‌زی را فراهم می‌کنند، اذعان داشت: این عامل می‌تواند بسیار پر رنگ و جدی انجام شود و یک محیط بی‌اکسیژن را در آب ایجاد کند.

*میگوی وانامی در تکثیر میگو تاثیرگذار است

کارشناس آبزی‌پروری نیز در این همایش به نقش میگوی وانامی در احیا، تکثیر و پرورش میگو اشاره کرد و گفت: روند گسترش میگوی وانامی و جایگزینی آن به‌جای گونه‌های بومی در ایران و جهان با سرعت انجام شده است.
عباس متین‌فر تولید سالانه میگوی وانامی در جهان را بالغ بر یک میلیون و 386 هزار تن عنوان کرد و افزود: در حال حاضر میگوی وانامی 80 درصد تولید میگوی پرورشی جهان را شامل می‌شود.
وی ادامه داد: روند گسترش میگوی وانامی در ایران از چند مزرعه در سال 1385 در استان بوشهر به تمام سطح زیر کشت میگو در سال جاری رسیده است.
متین‌فر بروز بیماری‌های ویروسی، کندی رشد، تولید کمتر در واحد سطح و هزینه‌های بالای تولید را از مهم‌ترین عوامل برای جایگزینی میگوی وانامی به‌جای گونه‌های بومی برشمرد و تصریح کرد: کشورهای اصلی تولیدکننده میگوی پرورشی در جنوب شرقی آسیا از گونه وانامی استفاده می‌کنند و توانسته‌اند تولید را افزایش داده و هزینه‌ها را کاهش دهند.
کارشناس آبزی‌پروری تولید بیش از 10 تن در هکتار، افزایش متوسط تولید کشوری در واحد سطح، کاهش ضریب تبدیل غذایی، افزایش وزن انفرادی، کوتاه‌تر شدن دوره پرورش، افزایش بازده مولد در تولید پست لارو و کاهش هزینه‌های مولدسازی را از دستاوردهای قابل توجه معرفی میگوی وانامی در ایران ذکر کرد و اذعان داشت: میگوی وانامی در درجه حرارت بالاتر از 32 درجه، شوری‌های بسیار بالا و بیش از 50 درجه سانتی‌گراد پرورش می‌یابد.
انتهای پیام/صا10