به گزارش خبرگزاری فارس از بوشهر، بازارهای هفتگی به بازاری گفته می‌شود که یک روز در هفته در برخی از روستاها و شهرهای ایران برپا می‌شود و در گذشته در بعضی از شهرها و روستاها بازارهایی در مواقع معینی از سال یا ماه یا حتی هفته به صورت ادواری تشکیل می‌شد که اسامی هفته مانند دوشنبه بازار، پنجشنبه بازار داشت.
به نظر می‌رسد پتانسیل این بازارها چه از لحاظ اقتصادی و چه از لحاظ فرهنگی بسیار بالا است، اینکه چرا نتوانسته‌ایم تا به حال آنچنان که انتظار می‌رود شاهد رشد و شکوفایی آن باشیم؟ یک سؤال اساسی است که باید به آن پاسخ مناسبی داده شود.
بازارهای هفتگی در ایران قدمت هزار ساله دارند و از گذشته تحت عنوان بازارهای مکاره شهرت داشته بازارهای روستایی که هفته‌ای یک بار ترتیب داده می‌شده، بیشتر درشهرهای شمالی کشور رایج بوده و در بیشتر آن‌ها محصولات روستایی عرضه می‌شد.
در سال‌های اخیر، مسئولان در شهرهای مختلف برای سامان دهی دست فروشان، بازارهای هفتگی ایجاد کرده‌اند که شهر بردخون نیز از این قاعده مستثنی نیست و یک روز هفته (پنجشنبه) در یکی از خیابان‌های شهر، به فروش اقلام و اجناس خود می‌پردازند.
هر رفتار غیر فرهنگی که در جامعه بین افراد آن صورت می‌گیرد تاثیرات روانی مخربی را به صورت ماندگار در ذهن و ضمیر آدمی بر جای خواهد گذاشت، متاسفانه جدا از آلودگی‌های صوتی و قرق کردن یک خیابان، گاهی سر کیسه کردن افراد به صرف حراجی و حراج کردن اقلام ته مانده و بنجول، نگاه‌های توهین آمیز، الفاظ رکیک و غیر اخلاقی و برخوردهای غیر انسانی و اسلامی، زنگ خطری است که ناخواسته به صدا در می‌آید و گاهی این صدا در خفا و سکوت شنیده می‌شود.
با این گفتهها پنجشنبه بازار بردخون نیز محاسن و معایبی دارد، از سویی عده‌ای لحظه شماری می‌کنند تا این روز فرا رسد و بتوانند اجناس خود را بفروشند و درآمدی برای امرار معاش خود کسب کنند.
اما وجود اجناس نامرغوب و تاریخ گذشته و غیربهداشتی با کیفیت پایین که در مغازه‌ها امکان فروش نیست و به دلیل عدم نظارت کارشناسان بهداشت بر این بازارها به راحتی می‌توانند به مردم بفروشند و گرانی قیمت آن از معایب این بازارها است.
پهن کردن اجناس و کالاها به‌ویژه مواد غذایی به صورت سرباز در خیابانی که ایام هفته محل گذر خودروها و جانوران بویژه سگ‌های ولگرد و محل تجمع انواع میکروب‌هاست بدون اینکه برروی تخت یا تخته‌ای قرار گیرد با چه استدلال ومنطقی صورت می‌گیرد؟
خیابانی که به مکان پنجشنبه بازار اختصاص یافته اندازه محدودی دارد و فروشندگان در دو طرف آن مستقر شده‌اند و خریداران نیز در طول و عرض آن در حرکت هستند اما عبور و مرور موتورسیکلت و خودروها موجب ایجاد مزاحمت برای آنان می‌شود و متأسفانه نیروهای امنیتی در آن محل حضور ندارند.
برخی ازافراد و جوانان بی کار نیر بدون اینکه فروشنده یا خریدار باشند در خیابان پرسه می‌زنند و متأسفانه دخترانی از روستاهای همجوار با آرایش‌های غیرمعمول و ظاهری تحریک آمیز در حال قدم زدن هستند که این نیز شایسته شهر ما نیست.
مکان پنجشنبه بازار باید درفضایی قابل کنترل و مشخص قرار داشته باشد ولی استقرار این بازار درخ یابان منتهی به خارج از شهر ممکن است خطرات و ناامنی‌هایی داشته باشد که قبل از وقوع حادثه باید چاره کرد و پشیمانی فایده‌ای ندارد.
نارضایتی برخی مغازه داران نیز به علت اینکه آنان برای راه‌اندازی و ادامه فعالیت مجبورند مالیات و هزینه اجاره وآب و برق و تلفن و هزینه‌های دیگر را متقبل شوند و درآمد چندانی ندارند اما این فروشندگان بدون پرداخت هیچگونه هزینه‌ای به راحتی کسب درآمد می‌کنند موضوع دیگری است که نیاز به بررسی دارد.
حال خود قضاوت کنید، پس مسئولان با شیوه‌ای دقیق و بررسی جوانب امر نسبت به ساماندهی و بازنگری در پنجشنبه بازار بردخون اقدام کنند تا با وجود محاسن بسیار، معایب اندک آن نیز چهره شهر و دیارمان را آلوده نکند.
انتهای پیام/66006/خ30
