به گزارش خبرگزاری فارس از شیراز به نقل از روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی جهرم، کامران باقری لنکرانی در نخستین کنگره بینالمللی اخلاق تولیدمثل در این شهر اظهار داشت: مسئلهای که امروز با ابعاد مختلف آن مواجه هستیم بحث بحران جمعیتی کشور است که یک بحران فرهنگی است.
وزیر پیشین بهداشت با اشاره به برگزاری کنگره بینالمللی اخلاق تولیدمثل اضافه کرد: این کنگره گام مثبتی در راستای حل بحران فرهنگی کاهش جمعیت و فرهنگسازی افزایش موالید است.
باقری لنکرانی خاطرنشان کرد: عمده اتفاقات صورت گرفته، مرتبط با برنامههایی که وزارت بهداشت انجام داده، نیست بلکه دلیل آن عوامل فرهنگی است.
وی اضافه کرد: فرزندگریزی، بحرانی فرهنگی است و راهحل آن اگر به این موضوع تمرکز نداشته باشد موفق نشده و بسیاری از اوقات خطرناک خواهد بود.
لنکرانی با تأکید بر اینکه باید در کشور ترویج فرزندآوری صورت گیرد، گفت: این مسئله نیز باید در سیاستها نمود داشته و استفاده از هر نوع وسیله پیشگیرانه باید با یک نگاه محدودسازی باشد اما در دسترس کسانی که نیاز دارند قرار گرفته شود.
رئیس شورای سیاستگذاری سلامت دانشگاه علوم پزشکی شیراز با تصریح اینکه مهمترین اقدامات ما با توجه به اینکه گلوگاه این مسئله فرهنگی است، باید بر این جنبه معطوف شود، گفت: در خانوادهها فردگرایی ترویج یافته که یک بحران فرهنگی است و اگر به آن بیتوجه باشیم و راهحلهای خود را به آن معطوف نکنیم نتیجههای مناسبی ندارد و باید به مباحث اجتماعی نگاه سیستماتیک داشته باشیم.
باقری لنکرانی تصریح کرد: امروزه در شرایطی قرار داریم که اگر روند کاهنده نرخ باروری در کشورمان ادامه پیدا کند در حدود 80 سال با کاهش 50 درصدی در جمعیت فعلی روبهرو میشویم، در شرایطی که حدود 50 درصد این جمعیت نیز سالمند خواهند بود.
وزیر پیشین بهداشت با تأکید بر اینکه کسی نمیتواند این بحران را انکار کند، ابراز داشت: واکنشها در برابر این مسئله متفاوت است و برخیها در برابر این مشکل راههای سریع ارائه میدهند غافل از اینکه شکلگیری آن طی زمان کوتاهی رخ نداده که با یک یا دو تصمیم و یا بازه زمانی کوتاه بتوانیم آن را حل کنیم و تصمیمات سریع گاهی اوقات آثار معکوس باقی میگذارد.
وی بیان کرد: در سیاستهای اجتماعی یکی از نکاتی که تأکید میشود این است که تفکر سیستماتیک داشته باشیم.
باقری لنکرانی با بیان اینکه شروع نرخ کاهش جمعیت در کشور از سال 63 آغاز شد، افزود: هدفگذاری قانون برنامه توسعه اول این بود که در سال 90 نرخ رشد جمعیت به 2.5 درصد برسد اما به دلیل اینکه روند کاهنده از قبل شروع شده بود در سال 91 به نرخ رشد هشدار دهنده 1.25 رسیدیم و معنی آن این است که ما در تصمیمهای اجتماعی خود از رصد واقعیتها عقب هستیم.
رئیس شورای سیاستگذاری سلامت دانشگاه علوم پزشکی شیراز ادامه داد: یک دهه بین شروع کاهش و قانون تنظیم خانواده که سال 72 است فاصله وجود دارد و اکنون نیز نگرانی وجود دارد که در سال 92 بحران سال 82 را تصحیح میکنیم.
وزیر پیشین بهداشت خاطرنشان کرد: باید نگاهمان در سیاستگذاری مستند و آیندهنگرانه باشد.
انتهای پیام/ 2448/ل/ث3001